پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و در مورد علائم و سابقه پزشکی سوالاتی می پرسد.

 

علائم سندرم سینوس بیمار - مانند سرگیجه، تنگی نفس و غش - تنها زمانی رخ می دهد که قلب به طور غیر طبیعی می تپد. ممکن است در زمان ملاقات با پزشک علائمی نداشته باشید.

 

برای تعیین اینکه آیا علائم مربوط به مشکلات گره سینوسی و عملکرد قلب است، پزشک ممکن است از آزمایش‌های زیر استفاده کند:

 

الکتروکاردیوگرام (ECG). در طول این آزمایش، حسگرها (الکترودها) به قفسه سینه و پاها متصل می شوند تا یک رکورد از سیگنال های الکتریکی که از قلب عبور می کنند ایجاد کنند. این آزمایش ممکن است الگوهایی را نشان دهد که نشان دهنده سندرم سینوس بیمار است، از جمله ضربان قلب سریع، ضربان قلب آهسته یا مکث طولانی در ضربان قلب پس از ضربان قلب سریع.

 

مانیتور هولتر. این دستگاه ECG قابل حمل در جیب یا در یک کیسه روی کمربند یا بند شانه حمل می شود و به طور خودکار فعالیت قلب را به مدت 24 تا 72 ساعت ثبت می کند که به پزشک نگاه گسترده ای به ریتم قلب ارائه می دهد. ممکن است از شما خواسته شود که یادداشتی از علائم داشته باشید.

 

ضبط کننده رویداد. این نوار قلب قابل حمل، که ممکن است تا یک ماه استفاده شود، به پزشک امکان می‌دهد علائم و ریتم قلب را با هم مرتبط کند. هنگامی که علائم را احساس می کنید، یک دکمه را فشار می‌دهید و یک ضبط مختصر ECG ذخیره می شود.

 

سایر مانیتورها. برخی از دستگاه های شخصی مانند ساعت های هوشمند، مانیتورینگ الکتروکاردیوگرام را ارائه می دهند. از پزشک خود بپرسید که آیا این گزینه برایتان مناسب است یا خیر.

 

ضبط حلقه قابل کاشت. این دستگاه ECG کوچک درست در زیر پوست قفسه سینه کاشته می شود و برای نظارت مداوم و طولانی مدت بر فعالیت الکتریکی قلب استفاده می شود، به خصوص اگر علائم نادری دارید.

 

 

 

تست الکتروفیزیولوژیک

 

 

این آزمایش به ندرت برای غربالگری سندرم سینوس بیمار استفاده می شود. با این حال، در برخی موارد، می تواند به بررسی عملکرد گره سینوسی و همچنین سایر خواص الکتریکی قلب کمک کند.

 

در طول این آزمایش، لوله‌های نازک و انعطاف‌پذیر (کاتترها) که الکترودها در نوک آن قرار دارند، از طریق رگ‌های خونی به نقاط مختلف در امتداد مسیرهای الکتریکی در قلب عبور می‌کنند. هنگامی که الکترودها در جای خود قرار می گیرند، می توانند به طور دقیق گسترش تکانه های الکتریکی را در طول هر ضربان ترسیم کنند و ممکن است منبع مشکلات ریتم قلب را شناسایی کنند.

 

 

رفتار

اهداف اولیه درمانی کاهش یا حذف علائم و مدیریت و درمان سایر شرایط سلامتی است که ممکن است به سندرم سینوس بیمار کمک کند.

 

اگر علائمی نداشته باشید، پزشک ممکن است معاینات برنامه ریزی شده منظم را برای نظارت بر وضعیت توصیه کند. برای اکثر افرادی که علائم دارند، درمان، یک ضربان ساز الکترونیکی کاشته شده است. اگر علائم خفیف یا نادر است، تصمیم به استفاده از ضربان ساز به نتایج آزمایشات ECG، سلامت کلی و خطر مشکلات جدی تر بستگی دارد.

 

 

تغییرات دارویی

پزشک احتمالاً داروهای فعلی شما را بررسی می کند تا ببیند آیا ممکن است با عملکرد غدد سینوسی تداخل داشته باشد، از جمله برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان فشار خون بالا یا بیماری قلبی. پزشک ممکن است این داروها را تنظیم کند یا داروهای جایگزین را تجویز کند.

 

 

ضربان قلب

اکثر افراد مبتلا به سندرم سینوس بیمار در نهایت به یک ضربان ساز مصنوعی دائمی برای حفظ ضربان قلب منظم نیاز دارند. این دستگاه الکترونیکی کوچک با باتری در زیر پوست نزدیک استخوان ترقوه در طی یک عمل جراحی جزئی کاشته می شود. ضربان‌ساز طوری برنامه‌ریزی شده است که قلب را در صورت نیاز تحریک کند یا به ضربان طبیعی آن ادامه دهد.

 

نوع ضربان ساز مورد نیاز بستگی به نوع نامنظم ریتم قلب دارد. برخی از ریتم ها را می توان با یک ضربان ساز تک حفره ای درمان کرد، که تنها از یک سیم (سرب) در دهلیز راست برای تنظیم ضربان قلب استفاده می کند. با این حال، اکثر افراد مبتلا به سندرم سینوس بیمار از ضربان سازهای دو حفره ای بهره می برند. یک لید در دهلیز راست حفره های فوقانی را حرکت می دهد و یک لید در بطن راست حفره های تحتانی را حرکت می دهد. 

