علاوه بر معاینه دندان و اطراف آن، دندانپزشک ممکن است:

 

به دندان ها ضربه بزند. دندانی که در ریشه خود آبسه دارد، عموماً به لمس یا فشار حساس است.

 

رادیوگرافی را توصیه کند. عکسبرداری با اشعه ایکس از دندان درد می تواند به شناسایی آبسه کمک کند. دندانپزشک  همچنین ممکن است از اشعه ایکس برای تعیین اینکه آیا عفونت گسترش یافته و باعث ایجاد آبسه در نواحی دیگر شده است استفاده کند.

 

سی تی اسکن را توصیه کند. اگر عفونت به سایر نواحی داخل گردن گسترش یافته باشد، ممکن است از سی تی اسکن برای ارزیابی میزان عفونت استفاده شود.

 

 

رفتار

هدف از درمان خلاص شدن از شر عفونت است. برای انجام این کار، دندانپزشک ممکن است:

 

آبسه را باز کند (برش دهد) و آبسه را تخلیه کند. دندانپزشک یک برش کوچک در آبسه ایجاد می کند و اجازه می دهد تا چرک تخلیه شود و سپس محل را با آب نمک (سالین) شستشو می دهد. گاهی اوقات، یک زهکش لاستیکی کوچک برای باز نگه داشتن ناحیه برای زهکشی در حالی که تورم کاهش می یابد، قرار می گیرد.

 

یک کانال ریشه انجام دهد. این می تواند به از بین بردن عفونت و نجات دندان  کمک کند. برای انجام این کار، دندانپزشک  دندان  را سوراخ می کند، بافت مرکزی بیمار (پالپ) را جدا می کند و آبسه را تخلیه می‌کند. سپس محفظه پالپ و کانال های ریشه دندان را پر و مهر و موم می کند. ممکن است روی دندان  روکش شود تا محکم‌تر شود، مخصوصاً اگر این دندان پشتی باشد. اگر به درستی از دندان ترمیم شده خود مراقبت کنید، می تواند تا آخر عمر باقی بماند.

 

دندان آسیب دیده را بکشد. اگر نتوان دندان آسیب دیده را نجات داد، دندانپزشک دندان را می کشد و آبسه را تخلیه می کند تا از شر عفونت خلاص شود.

 

آنتی بیوتیک تجویز کند. اگر عفونت محدود به ناحیه آبسه باشد، ممکن است نیازی به آنتی بیوتیک نداشته باشید. اما اگر عفونت به دندان‌های مجاور، فک یا سایر نواحی گسترش یافته باشد، احتمالاً دندانپزشک آنتی‌بیوتیک‌ها را برای جلوگیری از گسترش بیشتر آن تجویز می‌کند. همچنین اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، او ممکن است آنتی بیوتیک را توصیه کند.

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

در حالی که ناحیه در حال بهبود است، دندانپزشک  ممکن است این مراحل را برای کمک به کاهش ناراحتی توصیه کند:

 

  • دهان خود را با آب نمک گرم بشویید.
  • در صورت نیاز از مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول و...) و ایبوپروفن (ادویل، موترین آی بی و...) استفاده کنید.
  •  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به دندانپزشک خود شروع کنید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید:

 

  • فهرستی از علائمی که تجربه می کنید، از جمله علائمی که به نظر می رسد ربطی به درد دندان یا دهان  ندارد، تهیه کنید.
  • فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها، گیاهان یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید و دوزها تهیه کنید.
  • سوالاتی را برای پرسیدن از دندانپزشک خود آماده کنید.

سوالاتی که باید از دندانپزشک خود بپرسید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

  • چه چیزی احتمالاً باعث علائم یا وضعیت من می شود؟
  • به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
  • بهترین اقدام چیست؟
  • جایگزین های درمان اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟
  • آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
  • آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟
  • آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
  • آیا موارد چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سؤالات اضافی در طول ملاقات با پزشک خود دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

دندانپزشک  احتمالاً تعدادی سؤال  می پرسد، مانند موارد زیر.

 

  • اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
  • آیا اخیراً آسیبی به دندان های خود وارد کرده اید؟
  • آیا علائم  مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
  • علائم  چقدر شدید است؟
  • به نظر می رسد چه چیزی علائم  را بهبود می بخشد؟
  • به نظر می رسد چه چیزی علائم  را بدتر می کند؟

دندانپزشک  بر اساس پاسخ ها، علائم و نیازهای شما سوالات بیشتری می پرسد. آماده سازی و پیش بینی سوالات کمک می کند تا از زمان خود بهترین استفاده را ببرید.

 

 

مطالب مرتبط

 

سی تی اسکن

 

اشعه ایکس