واژینیت التهاب واژن است که می تواند منجر به ترشح، خارش و درد شود. علت معمولاً تغییر در تعادل طبیعی باکتری های واژن یا عفونت است. کاهش سطح استروژن پس از یائسگی و برخی اختلالات پوستی نیز می تواند باعث واژینیت شود.

 

 

شایع ترین انواع واژینیت عبارتند از:

 

واژینوز باکتریایی، که از تغییر باکتری های طبیعی موجود در واژن به رشد بیش از حد سایر ارگانیسم ها ناشی می شود.

 

عفونت های مخمری که معمولاً توسط یک قارچ طبیعی به نام کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود.

 

تریکومونیازیس که توسط یک انگل ایجاد می شود و معمولاً از طریق رابطه جنسی منتقل می شود.

 

درمان بستگی به نوع واژینیت دارد.

 

علائم

علائم و نشانه های واژینیت می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

تغییر رنگ، بو یا میزان ترشحات واژن

 

خارش یا سوزش واژن

 

درد هنگام مقاربت

 

ادرار دردناک

 

خونریزی خفیف واژینال یا لکه بینی

 

اگر ترشحات واژن دارید، که بسیاری از خانم‌ها ندارند، ویژگی‌های این ترشحات ممکن است نشان دهنده نوع واژینیت باشد. مثالها عبارتند از:

 

واژینوز باکتریال. ممکن است ترشحاتی به رنگ سفید متمایل به خاکستری و بدبو داشته باشید. این بو که اغلب به عنوان بوی ماهی توصیف می شود، ممکن است بعد از رابطه جنسی آشکارتر شود.

 

عفونت قارچی. علامت اصلی خارش است، اما ممکن است ترشحات سفید و غلیظی داشته باشید که شبیه پنیر دلمه است.

 

تریکومونیازیس. عفونتی به نام تریکومونیازیس (trik-o-moe-NIE-uh-sis) می تواند ترشحات زرد متمایل به سبز و گاهی کف آلود ایجاد کند.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

 

اگر دچار ناراحتی غیرعادی واژن شدید، به پزشک مراجعه کنید، به خصوص اگر:

 

بوی ناخوشایند، ترشح یا خارش واژن دارید.

 

هرگز عفونت واژن نداشته اید. مراجعه به پزشک می تواند علت را مشخص کند و کمک کند تا علائم و نشانه ها را بیاموزید.

 

قبلاً عفونت واژن داشته اید.

 برخی از عفونت‌های مقاربتی علائم و نشانه‌هایی شبیه به عفونت قارچی یا واژینوز باکتریایی دارند.

دوره ای از داروهای ضد مخمر بدون نسخه را گذرانده اید و علائم باقی مانده است.

تب، لرز یا درد لگن دارید.

 

 

رویکرد انتظار و نظارت

 

احتمالاً لازم نیست هر بار که تحریک و ترشح واژن دارید به پزشک مراجعه کنید، به خصوص اگر:

 

قبلاً تشخیص عفونت قارچی واژن داشته اید و علائم و نشانه ها مانند قبل است.

 

علائم و نشانه های عفونت قارچی را می شناسید و مطمئن هستید که این همان چیزی است که دارید

 

 

• علل

علت بستگی به نوع واژینیت دارد:

 

واژینوز باکتریال. این شایع ترین علت واژینیت ناشی از تغییر باکتری های طبیعی موجود در واژن به رشد بیش از حد یکی از چندین ارگانیسم دیگر است. معمولا تعداد باکتری هایی که به طور معمول در واژن یافت می شوند (لاکتوباسیل ها) از سایر باکتری ها (بی هوازی) در واژن بیشتر است. اگر تعداد باکتری های بی هوازی خیلی زیاد شود، تعادل را به هم می زند و باعث واژینوز باکتریایی می شود.

 

به نظر می رسد این نوع واژینیت با رابطه جنسی مرتبط است - به خصوص اگر چندین شریک جنسی یا یک شریک جنسی جدید داشته باشید - اما در زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند نیز رخ می دهد.

 

عفونت های مخمری. اینها زمانی اتفاق می‌افتند که یک ارگانیسم قارچی - معمولاً C. albicans - در واژن رشد کند. C. albicans همچنین باعث عفونت در سایر نواحی مرطوب بدن می شود، مانند دهان (برفک)، چین های پوستی و بستر ناخن. این قارچ همچنین می تواند باعث بثورات شود.

