پزشک از گوشی پزشکی برای گوش دادن به جریان خون در بازوها و پاها استفاده می کند. جریان خون از طریق فیستول شریانی وریدی صدایی شبیه زمزمه ایجاد می کند.

اگر پزشک به فیستول مشکوک باشد، آزمایشات دیگری برای تایید تشخیص انجام خواهید داد. آزمایشات برای تشخیص فیستول شریانی وریدی می تواند شامل موارد زیر باشد:

سونوگرافی دوبلکس. سونوگرافی دوبلکس موثرترین و رایج ترین راه برای بررسی فیستول شریانی وریدی در پاها یا بازوها است. در سونوگرافی دوبلکس از امواج صوتی برای ارزیابی سرعت جریان خون استفاده می‌شود.

آنژیوگرافی توموگرافی کامپیوتری (CT). سی تی آنژیوگرافی می تواند نشان دهد که آیا جریان خون در حال دور زدن مویرگ ها است یا خیر. قبل از شروع آزمایش، یک رنگ (کنتراست) تزریق می‌کنید که باعث می‌شود رگ‌های خونیشما با وضوح بیشتری در تصاویر CT نشان داده شوند.

آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی (MRA). اگر پزشک فکر کند که فیستول شریانی وریدی در عمق پوست خود دارید، ممکن است از این آزمایش استفاده کند. مانند MRI، MRA از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویری از بافت‌های نرم بدن استفاده می‌کند. با این حال، رنگ مخصوصی نیز داده می شود که به ایجاد تصاویری از رگ های خونی کمک می کند.

رفتار

اگر فیستول شریانی وریدی کوچک است و هیچ مشکل سلامتی دیگری ایجاد نمی کند، ممکن است فقط به نظارت دقیق توسط پزشک نیاز داشته باشید. برخی از فیستول های شریانی وریدی کوچک بدون درمان به خودی خود بسته می شوند.

 

اگر فیستول شریانی وریدی نیاز به درمان داشته باشد، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

فشرده سازی با هدایت اولتراسوند. اگر فیستول شریانی وریدی در پاهای خود دارید که به راحتی در سونوگرافی قابل مشاهده است، ممکن است این گزینه مناسب باشد. در این درمان از پروب اولتراسوند برای فشرده سازی فیستول و مسدود کردن جریان خون به رگ های خونی آسیب دیده استفاده می شود. این روش حدود 10 دقیقه طول می کشد. اما فقط برای حدود 1 نفر از 3 نفر کار می کند.

آمبولیزاسیون کاتتر. در این روش، یک کاتتر در شریان نزدیک فیستول شریانی وریدی قرار داده می شود. پزشکان از اشعه ایکس و سایر تصاویر برای هدایت کاتتر به فیستول استفاده می کنند. سپس یک سیم پیچ کوچک یا استنت در محل فیستول قرار می گیرد تا جریان خون را تغییر دهد. بسیاری از افرادی که آمبولیزاسیون کاتتر دارند کمتر از یک روز در بیمارستان می مانند و می توانند در عرض یک هفته فعالیت های روزانه خود را از سر بگیرند.

عمل جراحی. فیستول های شریانی وریدی بزرگ که با آمبولیزاسیون کاتتر قابل درمان نیستند ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. نوع جراحی که نیاز دارید بستگی به اندازه و محل فیستول شریانی وریدی دارد.

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر فکر می کنید ممکن است فیستول شریانی وریدی داشته باشید، با پزشک مراقبت های اولیه خود قرار ملاقات بگذارید. ممکن است به یک متخصص عروق خونی (رگ) یا متخصص قلب ارجاع داده شوید.

 

از آنجایی که قرار ملاقات ها می توانند کوتاه باشند و از آنجا که اغلب زمینه های زیادی برای پوشش وجود دارد، ایده خوبی است که برای قرار ملاقات خود آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری داشته باشید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید. از آنجایی که آزمایشات فیستول شریانی وریدی معمولاً شامل سونوگرافی است، ممکن است لازم باشد چند ساعت قبل از قرار ملاقات خود ناشتا باشید.

هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که به نظر می رسد نامرتبط با فیستول شریانی وریدی باشد، یادداشت کنید.

اطلاعات شخصی کلیدی را یادداشت کنید، از جمله آسیب‌های قبلی یا سابقه خانوادگی فیستول شریانی وریدی یا سایر بیماری‌های عروق خونی.

فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید. گاهی اوقات یادآوری تمام اطلاعاتی که در طول یک قرار ملاقات ارائه می شود، دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید.

 

زمان ملاقات با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات کمک می کند از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید. برای فیستول شریانی وریدی، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

محتمل ترین علت علائم من چیست؟

آیا دلایل احتمالی دیگری برای علائم من وجود دارد؟

به چه نوع آزمایشاتی نیاز خواهم داشت؟

چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟

سطح مناسب فعالیت بدنی چقدر است؟

من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟

آیا فرزندان من یا سایر بستگان بیولوژیکی من باید برای این وضعیت غربالگری شوند؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ بازدید از چه وب سایت هایی را توصیه می کنید؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها آماده باشید. ممکن است بپرسد:

• اولین بار چه علائم زمانی را تجربه کردید؟
• آیا علائم ادامه دارد یا می آیند و می روند؟
• علائم چقدر شدید است؟
• آیا به نظر می رسد چیزی شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بدتر می کند؟

• 
  

• مطالب مرتبط