پزشک کودک به ریه های او گوش می دهد تا تنفس او و احتمال وجود مایع در ریه ها را ارزیابی کند. پزشک به قلب گوش می دهد تا تشخیص دهد که آیا ضربان قلب نامنظم (آریتمی) یا صدای غیر طبیعی ناشی از جریان خون آشفته (سوفل قلبی) وجود دارد یا خیر.

 

برای نوزادان مبتلا به تنه شریانی، بیشتر مراقبت های پزشکی آنها توسط یک متخصص قلب کودکان همراه با یک جراح قلب کودکان و اغلب تیمی از کارکنان متخصص ارائه می شود. برای بزرگسالان مبتلا به تنه شریانی، بیشتر مراقبت های پزشکی آنها توسط یک متخصص قلب مادرزادی بزرگسالان همراه با یک جراح مادرزادی قلب و اغلب یک تیم کامل از کارکنان متخصص ارائه می شود.

 

برای اینکه متخصص قلب و عروق مادرزادی کودکان یا بزرگسالان وضعیت قلب را بررسی کند و تشخیص دهد، یک یا چند آزمایش را تجویز می کند:

 

اکوکاردیوگرافی. اکوکاردیوگرافی ساختار و عملکرد قلب را نشان می دهد. مبدلی که امواج صوتی را ساطع می کند، در سراسر پوست و روی قلب حرکت می کند. امواج صوتی از ساختارهای داخلی منعکس می‌شوند و تصاویری را روی مانیتور تولید می‌کنند.

 

در یک نوزاد مبتلا به تنه شریانی، اکوکاردیوگرام تنها رگ بزرگ منتهی شده از قلب، سوراخی در دیواره بین بطن چپ و راست و ناهنجاری‌هایی در دریچه بین رگ بزرگ و بطن‌ها را نشان می‌دهد. این آزمایش همچنین می تواند نشان دهد که چه مقدار خون به سمت ریه های کودک جریان دارد و آیا خطر فشار خون بالا در ریه ها وجود دارد یا خیر.

 

اشعه ایکس. اشعه ایکس از تشعشعات برای تولید تصاویر ثابت از اندام ها و ساختارهای داخلی استفاده می کند. رادیوگرافی قفسه سینه می تواند اندازه قلب، ناهنجاری های ریه و مایع اضافی در ریه ها را نشان دهد.

 

 

 

رفتار

 

نوزادان مبتلا به تنه شریانی باید جراحی شوند. ممکن است چندین عمل یا جراحی لازم باشد، مخصوصاً با رشد کودک. ممکن است قبل از جراحی برای کمک به بهبود سلامت قلب، داروها تجویز شوند.

 

 

کودکان و بزرگسالان مبتلا به تنه شریانی ترمیم شده با جراحی باید به طور منظم وضعیت را  با تیم قلب و عروق خود، پیگیری کنند.

 

 

 

داروها

داروهایی که ممکن است قبل از عمل جراحی تجویز شوند عبارتند از:

• دیورتیک ها. دیورتیک‌ها که اغلب قرص‌های آب نامیده می‌شوند، دفعات و حجم ادرار را افزایش می‌دهند و از تجمع مایعات در بدن جلوگیری می‌کنند که یکی از عوارض شایع نارسایی قلبی است.
• عوامل اینوتروپیک. این نوع دارو باعث تقویت قلب می شود.
•  

روش های جراحی

اکثر نوزادان مبتلا به تنه شریانی در چند هفته اول پس از تولد جراحی می شوند. این روش به وضعیت کودک بستگی دارد. معمولاً جراح نوزاد:

 

سوراخ بین دو بطن را با یک پچ می‌بندد

 

• قسمت بالای شریان ریوی را از یک رگ بزرگ جدا می‌کند
• کاشت یک لوله و دریچه برای اتصال بطن راست با قسمت بالای شریان ریوی - ایجاد یک شریان ریوی جدید و کامل
• رگ بزرگ و آئورت را می‌سازد تا یک آئورت جدید و کامل ایجاد کند

پس از جراحی اصلاحی، کودک به مراقبت های مادام العمر با متخصص قلب نیاز دارد. متخصص قلب ممکن است توصیه کند که کودک فعالیت بدنی، به ویژه ورزش های رقابتی شدید را محدود کند.

 

کودک باید قبل از عمل های دندانپزشکی و سایر روش های جراحی برای جلوگیری از عفونت آنتی بیوتیک مصرف کند.

 

از آنجایی که مجرای مصنوعی با کودک رشد نمی کند، با افزایش سن، انجام جراحی های بعدی برای تعویض دریچه مجرا ضروری است.