 

پس از بهبودی پس از جراحی کاشت ضربان ساز، می توانید فعالیت های عادی یا تقریباً عادی را از سر بگیرید. خطر عوارضی مانند تورم یا عفونت در ناحیه ای که ضربان ساز کاشته شده است، اندک است.

 

 

درمان های اضافی برای ضربان قلب سریع

اگر به عنوان بخشی از سندرم سینوس بیمار، ضربان قلب سریع دارید، ممکن است برای کنترل این ریتم‌ها به درمان‌های بیشتری نیاز داشته باشید:

 

داروها. اگر ضربان‌ساز دارید و ضربان قلب شما هنوز خیلی سریع است، ممکن است پزشک داروهایی را برای جلوگیری یا کند کردن ریتم‌های سریع تجویز کند. اگر فیبریلاسیون دهلیزی یا سایر ریتم های غیرطبیعی قلب دارید که خطر سکته را افزایش می دهد، ممکن است به داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین (کومادین)، دابیگاتران (پراداکسا) یا سایر داروهای مشابه نیاز داشته باشید.

 

فرسایش گره AV. این روش همچنین می‌تواند ریتم‌های سریع قلب را در افراد دارای ضربان‌ساز کنترل کند. این شامل اعمال انرژی فرکانس رادیویی از طریق یک لوله بلند و نازک (کاتتر) برای تخریب (از بین بردن) بافت اطراف گره دهلیزی بطنی (AV) بین دهلیز و بطن است. این کار مانع از رسیدن ریتم سریع قلب به بطن و ایجاد مشکل می شود.

 

فرسایش قلب برای فیبریلاسیون دهلیزی. این روش مشابه فرسایش گره AV است. با این حال، در این مورد، فرسایش بافت های قلب را هدف قرار می دهد که می تواند منجر به فیبریلاسیون دهلیزی شود. این عمل فیبریلاسیون دهلیزی را از بین می برد نه اینکه فقط از رسیدن آن به بطن ها جلوگیری کند.

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

بسیاری از شما لزوماً از سندرم سینوس بیمار پیشگیری نمی کنید، اما می توانید اقداماتی را برای حفظ سلامت قلب خود تا حد امکان انجام دهید و خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش دهید:

 

ورزش کنید و رژیم غذایی سالم داشته باشید. با ورزش منظم یک سبک زندگی سالم برای قلب داشته باشید. رژیم غذایی حاوی مقادیر فراوانی از سبزیجات غیر نشاسته ای، میوه و غلات کامل و ماهی، گوشت بدون چربی، مرغ و لبنیات داشته باشید.

 

وزن سالم را حفظ کنید. اضافه وزن خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می دهد. از پزشک خود بپرسید که وزن هدف شما چقدر باید باشد.

 

فشار خون و کلسترول را تحت کنترل داشته باشید. تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنید و داروهای تجویز شده را برای اصلاح فشار خون بالا  یا کلسترول بالا مصرف کنید.

 

سیگار نکشید. اگر سیگار می‌کشید و نمی‌توانید به تنهایی آن را ترک کنید، با پزشک خود در مورد استراتژی‌ها یا برنامه‌هایی صحبت کنید که به شما در ترک عادت سیگار کمک می‌کند.

از داروهای غیرقانونی استفاده نکنید. اگر برای پایان دادن به مصرف غیرقانونی مواد مخدر به کمک نیاز دارید، با پزشک خود در مورد برنامه مناسب صحبت کنید.

استرس را کنترل کنید. از استرس های غیرضروری اجتناب کنید و تکنیک های مقابله ای را یاد بگیرید تا استرس عادی را به روشی سالم مدیریت کنید.

به معاینات برنامه ریزی شده بروید. معاینات فیزیکی منظم داشته باشید و هر گونه علائم را به پزشک خود گزارش دهید.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر علائم سندرم سینوس بیمار را دارید با پزشک خانواده خود تماس بگیرید. ممکن است به یک پزشک متخصص قلب ارجاع داده شوید.

 

برای پاسخ به سوالات مربوط به سابقه پزشکی و علائم خود آماده باشید. پاسخ های خود را بنویسید تا کمک کند جزئیات را به خاطر بسپارید.

 

سوالاتی که پزشک ممکن است در مورد علائم بپرسد عبارتند از:

 

آیا علائم شامل احساس سبکی سر یا سرگیجه است؟

 

تا حالا بیهوش شدید؟

 

آیا ضربان قلب تند، بال بال یا تپنده دارید؟

 

آیا فشار، سنگینی، سفتی یا درد در قفسه سینه خود احساس می کنید؟

 

آیا ورزش یا فعالیت بدنی علائم را بدتر می کند؟

 

آیا چیزی علائم را بهبود می بخشد؟

 

چند بار علائم را تجربه کرده اید؟

 

علائم چقدر طول کشیده است؟

 

 

 

سوالات دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

 

آیا فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت یا بیماری قلبی برای شما تشخیص داده شده است؟

 

چه داروهایی مصرف می کنید و چه دوز مصرف می کنید؟ پزشک تجویز کننده کیست؟

آیا دارو را طبق دستور مصرف کرده اید؟

 

آیا اخیراً داروها را قطع، شروع کرده یا تغییر داده اید؟

 

چه داروهای بدون نسخه، داروهای گیاهی یا مکمل هایی مصرف می کنید؟

 

هر سوالی که از پزشک خود دارید بنویسید. 

 

 

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

 

اگر ورزش علائم را بدتر می کند، تا زمانی که پزشک را ملاقات نکرده اید از ورزش خودداری کنید.