غده پروستات کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

آزمایش PSA یک آزمایش خون است که عمدتاً برای غربالگری سرطان پروستات استفاده می شود.

این آزمایش میزان آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) را در خون اندازه گیری می کند. PSA پروتئینی است که توسط بافت سرطانی و غیرسرطانی در پروستات، غده کوچکی که در زیر مثانه مردان قرار دارد، تولید می‌شود.

PSA بیشتر در مایع منی یافت می شود که در پروستات نیز تولید می شود. مقادیر کمی از PSA معمولاً در خون گردش می کند.

آزمایش PSA می تواند سطوح بالای PSA را که ممکن است نشان دهنده وجود سرطان پروستات باشد، تشخیص دهد. با این حال، بسیاری از شرایط دیگر، مانند پروستات بزرگ یا ملتهب، نیز می تواند سطح PSA را افزایش دهد. بنابراین، تعیین معنای نمره PSA بالا می تواند پیچیده باشد.

توصیه های متناقض زیادی در مورد آزمایش PSA وجود دارد. برای تصمیم گیری در مورد انجام آزمایش PSA، موضوع را با پزشک خود با در نظر گرفتن عوامل خطر و اولویت های شخصی خود در میان بگذارید.



چرا این کار انجام می شود

سرطان پروستات شایع است و یکی از علل شایع مرگ ناشی از سرطان است. تشخیص زودهنگام ممکن است ابزار مهمی در دریافت درمان مناسب و به موقع باشد.

سرطان پروستات می تواند باعث افزایش سطح PSA شود. با این حال، بسیاری از شرایط غیر سرطانی نیز می توانند سطح PSA را افزایش دهند. آزمایش PSA می تواند سطوح بالای PSA را در خون تشخیص دهد، اما اطلاعات تشخیصی دقیقی در مورد وضعیت پروستات ارائه نمی دهد.

تست PSA تنها یک ابزار مورد استفاده برای غربالگری علائم اولیه سرطان پروستات است. یکی دیگر از تست های غربالگری رایج که معمولاً علاوه بر آزمایش PSA انجام می شود، معاینه دیجیتال رکتوم است.

در این آزمایش، پزشک یک انگشت روغن کاری شده و دستکش دار را وارد راست روده می کند تا به پروستات برسد. با احساس یا فشار دادن روی پروستات، پزشک ممکن است بتواند قضاوت کند که آیا توده‌های غیرطبیعی یا مناطق سفت دارد.

نه آزمایش PSA و نه آزمایش دیجیتال رکتوم اطلاعات کافی برای تشخیص سرطان پروستات در اختیار پزشک قرار نمی دهند. نتایج غیرطبیعی در این آزمایش‌ها ممکن است باعث شود پزشک بیوپسی پروستات را توصیه کند.

در طول بیوپسی پروستات، نمونه هایی از بافت پروستات برای بررسی آزمایشگاهی برداشته می شود. تشخیص سرطان بر اساس نتایج بیوپسی است.


 

دلایل دیگر برای آزمایش PSA


برای کسانی که قبلاً سرطان پروستات تشخیص داده شده است، آزمایش PSA ممکن است برای موارد زیر استفاده شود:

قضاوت در مورد اثربخشی یک درمان 

بررسی سرطان عود کننده

اطلاعات بیشتر

خطرات

سازمان‌های پزشکی در توصیه های خود در مورد اینکه چه کسی باید - و چه کسی نباید - آزمایش غربالگری PSA را انجام دهد، متفاوت است. گفتگو با پزشک در مورد مزایا، محدودیت ها و خطرات احتمالی آزمایش PSA می تواند در تصمیم گیری آگاهانه کمک کند.


 

مزایای آزمایش

آزمایش PSA ممکن است به تشخیص سرطان پروستات در مراحل اولیه کمک کند. اگر سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود، درمان آسان‌تر است و احتمال درمان آن بیشتر است.

اما برای قضاوت در مورد مزایای این آزمایش، مهم است که بدانیم آیا تشخیص زودهنگام و درمان زودهنگام نتایج درمان را بهبود می بخشد و تعداد مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات را کاهش می دهد.

یک مسئله کلیدی، سیر معمول سرطان پروستات است. سرطان پروستات معمولاً طی سال‌ها به کندی پیشرفت می‌کند. بنابراین، ممکن است سرطان پروستات داشته باشید که در طول زندگی هرگز علائمی ایجاد نکند یا به یک مشکل پزشکی تبدیل نشود.


 

محدودیت های تست

محدودیت های تست PSA عبارتند از:

عوامل افزایش دهنده PSA علاوه بر سرطان، سایر شرایطی که می توانند سطح PSA را افزایش دهند عبارتند از بزرگ شدن پروستات (همچنین به عنوان هایپرپلازی خوش خیم پروستات یا BPH شناخته می‌شود) و پروستات ملتهب یا عفونی (پروستاتیت). همچنین سطح PSA به طور معمول با افزایش سن افزایش می یابد.

