اورکیت (یا KIE-tis) التهاب یک یا هر دو بیضه است. عفونت های باکتریایی یا ویروسی می توانند باعث اورکیت شوند یا علت آن ناشناخته باشد. اورکیت اغلب نتیجه یک عفونت باکتریایی مانند عفونت مقاربتی (STI) است. در برخی موارد، ویروس اوریون می تواند باعث اورکیت شود.

اورکیت باکتریایی ممکن است با اپیدیدیمیت همراه باشد - التهاب لوله پیچ خورده (اپیدیدیم) در پشت بیضه که اسپرم را ذخیره و حمل می کند. در این صورت، اپیدیدیم اورکیت نامیده می شود.

اورکیت باعث درد می شود و می تواند باروری را تحت تاثیر قرار دهد. دارو می تواند علل اورکیت باکتریایی را درمان کند و برخی از علائم و نشانه های اورکیت ویروسی را کاهش دهد. اما ممکن است چند هفته طول بکشد تا حساسیت کیسه بیضه ناپدید شود.

علائم

علائم و نشانه های اورکیت معمولاً به طور کلی ایجاد می شوند و می توانند شامل موارد زیر باشند:

• تورم در یک یا هر دو بیضه
• درد از خفیف تا شدید 
• تهوع و استفراغ
• ناخوشی عمومی (ناراحتی)

اصطلاحات «درد بیضه» و «درد کشاله ران» گاهی اوقات به جای اورکیت استفاده می شوند. اما درد کشاله ران در چین پوست بین ران و شکم رخ می دهد - نه در بیضه. علل درد کشاله ران با علل درد بیضه متفاوت است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر درد یا تورم در کیسه بیضه خود دارید، به خصوص اگر درد به طور ناگهانی رخ می‌دهد، فورا به پزشک مراجعه کنید.

تعدادی از شرایط می توانند باعث درد بیضه شوند و برخی از آنها نیاز به درمان فوری دارند. یکی از این شرایط شامل پیچش طناب اسپرماتیک (پیچ خوردگی بیضه) است که ممکن است باعث ایجاد درد مشابه با اورکیت شود. پزشک می تواند آزمایشاتی را برای تعیین اینکه کدام بیماری باعث درد می شود انجام دهد.

علل

اورکیت می تواند در اثر عفونت باکتریایی یا ویروسی ایجاد شود. گاهی اوقات نمی توان علت آن را مشخص کرد.

 

اورکیت باکتریایی

اغلب، اورکیت باکتریایی با اپیدیدیمیت یا نتیجه آن همراه است. اپیدیدیمیت معمولاً در اثر عفونت مجرای ادرار یا مثانه ایجاد می‌شود که به اپیدیدیم گسترش می یابد.

 

اغلب، علت عفونت STI است. سایر علل عفونت می تواند مربوط به تولد با ناهنجاری در دستگاه ادراری یا قرار دادن کاتتر یا ابزار پزشکی در آلت تناسلی باشد.

 

اورکیت ویروسی

ویروس اوریون معمولا باعث اورکیت ویروسی می شود. تقریباً یک سوم مردانی که پس از بلوغ به اوریون مبتلا می‌شوند، معمولاً چهار تا هفت روز پس از شروع اوریون، به اورکیت مبتلا می‌شوند.

 

عوامل خطر

عوامل خطر اورکیت غیرجنسی عبارتند از:

عدم ایمن سازی در برابر اوریون

داشتن عفونت های مکرر دستگاه ادراری

انجام جراحی که دستگاه تناسلی یا مجاری ادراری را درگیر می کند

متولد شدن با ناهنجاری در دستگاه ادراری

 

رفتارهای جنسی که می تواند منجر به بیماری های مقاربتی شود، فرد را در معرض خطر ارکیت مقاربتی قرار می دهد. این رفتارها شامل داشتن:

شرکای جنسی متعدد

رابطه جنسی با شریکی که مبتلا به STI است

رابطه جنسی بدون کاندوم

سابقه شخصی یک بیماری مقاربتی

 

عوارض

عوارض اورکیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

آتروفی بیضه. اورکیت در نهایت می تواند باعث کوچک شدن بیضه آسیب دیده شود.

آبسه اسکروتوم. بافت عفونی پر از چرک می شود.

ناباروری. گاهی اوقات، اورکیت می تواند باعث ناباروری یا تولید ناکافی تستوسترون (هیپوگنادیسم) شود. اما اگر اورکیت فقط یک بیضه را تحت تأثیر قرار دهد، احتمال کمتری وجود دارد.

 

جلوگیری

برای جلوگیری از اورکیت:

در برابر اوریون، شایع ترین علت اورکیت ویروسی، ایمن سازی کنید

برای کمک به محافظت در برابر بیماری های مقاربتی که می توانند باعث اورکیت باکتریایی شوند، رابطه جنسی ایمن را انجام دهید.