 

تریکومونیازیس. این عفونت شایع مقاربتی توسط یک انگل میکروسکوپی تک سلولی به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می شود. این ارگانیسم در حین مقاربت جنسی با فردی که به این عفونت مبتلا است گسترش می یابد.

 

در مردان، ارگانیسم معمولاً دستگاه ادراری را آلوده می کند، اما اغلب هیچ علامتی ایجاد نمی کند. در زنان، تریکومونیازیس معمولاً واژن را درگیر می کند و ممکن است علائمی ایجاد کند. همچنین خطر ابتلای زنان به سایر عفونت های مقاربتی را افزایش می دهد.

 

واژینیت غیر عفونی. اسپری‌های واژینال، دوش‌، صابون‌های معطر، شوینده‌های معطر و محصولات اسپرم‌کش ممکن است باعث واکنش آلرژیک یا تحریک بافت‌های فرج و واژن شوند. اجسام خارجی مانند دستمال کاغذی یا تامپون های فراموش شده در واژن نیز می توانند بافت های واژن را تحریک کنند.

 

سندرم ادراری تناسلی یائسگی (آتروفی واژن). کاهش سطح استروژن پس از یائسگی یا برداشتن تخمدان‌ها با جراحی می‌تواند باعث نازک شدن پوشش واژن شود که گاهی منجر به تحریک، سوزش و خشکی واژن می‌شود.

 

 

 

عوامل خطر

 

عواملی که خطر ابتلا به واژینیت را افزایش می دهند عبارتند از:

 

تغییرات هورمونی، مانند تغییرات مرتبط با بارداری، قرص های ضد بارداری یا یائسگی

 

فعالیت جنسی

 

داشتن یک عفونت مقاربتی

 

داروها، مانند آنتی بیوتیک ها و استروئیدها

 

استفاده از اسپرم کش ها برای جلوگیری از بارداری

 

دیابت کنترل نشده

 

استفاده از محصولات بهداشتی مانند حمام حباب، اسپری واژینال یا دئودورانت واژن

 

دوش گرفتن

 

پوشیدن لباس مرطوب یا تنگ

 

استفاده از دستگاه داخل رحمی (IUD) برای کنترل بارداری

 

عوارض

زنان مبتلا به تریکومونیازیس یا واژینوز باکتریایی به دلیل التهاب ناشی از این اختلالات در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت های مقاربتی هستند. در زنان باردار، واژینوز باکتریال علامت دار و تریکومونیازیس با زایمان زودرس و نوزادان کم وزن همراه است.

 

 

جلوگیری

 

بهداشت خوب ممکن است از عود برخی از انواع واژینیت جلوگیری کند و ممکن است برخی از علائم را تسکین دهد:

 

از حمام، جکوزی و استخرهای گردابی خودداری کنید.

 

از عوامل تحریک کننده اجتناب کنید. اینها عبارتند از تامپون های معطر، پدها، دوش ها و صابون های معطر. بعد از دوش گرفتن، ناحیه بیرونی تناسلی خود را با صابون بشویید و برای جلوگیری از تحریک آن ناحیه را به خوبی خشک کنید. از صابون‌های خشن مانند صابون‌هایی که خاصیت دئودورانت یا ضد باکتری دارند یا حمام حبابی استفاده نکنید.

 

بعد از استفاده از توالت بدن  خود را از جلو به عقب بشویید. انجام این کار از انتشار باکتری های مدفوع به واژن جلوگیری می کند.

 

کارهای دیگری که می توانید انجام دهید که ممکن است به پیشگیری از واژینیت کمک کند عبارتند از:

 

دوش نگیرید. واژن به غیر از استحمام معمولی نیازی به پاکسازی ندارد. دوش مکرر ارگانیسم های طبیعی موجود در واژن را مختل می کند و در واقع می تواند خطر ابتلا به عفونت واژن را افزایش دهد. دوش گرفتن عفونت واژن را از بین نمی برد.

 

از کاندوم لاتکس استفاده کنید. کاندوم های لاتکس مردانه و زنانه ممکن است در جلوگیری از عفونت های منتقل شده از طریق تماس جنسی کمک کنند.

 

لباس زیر نخی بپوشید. همچنین جوراب شلواری با فاق نخی بپوشید. اگر بدون آن احساس راحتی می‌کنید، از پوشیدن لباس زیر به رختخواب خودداری کنید. مخمر در محیط های مرطوب رشد می کند.