عوامل کاهش دهنده PSA برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان BPH یا شرایط ادراری و دوزهای زیاد داروهای شیمی درمانی خاص ممکن است سطح PSA را کاهش دهند. چاقی همچنین می تواند سطح PSA را کاهش دهد.

نتایج گمراه کننده آزمایش همیشه نتیجه دقیقی را ارائه نمی دهد. افزایش سطح PSA لزوماً به معنای ابتلا به سرطان نیست. و ممکن است سرطان پروستات داشته باشید و همچنین سطح PSA طبیعی داشته باشید.

تشخیص بیش از حد برخی از سرطان‌های پروستات که با آزمایش PSA شناسایی می‌شوند هرگز علائمی ایجاد نمی‌کنند یا منجر به مرگ نمی‌شوند. این سرطان‌های بدون علامت، بیش از حد تشخیص داده می‌شوند - شناسایی سرطان که احتمالاً باعث سلامتی ضعیف یا خطر مرگ نمی‌شود.


 

خطرات احتمالی

خطرات احتمالی آزمایش PSA اساساً به انتخاب هایی که بر اساس نتایج آزمایش انجام می دهید، مانند تصمیم برای انجام آزمایشات بیشتر و درمان سرطان پروستات، مربوط می شود. خطرات عبارتند از:

مسائل بیوپسی. بیوپسی روشی است که خطرات خاص خود از جمله درد، خونریزی و عفونت را به همراه دارد.

اثرات روانی. نتایج آزمایش مثبت کاذب - سطوح بالای PSA اما سرطانی با بیوپسی یافت نشد - می تواند باعث اضطراب یا پریشانی شود. اگر سرطان پروستات تشخیص داده شود، اما به نظر می رسد که تومور با رشد آهسته ای است که منجر به بیماری نمی شود، ممکن است فقط با دانستن وجود آن، اضطراب قابل توجهی را تجربه کنید.


 

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

یک پرستار یا تکنسین پزشکی از یک سوزن برای کشیدن خون از ورید، به احتمال زیاد در بازو استفاده می‌کند. سپس نمونه خون در آزمایشگاه برای اندازه گیری سطح PSA تجزیه و تحلیل می شود.



نتایج

نتایج آزمایشات PSA به صورت نانوگرم PSA در هر میلی لیتر خون (ng/mL) گزارش می شود. هیچ نقطه برش خاصی بین سطح PSA طبیعی و غیر طبیعی وجود ندارد. پزشک ممکن است بیوپسی پروستات را بر اساس نتایج آزمایش PSA توصیه کند.


 

تغییرات تست PSA

پزشک ممکن است از راه‌های دیگری برای تفسیر نتایج PSA قبل از تصمیم‌گیری برای درخواست بیوپسی برای آزمایش بافت سرطانی استفاده کند. 

محققان به بررسی تغییرات تست PSA ادامه می دهند تا مشخص کنند که آیا این آزمایش سود قابل اندازه گیری دارد یا خیر.


 

انواع تست PSA عبارتند از:

سرعت PSA سرعت PSA تغییر در سطوح PSA در طول زمان است. افزایش سریع PSA ممکن است نشان دهنده وجود سرطان یا شکل تهاجمی سرطان باشد. با این حال، مطالعات اخیر در مورد ارزش سرعت PSA در پیش‌بینی یافته‌های سرطان پروستات از بیوپسی تردید ایجاد کرده است.

درصد PSA غیرمتصل. PSA به دو شکل در خون گردش می کند - یا متصل به پروتئین های خاص خون یا غیر متصل. اگر سطح PSA بالایی دارید اما درصد کمی از PSA آزاد دارید، ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پروستات بیشتر باشد.

چگالی PSA سرطان پروستات می تواند PSA بیشتری را در هر حجم بافت نسبت به شرایط خوش خیم پروستات تولید کند. اندازه گیری تراکم PSA مقادیر PSA را برای حجم پروستات تنظیم می کند. اندازه گیری تراکم PSA به طور کلی نیاز به MRI یا سونوگرافی ترانس رکتال دارد.


 

با پزشک خود صحبت کنید

قبل از انجام آزمایش PSA، با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات آن صحبت کنید. اگر به این نتیجه رسیدید که آزمایش PSA برایتان مناسب است، از پزشک خود بپرسید:

زمانی که در مورد نتایج بحث خواهید کرد

در صورت مثبت بودن نتایج، چه نوع توصیه هایی ممکن است انجام دهد

در صورت منفی بودن نتایج، هر چند وقت یکبار باید آزمایش را تکرار کنید

بحث در مورد این مسائل از قبل ممکن است یادگیری نتایج آزمون و تصمیم گیری مناسب را آسان تر کند.



مطالب مرتبط