تراکم استخوان را می توان با دستگاهی اندازه گیری کرد که از سطح پایین اشعه ایکس برای تعیین نسبت مواد معدنی در استخوان ها استفاده می کند. در طول این آزمایش بدون درد، زمانی که یک اسکنر از روی بدن عبور می کند، روی یک تخت دراز می کشید. در بیشتر موارد، فقط چند استخوان - معمولاً در لگن و ستون فقرات بررسی می‌شوند.

 

رفتار

توصیه های درمانی اغلب بر اساس تخمین خطر شکستگی استخوان در 10 سال آینده با استفاده از اطلاعاتی مانند آزمایش تراکم استخوان است. اگر خطر زیاد نیست، درمان ممکن است شامل دارو نباشد و در عوض بر اصلاح عوامل خطر برای از دست دادن استخوان و افتادن تمرکز کند.

 

 

بیوفسفونات ها

 

هم برای مردان و هم برای زنانی که در معرض خطر شکستگی هستند، داروهایی که به طور گسترده برای پوکی استخوان تجویز می شوند، بیس فسفونات ها هستند. مثالها عبارتند از:

 

• آلندرونات (Binosto، Fosamax)
• Risedronate (Actonel، Atelvia)
• Ibandronate (Boniva)
• زولدرونیک اسید (Reclast، Zometa)

عوارض جانبی شامل حالت تهوع، درد شکم و علائمی شبیه سوزش سر دل است. در صورت مصرف صحیح دارو، احتمال وقوع این موارد کمتر است.

اشکال داخل وریدی بیوفسفونات ها باعث ناراحتی معده نمی شود اما می تواند تا سه روز باعث تب، سردرد و درد عضلانی شود. ممکن است برنامه ریزی یک تزریق سه ماهه یا سالانه آسان تر از یادآوری مصرف یک قرص هفتگی یا ماهانه باشد، اما انجام این کار می تواند پرهزینه تر باشد.

 

داروهای آنتی بادی مونوکلونال

در مقایسه با بیوفسفونات ها، دنوزوماب (Prolia، Xgeva) نتایج تراکم استخوان مشابه یا بهتری ایجاد می کند و احتمال انواع شکستگی ها را کاهش می دهد. دنوزوماب از طریق تزریق زیر پوستی هر شش ماه یکبار تزریق می شود.

اگر دنوزوماب مصرف می کنید، ممکن است مجبور شوید این کار را به طور نامحدود ادامه دهید. تحقیقات اخیر نشان می دهد که خطر شکستگی ستون فقرات پس از قطع دارو ممکن است بالا باشد.

یک عارضه بسیار نادر بیس فسفونات ها و دنوزوماب شکستگی یا ترک در وسط استخوان ران است.

 

دومین عارضه نادر، تاخیر در بهبود استخوان فک (استئونکروز فک) است. این می تواند پس از یک روش دندانپزشکی تهاجمی مانند برداشتن دندان رخ دهد.

قبل از شروع این داروها باید معاینه دندانپزشکی انجام دهید و باید به مراقبت از دندان های خود ادامه دهید و در حین استفاده از آنها به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید. مطمئن شوید که دندانپزشک از مصرف این داروها مطلع است.

 

 

درمان مرتبط با هورمون

استروژن، به ویژه زمانی که بلافاصله پس از یائسگی شروع شود، می تواند به حفظ تراکم استخوان کمک کند. با این حال، استروژن درمانی می تواند خطر لخته شدن خون، سرطان آندومتر، سرطان سینه و احتمال بیماری قلبی را افزایش دهد. بنابراین، استروژن به طور معمول برای سلامت استخوان در زنان جوان تر یا در زنانی که علائم یائسگی آنها نیز نیاز به درمان دارد استفاده می شود.

رالوکسیفن (Evista) اثرات مفید استروژن بر تراکم استخوان در زنان یائسه را تقلید می کند، بدون اینکه برخی از خطرات مرتبط با استروژن را تهدید کند. مصرف این دارو می تواند خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان سینه را کاهش دهد. گرگرفتگی یک عارضه جانبی رایج است. رالوکسیفن همچنین ممکن است خطر لخته شدن خون را افزایش دهد.

در مردان، پوکی استخوان ممکن است با کاهش تدریجی سطح تستوسترون مرتبط با افزایش سن مرتبط باشد. درمان جایگزینی تستوسترون می تواند به بهبود علائم تستوسترون پایین کمک کند، اما داروهای پوکی استخوان در مردان برای درمان پوکی استخوان بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است و بنابراین به تنهایی یا علاوه بر تستوسترون توصیه می شود.

