هیچ آزمایش واحدی بیماری استیل بزرگسالان را شناسایی نمی کند. آزمایش‌های تصویربرداری می‌توانند آسیب ناشی از این بیماری را نشان دهند، در حالی که آزمایش خون می‌تواند به رد سایر بیماری‌هایی که علائم مشابه دارند کمک کند.

 

 

رفتار

پزشکان از انواع داروها برای درمان بیماری استیل بزرگسالان استفاده می کنند. نوع دارویی که مصرف می‌کنید بستگی به شدت علائم و عوارض جانبی دارد.

 

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID  .(NSAID های بدون نسخه، مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB) یا ناپروکسن سدیم (Aleve)، ممکن است به درد و التهاب خفیف مفصل کمک کنند. NSAID های قوی تر با نسخه در دسترس هستند. NSAID ها می توانند به کبد آسیب برسانند، بنابراین ممکن است برای بررسی عملکرد کبد به آزمایش خون منظم نیاز داشته باشید.

 

استروئیدها. اکثر افرادی که به بیماری استیل بزرگسالان مبتلا هستند نیاز به درمان با استروئیدها مانند پردنیزون دارند. این داروهای قدرتمند التهاب را کاهش می دهند، اما ممکن است مقاومت بدن را در برابر عفونت ها کاهش دهند و خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهند.

 

متوترکسات. داروی متوترکسات (Trexall) اغلب در ترکیب با پردنیزون استفاده می شود که باعث کاهش دوز پردنیزون می شود.

 

اصلاح کننده های پاسخ بیولوژیکی داروهایی مانند اینفلیکسیماب (رمیکاد)، آدالیموماب (هومیرا) و اتانرسپت (انبرل) تا حدودی امیدوارکننده بوده اند، اما فایده طولانی مدت آنها هنوز ناشناخته است. اگر سایر داروها مؤثر نبودند، پزشک ممکن است آزمایش آناکینرا (Kineret)، توسیلیزوماب (Actemra) یا ریتوکسیماب (Rituxan) را پیشنهاد کند.

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر به بیماری استیل بزرگسالان مبتلا هستید، راه‌هایی برای استفاده حداکثری از سلامتی آورده شده است:

 

• داروهای خود را درک کنید. حتی اگر برخی روزها بدون علامت هستید، مهم است که داروهای خود را طبق توصیه پزشک مصرف کنید. کنترل التهاب به کاهش خطر عوارض کمک می کند.
• رژیم غذایی خود را تکمیل کنید. اگر دوزهای بالای پردنیزون مصرف می کنید، با پزشک خود در مورد مصرف بیشتر مکمل های کلسیم و ویتامین D برای کمک به پیشگیری از پوکی استخوان صحبت کنید.
• به نرمش ادامه دهید. اگر چه ممکن است مفاصل درد بگیرد و میل کمتری به ورزش داشته باشید ، اما ورزش برای همه انواع آرتریت توصیه می‌شود. ورزش می تواند کمک کند دامنه حرکتی خود را حفظ کنید و درد و سفتی را تسکین دهید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً از ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود مشاوره می گیرید، اما او، شما را به یک متخصص بیماری های مفصلی (روماتولوژیست) ارجاع می دهد.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

وقتی قرار ملاقات می گذارید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً برای یک آزمایش خاص ناشتا بمانید. فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم ، از جمله زمانی که شروع شده اند و هر چند وقت یکبار شعله ور می شوند
• اطلاعات کلیدی پزشکی ، از جمله سایر شرایط سلامتی که تشخیص داده شده است
• تمام داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، از جمله دوزها
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا کمک کند اطلاعاتی را که به دست می آورید به خاطر بسپارید.

 

در مورد بیماری استیل بزرگسالان، سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

• چه چیزی احتمالاً باعث علائم من می شود؟
• چه علل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا وضعیت من احتمالا موقتی است یا مزمن؟
• بهترین اقدام چیست؟
• جایگزین های درمانی که پیشنهاد می کنید چیست؟
• من این شرایط سلامتی دیگر را دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟
• بروشور یا موارد چاپی دیگر وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، مانند:

 

• علائم از چه زمانی شروع شد؟
• آیا علائم می آیند و می روند یا مداومند؟
• چه زمانی علائم بیشتر ممکن است تشدید شوند؟
• چه درمان ها یا خودمراقبتی را امتحان کرده اید؟
• آیا خودمراقبتی به شما کمک کرده است؟
• آیا بیماری دیگری برای شما تشخیص داده شده است؟
•