در طول معاینه فیزیکی، پزشک از گوشی پزشکی برای گوش دادن به ریه ها در حین تنفس استفاده می کند. برای تشخیص پنومونیت از سایر اختلالات ریوی، احتمالاً یک یا چند آزمایش زیر را انجام خواهید داد.

 

 

آزمایشات خون

 

برخی از آزمایش‌های خون می‌توانند برای تعیین دقیق تشخیص مفید باشند.

 

 

تست های تصویربرداری

 

تست‌های تصویربرداری مفید هستند زیرا در بیشتر موارد، ذات‌الریه تنها بخش کوچکی از ریه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد، در حالی که اثرات پنومونی غیرعفونی اغلب در تمام پنج لوب ریه‌ها پخش می‌شود.

 

 

اشعه ایکس قفسه سینه. این آزمایش بدون درد باعث می شود که مقدار کمی اشعه از قفسه سینه عبور کند تا تصاویری از ریه ها ایجاد کند. انجام اشعه ایکس تنها چند دقیقه طول می کشد.

 

 

توموگرافی کامپیوتری (CT). سی تی اسکن، تصاویر اشعه ایکس گرفته شده از زوایای مختلف را در تصاویر مقطعی دقیق ترکیب می کند. این آزمایش بدون درد شامل دراز کشیدن روی یک تخت باریک است که در یک دستگاه بزرگ و به شکل دونات قرار می گیرد. انجام سی تی اسکن معمولا کمتر از 15 دقیقه طول می کشد. توموگرافی کامپیوتری جزئیات بسیار بیشتری از تغییرات ریه‌ها نسبت به آنچه رادیوگرافی قفسه سینه می‌تواند ارائه دهد، ارائه می‌کند.

 

تست های عملکرد ریوی

آزمایشی به نام اسپیرومتری میزان هوایی را که می توانید در یک دوره زمانی خاص استنشاق و بازدم کنید اندازه گیری می کند. پزشک همچنین ممکن است اندازه گیری کند که ریه ها چقدر گازها را از هوا به جریان خون در طول ورزش منتقل می کند.

 

روش دیگر برای ارزیابی عملکرد ریه‌ها، اندازه‌گیری اکسیژن خون با یک اکسی‌متر است - دستگاهی که بدون درد روی انگشت می‌چسبد.

 

 

برونکوسکوپی

برونکوسکوپی روشی است که در آن از یک لوله انعطاف‌پذیر که در گلو قرار می‌گیرد برای مشاهده راه‌های هوایی و جمع‌آوری نمونه از ریه‌ها استفاده می‌کنند.

 

در طول برونکوسکوپی، پزشک ممکن است بخشی از ریه را با محلول آب نمک شستشو دهد تا سلول های ریه و سایر مواد را جمع آوری کند. این روش شستشو به نام لاواژ شناخته می شود. پزشک همچنین ممکن است یک ابزار کوچک را از طریق اسکوپ وارد کند تا نمونه کوچکی از سلول‌ها را برای آزمایش از بافت ریه خارج کند.

 

جراحی بیوپسی ریه

در برخی موارد، پزشک ممکن است بخواهد نمونه‌های بزرگ‌تری از بافت را از چندین مکان در ریه‌ها که از طریق برونکوسکوپی قابل دسترسی نیستند، بررسی کند. یک روش جراحی برای به دست آوردن این نمونه ها ممکن است لازم باشد.

 

رفتار

اگر دچار حساسیت مفرط یا پنومونیت شیمیایی هستید، پزشک توصیه می کند که قرار گرفتن در معرض آلرژن یا مواد شیمیایی تحریک کننده ریه را حذف کنید. این مرحله باید به کاهش علائم کمک کند.

 

در موارد شدید پنومونیت، درمان ممکن است شامل موارد زیر نیز باشد:

 

کورتیکواستروئیدها. این داروها با سرکوب سیستم ایمنی بدن و کاهش التهاب در ریه ها عمل می کنند. کورتیکواستروئیدها معمولاً به صورت قرص مصرف می شوند. با این حال، استفاده طولانی مدت از آن ها نیز خطر ابتلا به عفونت ها را افزایش می دهد و با نازک شدن استخوان ها (پوکی استخوان) همراه است.

 

اکسیژن درمانی. اگر مشکلات تنفسی زیادی دارید، ممکن است به اکسیژن درمانی از طریق ماسک یا لوله پلاستیکی با شاخک هایی که در سوراخ های بینی قرار می گیرد نیاز داشته باشید. برخی از افراد به طور مداوم به اکسیژن درمانی نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است فقط در هنگام ورزش یا خواب به آن نیاز داشته باشند.

 

 

• شیوه زندگی و درمان های خانگی

تشخیص ذات الریه ممکن است به این معنی باشد که باید برای محافظت از سلامت خود تغییراتی در سبک زندگیتان ایجاد کنید. باید تا حد امکان از محرک های شناخته شده اجتناب کنید.

 

به عنوان مثال، اگر وظایف شغلی، شما را در معرض موادی قرار می‌دهد که ریه‌هایتان را تحریک می‌کنند، با پزشک و سرپرست خود در محل کار در مورد راه‌هایی برای محافظت از خود صحبت کنید، مانند پوشیدن ماسک گرده گل یا دستگاه تنفس شخصی گرد و غبار. اگر یک سرگرمی باعث ایجاد مشکل شده است، ممکن است مجبور شوید سرگرمی دیگری پیدا کنید.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

در حالی که ممکن است در ابتدا با پزشک خانواده خود مشورت کنید، او ممکن است شما را به یک متخصص ریه ارجاع دهد - پزشکی که در اختلالات ریوی تخصص دارد.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

 

می توانید فهرستی بنویسید که شامل موارد زیر باشد:

 

• توصیف دقیق علائم، از جمله زمانی که شروع شد و اگر به نظر می رسد چیزی آنها را بدتر یا بهتر می‌کند

  اطلاعاتی در مورد مشکلات پزشکی که داشته اید و درمان آنها

   

  اطلاعاتی در مورد مشکلات پزشکی والدین یا خواهر و برادر خود

   

  تمام داروها و مکمل های غذایی که در چند سال اخیر مصرف کرده اید

   

  سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

   

از پزشک خود چه انتظاری دارید

یک تاریخچه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی می تواند سرنخ های مهمی در مورد آنچه ممکن است باعث علائم شود ارائه دهد. پزشک ممکن است برخی از سوالات زیر را بپرسد:

 

تا به حال توتون و تنباکو مصرف کرده اید؟

 

چه نوع شغل یا سرگرمی هایی داشته اید؟

 

شدت علائم تنفسی چگونه با برنامه کاری یا سرگرمی شما مرتبط است؟

 

آیا وان آب گرم یا مرطوب کننده در خانه دارید؟

 

آیا کبوتر یا پرندگان خانگی دارید؟