تومورهای بدخیم غلاف عصبی محیطی نوع نادری از سرطان هستند که در پوشش اعصابی که از نخاع به بدن امتداد می‌یابند، رخ می‌دهد.تومورهای بدخیم غلاف عصبی محیطی در گذشتهنوروفیبروسارکومنامیده می‌شدند.

تومورهای بدخیم غلاف عصبی محیطی می تواند در هر جایی از بدن ایجاد شود، اما اغلب در بافت عمقی بازوها، پاها و تنه رخ می‌دهد. آن‌ها تمایل به ایجاد درد و ضعف در ناحیه آسیب دیده دارند و ممکن است باعث ایجاد توده یا توده در حال رشد شود.

تبلیغات

 

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی

تومورهای بدخیم غلاف عصبی محیطی معمولاً با جراحی درمان می شوند. در موارد خاص، پرتودرمانی و شیمی درمانی ممکن است توصیه شود.

 

علائم

علائم و نشانه های تومورهای بدخیم غلاف عصبی محیطی عبارتند از:

 

  • درد در ناحیه آسیب دیده
  • ضعف هنگام تلاش برای حرکت دادن قسمت آسیب دیده بدن
  • توده ای از بافت در حال رشد در زیر پوست
  •  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر علائم و نشانه های دائمی دارید که شما را نگران می کند، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. تومورهای بدخیم غلاف عصبی محیطی نادر هستند، بنابراین پزشک ممکن است علل شایع‌تری را برای علائم بررسی کند.

 

علل

مشخص نیست که چه چیزی باعث بیشتر تومورهای غلاف عصبی محیطی می شود.

پزشکان می‌دانند که این سرطان‌ها زمانی شروع می‌شوند که یک سلول در پوشش اطراف عصب دچار خطا (جهش) در DNA خود می‌شود. این جهش به سلول می گوید که به سرعت تکثیر شود و زمانی که سلول های دیگر می‌میرند به زندگی ادامه دهد. سلول های انباشته شده توموری را می سازند که می تواند به بافت مجاور حمله کند یا به سایر مناطق بدن رشد یابد.

 

عوامل خطر

عواملی که خطر تومورهای بدخیم غلاف محیط عصبی را افزایش می دهند عبارتند از:

پرتودرمانی قبلی برای سرطان. یک تومور بدخیم غلاف عصبی محیطی ممکن است 10 تا 20 سال پس از درمان در ناحیه تحت درمان با اشعه ایجاد شود.

تومورهای عصبی غیر سرطانی. تومورهای بدخیم غلاف عصبی محیطی می توانند از تومورهای عصبی غیرسرطانی (خوش خیم) مانند نوروفیبروم ایجاد شوند.

یک بیماری ارثی که خطر تومورهای عصبی را افزایش می دهد. تومورهای بدخیم غلاف عصبی محیطی بیشتر در افراد مبتلا به نوروفیبروماتوز 1 رخ می‌دهد.