معمولاً پزشک بلافاصله پس از تولد فقط با نگاه کردن به شکل و موقعیت پای نوزاد، پای پرانتزی را تشخیص می‌دهد. گاهی اوقات، پزشک ممکن است برای درک کامل شدت پای پرانتزی اشعه ایکس درخواست کند، اما معمولاً اشعه ایکس ضروری نیست.

 

در طول یک معاینه معمول اولتراسوند در هفته 20 بارداری، می توان بیشتر موارد پاچنبری را قبل از تولد به وضوح مشاهده کرد. در حالی که نمی توان قبل از تولد هیچ کاری برای حل مشکل انجام داد، اما دانستن این وضعیت ممکن است فرصت دهد تا در مورد پای پرانتزی بیشتر بدانید و با متخصصان مناسب مانند جراح ارتوپد اطفال و مشاور ژنتیک در تماس باشید.

 

 

رفتار

از آنجایی که استخوان‌ها، مفاصل و تاندون‌های نوزاد بسیار انعطاف‌پذیر هستند، درمان پای پرانتزی معمولاً در هفته اول یا دو هفته پس از تولد آغاز می‌شود. هدف از درمان بهبود ظاهر و عملکرد پای کودک قبل از یادگیری راه رفتن است، به این امید که از ناتوانی های طولانی مدت جلوگیری شود.

 

گزینه های درمانی عبارتند از:

 

• کشش و ریخته گری (روش پونستی)
• عمل جراحی
•  

کشش و ریخته گری (روش پونستی):

این رایج ترین درمان برای پای پرانتزی است. پزشک:

• پای کودک را در یک موقعیت صحیح حرکت می دهد و سپس آن را در یک گچ قرار می دهد تا در آنجا نگه داشته شود.
• هفته ای یک بار به مدت چند ماه پای کودکتان را تغییر مکان می دهد و دوباره قالب می کند.
• انجام یک عمل جراحی جزئی برای افزایش طول تاندون آشیل تا پایان این فرآیند.

بعد از اینکه شکل پای کودک دوباره تنظیم شد، باید آن را با یک یا چند مورد از موارد زیر حفظ کنید:

 

• انجام حرکات کششی با کودک
• استفاده کودک از کفش و بریس مخصوص
• حصول اطمینان از این که فرزندتان تا زمانی که لازم است کفش‌ها و بریس‌ها را بپوشد - معمولاً به مدت سه ماه تمام وقت و سپس در شب و در طول خواب تا سه سال

برای موفقیت آمیز بودن این روش، باید بریس ها را طبق دستور پزشک خود اعمال کنید تا پا به حالت اولیه خود برنگردد. دلیل اصلی اینکه گاهی اوقات این روش کار نمی کند این است که از بریس ها طبق دستورالعمل استفاده نمی شود.

 

 

عمل جراحی

اگر پای پرانتزی کودک شدید است یا به درمان های غیرجراحی پاسخ نمی دهد، ممکن است به جراحی تهاجمی تری نیاز داشته باشد. جراح ارتوپد می‌تواند تاندون‌ها و رباط‌ها را بلند کند یا تغییر مکان دهد تا به راحتی پا در موقعیت بهتری قرار گیرد. پس از جراحی، کودک تا دو ماه گچ خواهد گرفت و پس از آن به مدت یک سال یا بیشتر باید از بریس استفاده شود تا از بازگشت پای پرانتزی جلوگیری شود.

حتی با درمان، پای پرانتزی ممکن است کاملاً قابل اصلاح باشد. اما در بیشتر موارد، نوزادانی که زودتر تحت درمان قرار می گیرند، کفش های معمولی می پوشند و زندگی کامل و فعال دارند.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر کودک با پای پرانتزی به دنیا بیاید، احتمالاً پس از تولد تشخیص داده می شود. در برخی موارد، پزشک کودک ممکن است شما را به یک ارتوپد کودکان ارجاع دهد.

 

اگر قبل از ملاقات با پزشک فرزندتان وقت دارید، فهرستی از سوالاتی که باید بپرسید تهیه کنید. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آیا معمولاً نوزادان را با پای پرانتزی درمان می کنید؟
• آیا فرزندم باید به متخصص ارجاع شود؟
• چه نوع درمان اصلاحی موجود است؟
• آیا نیاز به جراحی دارد؟
• فرزند من به چه نوع مراقبت های بعدی نیاز دارد؟
• آیا باید قبل از شروع درمان نظر دوم را دریافت کنم؟ آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
• آیا فرزندم پس از درمان می تواند به طور طبیعی راه برود؟
• آیا موارد چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
•  

علاوه بر این، به پزشک خود بگویید:

 

• اگر اعضای خانواده دارید که به پای پرانتزی مبتلا شده اند.
• اگر در دوران بارداری خود دچار هر گونه مشکل پزشکی شده اید.

آماده سازی و پیش بینی سوالات، کمک می کند از زمان خود با پزشک بهترین استفاده را ببرید.