تریکوتیلومانیا (trik-o-til-o-MAY-nee-uh)، که به آن اختلال در کشیدن مو نیز گفته می شود، یک اختلال روانی است که شامل تمایلات مکرر و غیرقابل مقاومت با وجود تلاش برای توقف، برای کندن مو از پوست سر، ابروها یا سایر نواحی بدن است. 

کندن مو از پوست سر اغلب باعث ایجاد لکه های طاس تکه تکه می شود که باعث ناراحتی قابل توجهی می شود و می تواند در عملکرد اجتماعی یا کاری اختلال ایجاد کند. افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا ممکن است تمام تلاش خود را برای پنهان کردن ریزش مو انجام دهند.

برای برخی افراد، تریکوتیلومانیا ممکن است خفیف و به طور کلی قابل کنترل باشد. برای دیگران، میل اجباری به کشیدن مو بسیار زیاد است. برخی از گزینه های درمانی به بسیاری از افراد کمک کرده اند تا کشیدن موهای خود را کاهش دهند یا به طور کامل متوقف کنند.

علائم

علائم و نشانه های تریکوتیلومانیا عبارتند از:

• کندن مکرر موها، معمولاً از پوست سر، ابروها یا مژه‌ها، اما گاهی اوقات از سایر نواحی بدن که ممکن است در طول زمان متفاوت باشد.

  احساس تنش فزاینده قبل از کشیدن، یا زمانی که سعی می کنید در مقابل کشیدن مقاومت کنید

  احساس لذت یا آرامش بعد از کشیدن مو

  ریزش موی محسوس، مانند موهای کوتاه شده یا نازک یا طاس نواحی روی پوست سر یا سایر نواحی بدن، از جمله مژه ها یا ابروهای کم پشت یا از دست رفته

  اولویت برای انواع خاصی از مو که همراه با کشیدن مو یا الگوهای کشیدن مو است

  گاز گرفتن، جویدن یا خوردن موهای کنده شده

  بازی با موهای کنده شده یا مالیدن آن روی لب یا صورت

  تلاش مکرر برای متوقف کردن کندن موهای خود یا تلاش برای انجام کمتر  این کار، بدون موفقیت

  ناراحتی یا مشکلات قابل توجه در محل کار، مدرسه یا موقعیت های اجتماعی مربوط به کندن مو

خیلی از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا نیز پوست خود را می چینند، ناخن ها یا لب های خود را می جوند. اکثر افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا به طور خاص موها را می کشند و به طور کلی سعی می کنند این مشکل را از دیگران پنهان کنند.

برای افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا، کشیدن مو می تواند:

• متمرکز باشد. برخی از افراد عمدا موهای خود را می کشند تا تنش یا ناراحتی را از بین ببرند - برای مثال، کندن موها برای رهایی از میل شدید به کشیدن مو. برخی از افراد ممکن است آداب و رسوم مفصلی برای کشیدن مو داشته باشند، مانند پیدا کردن موهای مناسب یا گاز گرفتن موهای کشیده شده.

  ناخودآگاه. برخی از افراد بدون اینکه متوجه شوند این کار را انجام می دهند و موهای خود را می‌کشند، مانند زمانی که حوصله شان سر می رود، مطالعه می کنند یا تلویزیون تماشا می کنند.

یک فرد ممکن است بسته به موقعیت و خلق و خو، کشیدن موها را به صورت متمرکز و خودکار انجام دهد. برخی از پوزیشن ها یا تشریفات ممکن است باعث کشیدن مو شود، مانند قرار دادن سر بر روی دست یا برس زدن موها.

تریکوتیلومانیا می تواند با عواملی مرتبط باشد:

• عواطف. برای بسیاری از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا، کشیدن مو راهی برای مقابله با عواطف ناراحت کننده مانند استرس، تنش، کسالت، تنهایی، درمان یا ناامیدی است.
• احساسات. افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا اغلب متوجه می‌شوند که با کندن مو احساس رضایت‌بخشی می‌کند و تا حدی تسکین دهنده است. در نتیجه برای حفظ این احساسات مثبت به کشیدن موهای خود ادامه می دهند.

