جراحی مغز بیدار که به آن کرانیوتومی بیدار نیز می گویند، نوعی عمل است که در حالی که بیدار و هوشیار هستید بر روی مغز انجام می شود. جراحی مغز بیدار برای درمان برخی از بیماری های مغزی (عصبی)، از جمله برخی از تومورهای مغزی یا تشنج های صرع استفاده می شود.

اگر تومور یا ناحیه‌ای از مغز که در آن تشنج رخ می‌دهد (فوکوس صرع) نزدیک بخش‌هایی از مغز است که بینایی، حرکت یا گفتار را کنترل می‌کند، ممکن است لازم باشد در طول جراحی بیدار باشید. جراح ممکن است از شما سوالاتی بپرسد و در حین پاسخ دادن، بر فعالیت مغز نظارت کند.

پاسخ های شما به جراح کمک می کند تا مطمئن شود که ناحیه درستی از مغز را که نیاز به جراحی دارد درمان می کند. این روش همچنین خطر آسیب به نواحی عملکردی مغز را که می تواند بینایی، حرکت یا گفتار را تحت تأثیر قرار دهد، کاهش می دهد.

چرا این کار انجام می شود

اگر تومور یا بخشی از مغز که باعث تشنج می شود نیاز به برداشتن داشته باشد، پزشکان باید مطمئن باشند که به ناحیه ای از مغز که بر زبان، گفتار و مهارت های حرکتی تأثیر می گذارد آسیب نمی رساند.

تعیین دقیق آن نواحی دقیقاً قبل از جراحی دشوار است. جراحی مغز بیدار به جراح این امکان را می دهد که دقیقاً بداند کدام مناطق مغز آن عملکردها را کنترل می کند و از آنها اجتناب می کند.

خطرات

برخی از خطرات جراحی مغز بیدار عبارتند از:

تغییرات در دید 

تشنج

مشکل در گفتار یا یادگیری

از دست دادن حافظه

اختلال در هماهنگی و تعادل

سکته

تورم مغز یا مایع بیش از حد در مغز

مننژیت

نشت مایع نخاعی

عضلات ضعیف

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

قبل از جراحی

پزشکان ابتدا تعیین می کنند که آیا جراحی مغز بیدار انتخاب مناسبی برای شماست یا خیر. پزشکان همچنین آنچه را که می‌توانید در طول عمل انتظار داشته باشید و مزایا و خطرات جراحی مغز بیدار را توضیح می‌دهند.

جراحی مغز بیدار مزایای زیادی دارد. افرادی که دارای تومورهای مغزی یا مراکز تشنج (کانون های صرع) در نزدیکی بافت عملکردی مغز هستند، که زمانی تصور می شد شرایط آنها غیرقابل عمل باشد، ممکن است برای کاهش عوارض و خطر آسیب به بافت عملکردی مغز، جراحی مغز را در حالت بیداری در نظر بگیرند.

جراحی مغز بیدار ممکن است به کاهش ایمن اندازه تومورهای مغزی در حال رشد کمک کند، که ممکن است باعث افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی شود.

مانند هر عمل جراحی مغز، جراحی مغز بیدار دارای پتانسیل خطرات و عوارضی است. اینها شامل خونریزی، تورم مغز، عفونت، آسیب مغزی یا مرگ است.

سایر عوارض جراحی ممکن است شامل تشنج، ضعف عضلانی و مشکلات حافظه و تفکر باشد.

قبل از جراحی، جراح مغز و اعصاب یا آسیب‌شناس گفتار زبان از شما می‌خواهد که تصاویر و کلمات را روی کارت‌ها یا رایانه شناسایی کنید تا پاسخ‌های شما در طول جراحی با هم مقایسه شوند.

در حین جراحی

نقشه برداری مغز

کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

نزدیک

نقشه برداری مغز

نقشه برداری مغز

در طول نقشه برداری مغز، پزشکان مناطق از مغز را که بینایی، گفتار و حرکت را کنترل می کند می کند تا مکان دقیق را برای انجام جراحی بدون کاهش عملکرد مغز تعیین کند.

یک متخصص بیهوشی به شما داروهایی می‌دهد تا برای بخش‌هایی از جراحی مغز بیدارتان، خواب‌آلود شوید. جراح مغز و اعصاب برای اطمینان از راحتی، داروهای بی حس کننده را روی پوست سر تان اعمال می کند.