 

 

داروهای استخوان ساز

اگر نمی‌توانید درمان‌های رایج‌تر برای پوکی استخوان را تحمل کنید - یا اگر آنها به اندازه کافی خوب کار نمی‌کنند - ممکن است پزشکتان توصیه کند که از داروهای زیر استفاده کنید:

 

• تری پاراتید (فورتئو). این داروی قدرتمند شبیه به هورمون پاراتیروئید است و رشد استخوان جدید را تحریک می کند. از طریق تزریق روزانه زیر پوست انجام می شود. پس از دو سال درمان با تری پاراتید، داروی پوکی استخوان دیگری برای حفظ رشد استخوان جدید مصرف می شود.
• Abaloparatide (Tymlos) داروی دیگری شبیه به هورمون پاراتیروئید است. می توانید آن را فقط به مدت دو سال مصرف کنید که پس از آن یک داروی دیگر برای پوکی استخوان تجویز می‌شود.
• روموسوزوماب (Evenity). این جدیدترین داروی استخوان ساز برای درمان پوکی استخوان است. هر ماه به صورت تزریقی در مطب پزشک تزریق می شود. محدود به یک سال درمان و به دنبال آن سایر داروهای پوکی استخوان است.
•  

شیوه زندگی و درمان های خانگی

این توصیه ها ممکن است به خطر ابتلا به پوکی استخوان یا شکستگی استخوان کمک کند:

 

• سیگار نکشید. سیگار باعث افزایش میزان تحلیل استخوان و احتمال شکستگی می شود.
• از مصرف الکل خودداری کنید. مصرف الکل ممکن است تشکیل استخوان را کاهش دهد. 
• جلوگیری از سقوط. کفش‌های پشت‌دار با کفی غیر لغزنده بپوشید و خانه‌تان را از نظر سیم‌های برق، فرش‌ها و سطوح لغزنده که ممکن است باعث افتادن شوند، بررسی کنید. اتاق‌ها را روشن نگه دارید، میله‌های دستگیره دار را درست در داخل و بیرون درب حمام نصب کنید و مطمئن شوید که می‌توانید از تخت خود خارج و داخل آن شوید.
•  

پزشکی جایگزین

شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی مکمل‌ها، مانند ویتامین K-2 و همینطور سویا، می‌تواند به کاهش خطر شکستگی در پوکی استخوان کمک کنند، اما مطالعات بیشتری برای اثبات فواید و تعیین خطرات مورد نیاز است.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

پزشک خانواده ممکن است آزمایش تراکم استخوان را پیشنهاد دهد. غربالگری پوکی استخوان برای همه زنان تا سن 65 سالگی توصیه می‌شود. برخی دستورالعمل‌ها نیز غربالگری مردان را تا سن 70 سالگی توصیه می‌کنند، به‌ویژه اگر دارای مشکلات سلامتی باشند که احتمالاً باعث پوکی استخوان می‌شود. اگر بعد از یک آسیب جزئی، مانند یک زمین خوردن ساده دچار شکستگی استخوان شده اید، تراکم استخوان ممکن است برای ارزیابی خطر شکستگی های بیشتر مهم باشد.

اگر آزمایش تراکم استخوان بسیار غیرطبیعی باشد یا مشکلات سلامتی پیچیده دیگری داشته باشید، ممکن است به پزشک متخصص در اختلالات متابولیک (متخصص غدد) یا پزشک متخصص در بیماری های مفاصل، ماهیچه ها یا استخوان ها (روماتولوژیست) ارجاع شوید.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• علائمی را که متوجه شده اید بنویسید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید یا مصرف کرده اید، از جمله دوزها تهیه کنید. به خصوص اگر نوع و دوز مکمل‌های کلسیم و ویتامین D را ثبت کنید بسیار مفید است، زیرا آماده‌سازی‌های مختلفی در دسترس هستند. اگر مطمئن نیستید که پزشک به چه اطلاعاتی نیاز دارد، جعبه داروها را با خود ببرید یا با گوشی هوشمند خود از برچسب آن عکس بگیرید و آن را با پزشک خود به اشتراک بگذارید.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.
•  

برای پوکی استخوان، سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

• آیا نیاز به غربالگری پوکی استخوان دارم؟
• چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟
• چه عوارض جانبی ممکن است از درمان انتظار داشته باشم؟
• آیا جایگزینی برای درمانی پیشنهاد می کنید وجود دارد؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا باید فعالیت هایم را محدود کنم؟
• آیا باید رژیم غذایی خود را تغییر دهم؟
• آیا باید مکمل مصرف کنم؟
• آیا برنامه فیزیوتراپی وجود دارد که برای من مفید باشد؟
• برای جلوگیری از سقوط چه کنم؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، مانند:

 

• آیا سابقه استخوان شکسته دارید؟
• قدتان کوتاهتر شده؟
• رژیم غذایی‌تان به خصوص لبنیات چگونه است؟ آیا فکر می کنید کلسیم کافی دریافت می کنید؟ ویتامین دی چطور؟
• چند وقت یکبار ورزش می کنید؟ چه نوع تمرینی انجام می دهید؟
• تعادلتان چطور است؟ 
• آیا سابقه خانوادگی پوکی استخوان دارید؟
• تا به حال جراحی معده یا روده انجام داده اید؟
• آیا داروهای کورتیکواستروئیدی (پردنیزون، کورتیزون) را به صورت قرص، تزریقی یا کرم مصرف کرده‌اید؟
•