تنبلی چشم (آمبلیوپی) کاهش بینایی در یک چشم است که به دلیل رشد غیر طبیعی بینایی در اوایل زندگی ایجاد می شود. چشم ضعیفتر - یا تنبل - اغلب به سمت داخل یا بیرون سرگردان است.

 

آمبلیوپی معمولاً از بدو تولد تا 7 سالگی ایجاد می شود. علت اصلی کاهش بینایی در بین کودکان است. به ندرت، تنبلی چشم هر دو چشم را درگیر می کند.

 

تشخیص و درمان به موقع می تواند به جلوگیری از مشکلات طولانی مدت بینایی کودک کمک کند. چشمی که بینایی ضعیف تری دارد معمولاً با عینک یا لنزهای تماسی یا پچ درمانی قابل اصلاح است.

 

علائم

علائم و نشانه های تنبلی چشم عبارتند از:

 

• چشمی که به درون یا بیرون انحراف دارد
• چشم هایی که به نظر می رسد با هم حرکت نمی کنند
• درک ضعیف از عمق
• چروکیدن یا بستن چشم
• کج شدن سر
• نتایج غیر طبیعی تست های غربالگری بینایی

گاهی اوقات تنبلی چشم بدون معاینه چشم مشهود نیست.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر بعد از چند هفته اول زندگی کودکتان متوجه سرگردانی چشم او شدید، به پزشک مراجعه کنید. بررسی ها به ویژه اگر آب مروارید دوران کودکی یا سایر بیماری های چشمی وجود داشته باشد بسیار مهم است.

 

برای همه کودکان، معاینه کامل چشم بین سنین 3 تا 5 سال توصیه می شود.

 

علل

تنبلی چشم به دلیل تجربه بصری غیرطبیعی در اوایل زندگی ایجاد می شود که مسیرهای عصبی بین لایه نازکی از بافت (شبکیه) در پشت چشم و مغز را تغییر می دهد. چشم ضعیف تر سیگنال های بینایی کمتری دریافت می کند. در نهایت، توانایی چشم ها برای کار با هم کاهش می یابد و مغز ورودی چشم ضعیف تر را سرکوب یا نادیده می گیرد.

 

هر چیزی که دید کودک را تار می کند یا باعث می شود چشم ها از هم عبور کنند یا بیرون بیایند می تواند منجر به تنبلی چشم شود.

 

 

علل شایع این بیماری عبارتند از:

عدم تعادل عضلانی (استرابیسم آمبلیوپی). شایع‌ترین علت تنبلی چشم، عدم تعادل در عضلاتی است که چشم‌ها را قرار کنترل می کنند. این عدم تعادل می تواند باعث شود که چشم ها به سمت داخل یا بیرون بروند و مانع از کار با یکدیگر شوند.

 

تفاوت در وضوح بینایی بین چشم ها (آمبلیوپی انکساری). تفاوت قابل توجهی بین تجویز در هر چشم - اغلب به دلیل دوربینی اما گاهی اوقات به دلیل نزدیک بینی یا انحنای سطحی ناهموار چشم (آستیگماتیسم) - می تواند منجر به تنبلی چشم شود.

 

معمولاً از عینک یا لنزهای تماسی برای اصلاح این مشکلات انکساری استفاده می شود. در برخی از کودکان تنبلی چشم ناشی از ترکیبی از استرابیسم و ​​مشکلات انکساری است.

 

محرومیت. مشکل یک چشم - مانند یک ناحیه کدر در عدسی (آب مروارید) - می تواند دید واضح را در آن چشم منع کند. آمبلیوپی محرومیت در دوران نوزادی نیاز به درمان فوری برای جلوگیری از از دست دادن دائمی بینایی دارد. این اغلب شدیدترین نوع آمبلیوپی است.

 

 

عوامل خطر

 

عوامل مرتبط با افزایش خطر تنبلی چشم عبارتند از:

تولد زودرس

 

اندازه کوچک در بدو تولد

 

سابقه خانوادگی تنبلی چشم

 

ناتوانی های رشدی

 

عوارض

تنبلی چشم درمان نشده می تواند منجر به از دست دادن دائمی بینایی شود.