در طول عمل، پزشکان سر را در یک موقعیت ثابت قرار می دهند تا آن را ثابت نگه دارند و از دقت جراحی اطمینان حاصل کند. مقداری از موها کوتاه خواهد شد. سپس جراح بخشی از جمجمه را برمی دارد تا به مغز برسد.

هنگامی که بخشی از جمجمه در ابتدای عمل جراحی برداشته می‌شود و همچنین هنگامی که پزشکان در پایان جراحی جمجمه را دوباره وصل می کنند، آرام و خواب آلود خواهید بود. در طول جراحی، متخصص بیهوشی تجویز داروهای آرام بخش را متوقف می کند و به شما اجازه بیدار شدن می دهد.

اگر تومور مغزی یا کانون صرع نزدیک به مناطقی از مغز باشد که بینایی، گفتار یا حرکت را کنترل می کند، پزشک نقشه برداری مغز را انجام می دهد. این به جراح مغز و اعصاب نقشه ای از مراکز مغزی می دهد که هر یک از این عملکردها را کنترل می کنند. جراح همچنین می تواند در طول جراحی نقشه برداری مغزی را در عمق مغز انجام دهد.

جراح مغز و اعصاب از این نقشه برای جلوگیری از آسیب رساندن به این مناطق و حفظ این عملکردها استفاده می کند. نقشه برداری مغز، همراه با تصاویر کامپیوتری سه بعدی، به جراح این امکان را می دهد که تا حد امکان تومور مغزی یا تمرکز صرع را با خیال راحت از بین ببرد و خطر آسیب رساندن به عملکردهای مهم بدن را کاهش دهد.

در طول جراحی، جراح مغز و اعصاب یا آسیب شناس گفتار زبان ممکن است سؤالاتی بپرسد یا از شما بخواهد که تصاویر و کلمات روی کارت یا رایانه ای را که قبل از جراحی دیده اید شناسایی کنید. پزشک ممکن است از شما بخواهد که حرکاتی انجام دهید، تصاویر روی کارت ها را شناسایی کنید، اعداد را بشمارید یا انگشت خود را بالا ببرید. پاسخ های شما به جراح کمک می کند تا نواحی عملکردی مغز را شناسایی کرده و از آن اجتناب کند.

تیم پزشکی همچنین از تصاویر کامپیوتری سه بعدی دقیقی از مغز که قبل و در حین جراحی گرفته شده است، از جمله MRI حین عمل و جراحی مغز به کمک کامپیوتر، استفاده می کند که تا آنجا که ممکن است تومور مغزی یا کانون صرع را حذف کند.

متخصص بیهوشی و تیم جراحی به دقت عملکردهای بدن و مغز را بررسی و ارزیابی می کنند و اگر جراحی بر عملکرد مغز تأثیر بگذارد به جراح هشدار می دهند.

بعد از جراحی

پس از جراحی، جراح ممکن است MRI ​​درخواست کند تا اطمینان حاصل شود که برداشتن تومور یا کانون صرع کامل شده است.

احتمالاً پس از جراحی مدتی در بخش مراقبت های ویژه خواهید بود و حدود دو تا سه روز را در بیمارستان سپری خواهید کرد.

به طور کلی ممکن است در عرض شش هفته تا سه ماه به کار و فعالیت های عادی بازگردید. حدود سه ماه پس از جراحی، یک قرار ملاقات بعدی با پزشک خود خواهید داشت.

نتایج

اگر برای مدیریت صرع جراحی مغز بیدار انجام داده اید، به طور کلی باید بعد از جراحی بهبودی در تشنج خود مشاهده کنید. برخی از افراد بدون تشنج هستند، در حالی که برخی دیگر نسبت به قبل از جراحی تشنج کمتری را تجربه می کنند. گاهی اوقات، برخی افراد تغییری در دفعات تشنج خود ندارند.

اگر برای برداشتن تومور، عمل جراحی مغز بیدار انجام داده اید، جراح مغز و اعصاب به طور کلی باید قادر به برداشتن بیشتر تومور بوده باشد. ممکن است همچنان به درمان های دیگری مانند پرتودرمانی یا شیمی درمانی برای کمک به تخریب قسمت های باقی مانده از تومور نیاز داشته باشید.