تریکوتیلومانیا یک اختلال طولانی مدت (مزمن) است. بدون درمان، علائم می توانند در طول زمان از نظر شدت متفاوت باشند. به عنوان مثال، تغییرات هورمونی قاعدگی می تواند علائم را در زنان بدتر کند. برای برخی از افراد، در صورت عدم درمان، علائم می توانند برای هفته ها، ماه ها یا سال ها ظاهر شوند و از بین نروند. به ندرت، کشیدن مو در عرض چند سال پس از شروع به پایان می رسد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر نمی توانید از کندن موهای خود دست بکشید یا از ظاهر خود در نتیجه کشیدن موهایتان خجالت زده هستید یا شرم دارید، با پزشک خود صحبت کنید. تریکوتیلومانیا فقط یک عادت بد نیست، بلکه یک اختلال سلامت روان است و بعید است بدون درمان بهبود یابد.

علل

علت تریکوتیلومانیا نامشخص است. اما مانند بسیاری از اختلالات پیچیده، تریکوتیلومانیا احتمالاً ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است.

عوامل خطر

این عوامل خطر ابتلا به تریکوتیلومانیا را افزایش می دهد:

• سابقه خانوادگی. ژنتیک ممکن است در ایجاد تریکوتیلومانیا نقش داشته باشد و این اختلال ممکن است در افرادی که یکی از بستگان نزدیک مبتلا به این اختلال را دارند رخ دهد.

• سن. تریکوتیلومانیا معمولاً درست قبل یا در اوایل نوجوانی - در سنین 10 تا 13 سال - ایجاد می‌شود و یک مشکل مادام العمر است. نوزادان ممکن است دچار کشیدن مو باشند، اما این معمولاً خفیف است و بدون درمان خود به خود از بین می رود.
• سایر اختلالات. افرادی که دارای تریکوتیلومانیا هستند ممکن است به اختلالات غیرعادی معالجه، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) نیز مبتلا شوند.
• استرس. موقعیت ها یا رویدادهای استرس زا شدید ممکن است در برخی افراد باعث ایجاد تریکوتیلومانیا شود.

اگرچه زنان به مراتب بیشتر از مردان برای تریکوتیلومانیا تحت درمان قرار می گیرند، ممکن است به این دلیل باشد که زنان بیشتر به دنبال مشاوره پزشکی هستند. در اوایل دوران کودکی، به نظر می رسد که پسران و دختران به یک اندازه تحت تأثیر قرار می گیرند.

عوارض

ممکن است بسیار جدی به نظر نرسد، اما تریکوتیلومانیا می تواند تأثیر زیادی بر زندگی داشته باشد.

عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پریشانی احساسی. خیلی از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا احساس شرم، تحقیر و خجالت دارند. آنها ممکن است به دلیل شرایط خود اعتماد به نفس پایین،  مصرف الکل یا مواد مخدر را تجربه کنند.
• مشکلات در عملکرد اجتماعی و کاری. خجالت به دلیل ریزش مو ممکن است فرد را از فعالیت های اجتماعی و فرصت های شغلی دور کند. افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا ممکن است کلاه گیس بپوشند، موهای سر خود را حالت دهند تا لکه های طاس را پنهان کنند یا مژه مصنوعی بزنند. برخی از افراد ممکن است از ترس اینکه وضعیت آنها کشف شود، از صمیمیت جلوگیری کنند.
• آسیب به پوست و مو. کشیدن دائم باعث ایجاد اسکار و آسیب های دیگر می شود، از جمله، به پوست سر یا ناحیه ای که مو در آن کشیده می شود، می تواند برای همیشه روی رشد مو تأثیر بگذارد.
• گلوله های مو. خوردن مو ممکن است به یک گلوله موی بزرگ (تریکوبزوار) در دستگاه گوارش تبدیل شود. در طی چند سال، گلوله مو می تواند باعث کاهش وزن، استفراغ، انسداد روده و حتی مرگ شود.