پانکراتیت التهاب در پانکراس است. لوزالمعده غده ای بلند و مسطح است که در پشت معده در قسمت فوقانی شکم قرار دارد. لوزالمعده آنزیم هایی را تولید می کند که به هضم غذا کمک می‌کنند و هورمون هایی را تولید می کند که به تنظیم روشی که بدن، قند (گلوکز) را پردازش می کند، کمک می کند.

 

پانکراتیت می تواند به صورت پانکراتیت حاد رخ دهد - به این معنی که به طور ناگهانی ظاهر می شود و برای روزها ادامه می‌یابد. یا می تواند به عنوان پانکراتیت مزمن رخ دهد که در طول سال ها رخ می دهد.

 

موارد خفیف پانکراتیت ممکن است بدون درمان از بین بروند، اما موارد شدید می توانند عوارض تهدید کننده زندگی ایجاد کنند.

 

علائم

علائم و نشانه های پانکراتیت بسته به نوع آن ممکن است متفاوت باشد.

 

علائم و نشانه های پانکراتیت حاد عبارتند از:

 

• درد بالای شکم
• درد شکمی که به پشت تابیده می شود
• درد شکمی که بعد از خوردن غذا بدتر می شود
• تب
• نبض سریع
• حالت تهوع
• استفراغ
• حساسیت هنگام لمس شکم

علائم و نشانه های پانکراتیت مزمن عبارتند از:

 

• درد بالای شکم
• کاهش وزن بدون تلاش
• مدفوع چرب و بدبو (استئاتوره)
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر درد شکمی مداوم دارید، از پزشک خود وقت ملاقات بگیرید. اگر درد شکم آنقدر شدید است که نمی‌توانید بی حرکت بنشینید یا موقعیتی پیدا کنید که باعث راحتی شود، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

 

 

علل

 

پانکراتیت زمانی رخ می دهد که آنزیم های گوارشی در حالی که هنوز در لوزالمعده هستند فعال می شوند و سلول های لوزالمعده را تحریک می کنند و باعث التهاب می شوند.

با حملات مکرر پانکراتیت حاد، آسیب به پانکراس می تواند رخ دهد و منجر به پانکراتیت مزمن شود. بافت اسکار ممکن است در لوزالمعده ایجاد شود و باعث از دست دادن عملکرد آن شود. عملکرد ضعیف لوزالمعده می تواند باعث مشکلات گوارشی و دیابت شود.

 

شرایطی که می تواند منجر به پانکراتیت شود عبارتند از:

• جراحی شکم
• اعتیاد به الکل
• داروهای خاص
• فیبروز سیستیک
• سنگ کیسه صفرا
• سطوح بالای کلسیم در خون (هیپرکلسمی)، که ممکن است ناشی از فعالیت بیش از حد غده پاراتیروئید (هیپرپاراتیروئیدیسم) باشد.
• سطوح بالای تری گلیسیرید در خون (هیپرتری گلیسیریدمی)
• عفونت
• آسیب به شکم
• چاقی
• سرطان پانکراس

کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپی (ERCP)، روشی که برای درمان سنگ های صفراوی استفاده می‌شود، همچنین می تواند منجر به پانکراتیت شود.

 

گاهی اوقات، هیچ دلیلی برای پانکراتیت یافت نمی شود.

 

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به پانکراتیت را افزایش می دهند عبارتند از:

• مصرف الکل. تحقیقات نشان می دهد که مصرف کنندگان الکل در معرض خطر ابتلا به پانکراتیت هستند.
• سیگار کشیدن. افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیرسیگاری به طور متوسط ​​سه برابر بیشتر در معرض ابتلا به پانکراتیت مزمن هستند. خبر خوب این است که ترک سیگار خطر ابتلا را به نصف کاهش می دهد
• چاقی. اگر چاق باشید احتمال ابتلا به پانکراتیت بیشتر است.
• سابقه خانوادگی پانکراتیت. نقش ژنتیک به طور فزاینده ای در پانکراتیت مزمن شناخته می شود. اگر اعضای خانواده مبتلا به این عارضه هستند، شانس شما افزایش می‌یابد - به خصوص زمانی که با سایر عوامل خطر ترکیب شود.
•  

عوارض

پانکراتیت می تواند عوارض جدی ایجاد کند، از جمله:

 

 

کیست کاذب. پانکراتیت حاد می تواند باعث جمع شدن مایعات و زباله ها در پاکت های کیست مانند در پانکراس شود. یک کیست کاذب بزرگ که پاره می شود می تواند عوارضی مانند خونریزی داخلی و عفونت ایجاد کند.

 

عفونت. پانکراتیت حاد می تواند پانکراس را در برابر باکتری ها و عفونت آسیب پذیر کند. عفونت های لوزالمعده جدی هستند و نیاز به درمان فشرده دارند، مانند جراحی برای برداشتن بافت عفونی.

 

نارسایی کلیه. پانکراتیت حاد ممکن است باعث نارسایی کلیه شود که اگر نارسایی کلیه شدید و مداوم باشد، می توان آن را با دیالیز درمان کرد.

 

مشکلات تنفسی. پانکراتیت حاد می تواند باعث تغییرات شیمیایی در بدن شود که بر عملکرد ریه تأثیر می‌گذارد و باعث می شود سطح اکسیژن در خون به سطوح خطرناکی پایین بیاید.

 

دیابت. آسیب به سلول های تولید کننده انسولین در پانکراس در اثر پانکراتیت مزمن می تواند منجر به دیابت شود، بیماری که بر نحوه استفاده بدن از قند خون تأثیر می گذارد.

 

سوء تغذیه. پانکراتیت حاد و مزمن می تواند باعث شود که پانکراس آنزیم های کمتری را تولید کند که برای تجزیه و پردازش مواد مغذی از غذایی که می خورید لازم است. این می تواند منجر به سوءتغذیه، اسهال و کاهش وزن شود.

 

سرطان پانکراس. التهاب طولانی مدت در لوزالمعده ناشی از پانکراتیت مزمن یک عامل خطر برای ابتلا به سرطان پانکراس است.