 

 

 

کاتتریزاسیون قلبی

در روش‌های کم تهاجمی از کاتتر قلبی استفاده می‌شود تا از نیاز به جراحی سنتی قلب با رشد کودک یا خراب شدن دریچه‌های مصنوعی قبلی جلوگیری شود. کاتتر در یک رگ خونی در پا قرار داده می شود که سپس به سمت قلب کشیده می شود تا مجرای آن را جایگزین کند.

 

علاوه بر این، کاتتریزاسیون قلبی با نوک بالون بادی می تواند برای باز کردن یک شریان انسداد یا باریک استفاده شود، که ممکن است نیاز به جراحی بعدی را به تاخیر بیندازد.

 

 

بارداری

زنانی که برای ترمیم تنه شریانی در دوران نوزادی تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند، قبل از اقدام برای باردار شدن، باید توسط یک متخصص قلب با تخصص در نقایص مادرزادی قلب بزرگسالان و یک متخصص زنان و زایمان متخصص در بارداری‌های پرخطر ارزیابی شوند.

 

بسته به سطح آسیب ریوی که قبل از جراحی رخ داده است، ممکن است بارداری توصیه شود یا نشود. علاوه بر این، برخی از داروهایی که برای مشکلات قلبی مصرف می‌شوند می‌توانند برای نوزاد متولد نشده مضر باشند.

 

 

مقابله و حمایت

مراقبت از نوزادی با مشکل جدی قلبی، مانند تنه شریانی، می تواند چالش برانگیز باشد. در اینجا چند استراتژی وجود دارد که ممکن است به آسان‌تر کردن آن کمک کند:

 

به دنبال حمایت باشید. از اعضای خانواده و دوستان کمک بخواهید. 

 

• سلامتی کودک خود را یادداشت کنید.تشخیص، داروها، جراحی و سایر اقدامات، تاریخ انجام آنها، نام و شماره تلفن متخصص قلب کودکان و سایر اطلاعات مهم در مورد مراقبت از نوزادتان را یادداشت کنید.

  گنجاندن یک کپی از گزارش عمل جراحی فرزندتان در سوابق خود نیز مفید است. این اطلاعات کمک می‌کند مراقبت‌هایی را که فرزندتان دریافت کرده است را به خاطر بیاورید و برای پزشکانی که با کودکتان ناآشنا هستند و نیاز به بررسی سابقه سلامتی او دارند مفید باشد. همچنین زمانی که کودک از مراقبت های بهداشتی اطفال به بزرگسالان منتقل می شود مفید خواهد بود.

   

• در مورد اطلاعات خود صحبت کنید. ممکن است در مورد خطرات فعالیت شدید نگران باشید، حتی پس از اینکه فرزندتان جراحی اصلاحی انجام داد. در مورد اینکه کدام فعالیت برای کودک بی خطر است، با متخصص قلب صحبت کنید.

  اگر برخی از فعالیت ها ممنوع است، به جای تمرکز بر کارهایی که نمی تواند انجام دهد، فرزندتان را در کارهای دیگر تشویق کنید. اگر مسائل دیگری در مورد سلامت فرزندتان نگرانی شماست، آنها را با پزشک مراقبت های اولیه کودک یا متخصص قلب کودکان در میان بگذارید.

   

آماده شدن برای قرار ملاقات 

آنچه می توانید انجام دهید

در صورت امکان، یک تاریخچه پزشکی کامل از هر دو طرف خانواده کودک خود تهیه کنید. برخی از مشکلات قلبی ارثی هستند، بنابراین اگر در خانواده فرزندتان تا به حال مشکلات قلبی وجود داشته باشد، به پزشک خود اطلاع دهید.

همچنین می توانید لیستی از سوالات مفید را تهیه کنید تا از زمان خود با پزشک کودک نهایت استفاده را ببرید. در اینجا نمونه ای از سوالاتی که ممکن است بپرسید، تهیه شده:

 

• فرزند من باید چه نوع آزمایشی انجام دهد؟
• چه گزینه هایی برای درمان وجود دارد؟ عوارض احتمالی درمان چیست؟
• چشم اندازه بلند مدت فرزندم چیست؟
• معالجه بیماری یا درمان بعدی چه تاثیری بر وضعیت کودک من خواهد داشت؟
• اگر در آینده بچه دیگری داشته باشیم، احتمال تکرار این اتفاق چقدر است؟
• بروشور یا موارد چاپی دیگر وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک کودک احتمالاً سوالات زیر را می‌پرسد:

 

• آیا کودک معمولا کبود به نظر می رسد؟
• زمان شیردهی چقدر است یا نوزاد چقدر شیر می نوشد؟
• کودک چند وقت یکبار و چه مدت می خوابد؟
• آیا متوجه تغییراتی در هر یک از این رفتارها شده اید؟