تاندونیت التهاب یا تحریک تاندون است - بافت های فیبری ضخیم که ماهیچه را به استخوان متصل می کند. این وضعیت باعث درد و حساسیت در خارج از مفصل می شود.

در حالی که تاندونیت می‌تواند در هر یک از تاندون‌ها رخ دهد، اما بیشتر در اطراف شانه‌ها، آرنج، مچ دست، زانو و پاشنه پا دیده می‌شود.

 

برخی از نام‌های رایج برای مشکلات مختلف تاندونیت عبارتند از:

آرنج تنیس بازان

آرنج گلف باز

شانه شناگر

زانوی جامپر

اکثر موارد تاندونیت را می توان با استراحت، فیزیوتراپی و داروها برای کاهش درد با موفقیت درمان کرد. اگر تاندونیت شدید باشد و منجر به پارگی تاندون شود، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.

علائم

علائم و نشانه‌های تاندونیت معمولاً در نقطه‌ای که تاندون به استخوان می‌چسبد رخ می‌دهد و معمولاً شامل موارد زیر است:

درد اغلب به عنوان یک درد مبهم توصیف می شود، به ویژه هنگام حرکت دادن اندام یا مفصل آسیب دیده

لطافت

تورم خفیف

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اکثر موارد تاندونیت به اقدامات خودمراقبتی پاسخ می دهند. اگر علائم و نشانه ها برای بیش از چند روز ادامه یافت و در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد کرد، به پزشک مراجعه کنید.

 

علل

اگرچه تاندونیت می تواند در اثر یک آسیب ناگهانی ایجاد شود، اما این وضعیت به احتمال زیاد ناشی از تکرار یک حرکت خاص در طول زمان است. اکثر مردم به این دلیل که شغل یا سرگرمی هایشان شامل حرکات تکراری است که به تاندون ها فشار وارد می کند، دچار تاندونیت می شوند.

استفاده از تکنیک مناسب به ویژه هنگام انجام حرکات ورزشی تکراری یا فعالیت های مرتبط با شغل بسیار مهم است. تکنیک نامناسب می تواند به تاندون، بیش از حد فشار وارد کند - که به عنوان مثال می تواند با آرنج تنیس بازان رخ دهد - و منجر به تاندونیت شود.

 

عوامل خطر

عوامل خطر برای ایجاد تاندونیت شامل سن، کار در مشاغل خاص یا شرکت در ورزش های خاص است.

سن

با بالا رفتن سن افراد، تاندون‌هایشان انعطاف‌پذیرتر می‌شود - که باعث می‌شود آسیب‌دیدگی آنها آسان‌تر شود.

 

اشتغال

تاندونیت در افرادی که مشاغل آنها شامل موارد زیر است بیشتر شایع است:

حرکات تکراری

موقعیت های نامناسب

رسیدن مکرر سربار

لرزش

اعمال زور

ورزش ها

 

اگر در ورزش های خاصی که شامل حرکات تکراری هستند شرکت کنید، به خصوص اگر تکنیک بهینه نباشد، ممکن است احتمال ابتلا به تاندونیت بیشتر باشد. این می تواند با ورزش های زیر بروز کند:

بیسبال

بسکتبال

بولینگ

گلف

دویدن

شنا كردن

تنیس

 

عوارض

بدون درمان مناسب، تاندونیت می‌تواند خطر پارگی تاندون را افزایش دهد - یک وضعیت بسیار جدی‌تر که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

 

اگر تحریک تاندون برای چند هفته یا ماه ادامه یابد، ممکن است وضعیتی به نام تاندونوز ایجاد شود. این وضعیت شامل تغییرات دژنراتیو در تاندون، همراه با رشد غیر طبیعی عروق خونی جدید است.

 

جلوگیری

برای کاهش احتمال ابتلا به تاندونیت، توصیه های زیر را دنبال کنید:

 

راحت باشید. از فعالیت هایی که باعث ایجاد استرس بیش از حد بر روی تاندون ها می شود، بخصوص برای دوره های طولانی خودداری کنید. اگر در طول یک ورزش خاص متوجه درد شدید، توقف کنید و استراحت کنید.

ترکیب با ورزش های دیگر. اگر یک ورزش یا فعالیت باعث درد خاص و مداوم شد، چیز دیگری را امتحان کنید. تمرینات متقاطع می تواند کمک کند یک تمرین بارگذاری ضربه ای مانند دویدن را با ورزش هایی با تاثیر کمتر مانند دوچرخه سواری یا شنا ترکیب کنید.

تکنیک خود را بهبود بخشید. اگر تکنیک شما در یک فعالیت یا ورزش ناقص است، باید خودتان را برای مشکلات تاندون‌هایتان آماده کنید. هنگام شروع یک ورزش جدید یا استفاده از تجهیزات ورزشی، آموزش‌ها یا دستورالعمل های حرفه ای را دریافت کنید.

کشش مناسب. پس از ورزش زمانی را برای کشش در نظر بگیرید تا دامنه حرکتی مفاصل خود را به حداکثر برسانید. این می تواند به کاهش ضربه های مکرر بر روی بافت های سفت کمک کند. بهترین زمان برای کشش بعد از ورزش است، زمانی که عضلات گرم می شوند.

از ارگونومی مناسب محل کار استفاده کنید. در صورت امکان، یک ارزیابی ارگونومیک از فضای کاری خود داشته باشید و صندلی، صفحه کلید و دسکتاپ خود را مطابق با قد، طول بازو و کارهای معمول خود تنظیم کنید. این به محافظت از تمام مفاصل و تاندون ها در برابر استرس بیش از حد کمک می کند.

عضلات خود را برای بازی آماده کنید. تقویت عضلات مورد استفاده در فعالیت یا ورزش می تواند به آنها کمک کند تا استرس و بار را بهتر تحمل کنند.