کلامیدیا یک عفونت شایع مقاربتی است که توسط باکتری ایجاد می شود. ممکن است ندانید که کلامیدیا دارید زیرا بسیاری از افراد علائمی مانند درد ناحیه تناسلی و ترشح از واژن یا آلت تناسلی ندارند.

 

 

کلامیدیا تراکوماتیس بیشتر زنان جوان را مبتلا می کند، اما می تواند در مردان و زنان و در تمام گروه های سنی رخ دهد. درمان آن دشوار نیست، اما اگر درمان نشود می تواند منجر به مشکلات سلامتی جدی تری شود.

علائم

عفونت های کلامیدیا تراکوماتیس در مراحل اولیه اغلب علائم و نشانه های کمی ایجاد می کنند یا بدون علامت هستند. حتی زمانی که علائم و نشانه‌ها رخ می‌دهند، اغلب خفیف هستند و نادیده گرفتن آنها را آسان می‌کند.

 

 

علائم و نشانه های عفونت کلامیدیا تراکوماتیس می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

ادرار دردناک

 

ترشحات واژن در زنان

 

ترشح از آلت تناسلی مردانه

 

رابطه جنسی دردناک در زنان

 

خونریزی بین قاعدگی و بعد از رابطه جنسی در زنان

 

درد بیضه در مردان

 

 

کلامیدیا تراکوماتیس همچنین می تواند رکتوم را بدون هیچ علامت یا با علامت یا با درد، ترشح یا خونریزی مقعدی آلوده کند. همچنین می توانید از طریق تماس با مایعات بدن آلوده به عفونت های چشمی کلامیدیا (کنژونکتیویت) مبتلا شوید.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

 

اگر ترشحاتی از واژن، آلت تناسلی یا راست روده دارید یا در هنگام ادرار درد دارید به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر متوجه شدید که شریک جنسی شما کلامیدیا دارد به پزشک مراجعه کنید. پزشک احتمالاً آنتی‌بیوتیک تجویز می کند حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشید.

 

 

علل

 

باکتری کلامیدیا تراکوماتیس بیشتر از طریق رابطه جنسی واژینال، دهانی و مقعدی پخش می شود. همچنین ممکن است زنان باردار در حین زایمان کلامیدیا را به فرزندان خود سرایت دهند و باعث ذات الریه یا عفونت چشمی جدی در نوزادان شوند.

 

 

عوامل خطر

 

عواملی که خطر ابتلا به کلامیدیا تراکوماتیس را افزایش می دهند عبارتند از:

 

داشتن فعالیت جنسی قبل از 25 سالگی

 

داشتن چندین شریک جنسی

 

عدم استفاده مداوم از کاندوم

 

سابقه عفونت مقاربتی

 

عوارض

کلامیدیا تراکوماتیس می تواند با موارد زیر مرتبط باشد:

• بیماری التهابی لگن (PID). PID عفونت رحم و لوله های فالوپ است که باعث درد لگن و تب می‌شود. عفونت های شدید ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای آنتی بیوتیک های داخل وریدی داشته باشند. PID می تواند به لوله های فالوپ، تخمدان ها و رحم از جمله دهانه رحم آسیب برساند.
• عفونت نزدیک بیضه ها (اپیدیدیمیت). عفونت کلامیدیا می تواند لوله پیچ خورده واقع در کنار هر بیضه (اپیدیدیم) را ملتهب کند. عفونت می تواند منجر به تب، درد کیسه بیضه و تورم شود.
• عفونت غده پروستات. به ندرت، ارگانیسم کلامیدیا می تواند به غده پروستات مرد سرایت کند. پروستاتیت می تواند باعث درد در حین یا بعد از رابطه جنسی، تب و لرز، ادرار دردناک و کمردرد شود.
• عفونت در نوزادان. عفونت کلامیدیا می تواند در حین زایمان از کانال واژن به فرزندتان منتقل شود و باعث ذات الریه یا عفونت چشمی جدی شود.
• حاملگی خارج رحمی. این زمانی اتفاق می افتد که یک تخمک بارور شده در خارج از رحم، معمولا در لوله فالوپ، کاشته می شود و رشد می کند. حاملگی باید برداشته شود تا از عوارض تهدید کننده زندگی مانند ترکیدن لوله جلوگیری شود. عفونت کلامیدیا این خطر را افزایش می دهد.
• ناباروری. عفونت های کلامیدیا - حتی آنهایی که هیچ علامت یا علائمی ندارند - می توانند باعث ایجاد زخم و انسداد در لوله های فالوپ شوند که ممکن است زنان را نابارور کند.
• آرتریت واکنشی. افراد مبتلا به کلامیدیا تراکوماتیس در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آرتریت واکنشی هستند که به عنوان سندرم رایتر نیز شناخته می شود. این وضعیت به طور معمول مفاصل، چشم ها و مجرای ادرار را تحت تاثیر قرار می دهد - لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن حمل می کند.

   

جلوگیری

• مطمئن ترین راه برای جلوگیری از عفونت کلامیدیا، پرهیز از فعالیت های جنسی است. همچنین، می توانید:

   

  از کاندوم استفاده کنید. در هر تماس جنسی از کاندوم لاتکس مردانه یا کاندوم پلی اورتان زنانه استفاده کنید. کاندوم هایی که به درستی در طول هر تماس جنسی استفاده می شوند، خطر عفونت را کاهش می دهند اما از بین نمی روند.

   

  غربالگری های منظم انجام دهید. اگر از نظر جنسی فعال هستید، با پزشک خود در مورد اینکه چند بار باید از نظر کلامیدیا و سایر عفونت های مقاربتی غربالگری شوید، صحبت کنید.

   

  از شستشوی زیاد  خودداری کنید.شستشوی زیاد تعداد باکتری های خوب در واژن را کاهش می‌دهد که می تواند خطر عفونت را افزایش دهد.