کروپ به عفونت راه هوایی فوقانی اطلاق می شود که تنفس را مسدود می کند و باعث سرفه با صدایی خاص می شود.

سرفه و سایر علائم و نشانه های کروپ نتیجه تورم اطراف جعبه صدا (حنجره)، نای و لوله های برونش (نایژه ها) است. هنگامی که سرفه هوا را از طریق این گذرگاه باریک وارد می کند، تارهای صوتی متورم صدایی شبیه پارس تولید می کنند. به همین ترتیب، نفس کشیدن اغلب صدای سوت بلندی (استریدور) تولید می کند.

کروپ به طور معمول در کودکان کوچکتر رخ می دهد. معمولاً جدی نیست و اکثر کودکان را می توان در خانه درمان کرد.

علائم

کروپ اغلب به عنوان یک سرماخوردگی معمولی شروع می شود. اگر التهاب و سرفه کافی وجود داشته باشد، کودک دچار موارد زیر می شود:

سرفه پارس با صدای بلند که با گریه و سرفه و همچنین اضطراب و بی قراری تشدید می شود و چرخه ای از بدتر شدن علائم و نشانه ها را ایجاد می کند.

تب

صدای خشن

تنفسی که ممکن است پر سر و صدا یا سخت باشد

علائم کروپ معمولاً در شب بدتر است و معمولاً سه تا پنج روز طول می کشد.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر علائم کودک شدید است، بدتر می شود یا بیش از سه تا پنج روز طول می کشد یا به درمان خانگی پاسخ نمی دهد، با پزشک کودک خود تماس بگیرید.

اگر کودک علائم زیر را دارد از پزشک کودکتان وقت ملاقات بگیرید:

در هنگام دم و بازدم صداهای تنفسی پر سر و صدا و با صدای بلند ایجاد می کند

هنگامی که گریه نمی کند یا تحریک نمی شود، صداهای تنفسی با صدای بلند تولید می کند

شروع به ترشح آب دهان می کند یا در بلع مشکل دارد

مضطرب و آشفته یا خسته و بی حال به نظر می رسد

با سرعتی بیشتر از حد معمول نفس می کشد

برای نفس کشیدن مبارزه می کند

در اطراف بینی، دهان یا ناخن ها، پوست کبود یا خاکستری دیده می شود (سیانوز)

علل

کروپ معمولاً توسط یک عفونت ویروسی ایجاد می شود که اغلب یک ویروس پاراآنفلوآنزا است.

کودک ممکن است با تنفس قطرات تنفسی آلوده سرفه یا عطسه در هوا به ویروس مبتلا شود. ذرات ویروس موجود در این قطرات ممکن است روی اسباب بازی ها و سطوح دیگر نیز زنده بمانند. اگر کودک یک سطح آلوده را لمس کند و سپس چشم، بینی یا دهان خود را لمس کند، ممکن است عفونت ایجاد شود.

 

عوامل خطر

بیشتر افراد در معرض خطر ابتلا به کروپ کودکان 6 ماهه تا 3 ساله هستند. از آنجایی که کودکان راه های هوایی کوچکی دارند، بیشتر مستعد ابتلا به علائم کروپ هستند.

 

عوارض

اکثر موارد کروپ خفیف است. در درصد کمی از کودکان، راه هوایی به اندازه ای متورم می شود که در تنفس اختلال ایجاد می کند. به ندرت، عفونت باکتریایی ثانویه نای ممکن است رخ دهد که منجر به مشکل در تنفس و نیاز به مراقبت های پزشکی اورژانسی می شود.

فقط تعداد کمی از کودکانی که به دلیل کروپ به اورژانس مراجعه می کنند، نیاز به بستری شدن دارند.

 

جلوگیری

برای جلوگیری از ابتلا به کروپ، همان اقداماتی را انجام دهید که برای جلوگیری از سرماخوردگی و آنفولانزا استفاده می کنید.

شستن مکرر دست ها مهمترین چیز است.

کودک خود را از هر کسی که بیمار است دور نگه دارید.

کودک خود را تشویق کنید تا در آرنج خود سرفه یا عطسه کند.

برای جلوگیری از عفونت های جدی تر، واکسن های کودک خود را در جریان نگه دارید. واکسن‌های دیفتری و هموفیلوس آنفولانزا از برخی از نادرترین - اما خطرناک‌ترین - عفونت‌های راه هوایی فوقانی محافظت می‌کنند. هنوز واکسنی وجود ندارد که از ویروس پاراآنفلوآنزا محافظت کند.