پزشکی که مشکوک به کم کاری پاراتیروئید است، سابقه پزشکی را می گیرد و معاینه انجام می دهد.

 

آزمایشات خون

این یافته ها در آزمایش خون ممکن است نشان دهنده کم کاری پاراتیروئید باشد:

 

• سطح پایین کلسیم خون
• سطح پایین پاراتیروئید
• سطح بالای فسفر خون 
• سطح پایین منیزیم خون

همچنین پزشک برای تعیین اینکه آیا بدن کلسیم زیادی دفع می‌کند یا خیر، ممکن است آزمایش تجویز کند.

 

رفتار

هدف از درمان، تسکین علائم و عادی سازی سطح کلسیم و فسفر در بدن است. یک رژیم درمانی معمولاً شامل موارد زیر است:

• قرص کربنات کلسیم خوراکی. مکمل های خوراکی کلسیم می تواند سطح کلسیم را در خون افزایش دهد. با این حال، در دوزهای بالا، مکمل های کلسیم می تواند عوارض جانبی گوارشی مانند یبوست در برخی افراد ایجاد کند.
• ویتامین D. دوزهای بالای ویتامین D، به طور کلی به شکل کلسیتریول، می تواند به بدن در جذب کلسیم و حذف فسفر کمک کند.
• منیزیم. اگر سطح منیزیم پایین است و علائم کم کاری پاراتیروئید را تجربه می کنید، ممکن است پزشک مصرف مکمل منیزیم را توصیه کند.
• دیورتیک‌های تیازیدی. اگر سطوح کلسیم حتی با درمان پایین بماند، دیورتیک‌های تیازیدی می‌توانند به کاهش مقدار کلسیم از دست رفته از طریق ادرار کمک کنند. با این حال، برخی از افراد مبتلا به کم کاری پاراتیروئید، از جمله افرادی که این بیماری را به ارث برده اند، نباید از دیورتیک های تیازیدی استفاده کنند.
• هورمون پاراتیروئید (Natpara). سازمان غذا و دارو، تزریق یک بار در روز را برای درمان کلسیم خون پایین به دلیل کم کاری پاراتیروئید تایید کرده است. به دلیل خطر بالقوه سرطان استخوان (استئوسارکوم)، حداقل در مطالعات حیوانی، این دارو فقط از طریق یک برنامه محدود در دسترس افرادی است که سطح کلسیم آنها با مکمل‌های کلسیم و ویتامین D قابل کنترل نیست و خطرات آن را درک می‌کنند.
•  

رژیم غذایی

پزشک ممکن است توصیه کند که با یک متخصص تغذیه، که احتمالاً رژیم غذایی را توصیه می‌کند، مشورت کنید.

 

• سرشار از کلسیم. این شامل محصولات لبنی، سبزیجات برگ سبز، کلم بروکلی و غذاهای حاوی کلسیم، مانند مقداری آب پرتقال و غلات صبحانه است.
• فسفر کم. این به معنای پرهیز از نوشیدنی‌های گازدار که حاوی فسفر به شکل اسید فسفریک هستند و محدود کردن گوشت، پنیرهای سفت و غلات کامل است.
•  

انفوزیون داخل وریدی

اگر به تسکین علائم فوری نیاز دارید، ممکن است پزشک بستری شدن در بیمارستان را توصیه کند تا بتوانید کلسیم را از طریق انفوزیون داخل وریدی (IV) و همچنین قرص‌های کلسیم خوراکی دریافت کنید. پس از ترخیص از بیمارستان، به مصرف خوراکی کلسیم و ویتامین D ادامه خواهید داد.

 

نظارت 

پزشک به طور مرتب خون را برای کنترل سطح کلسیم و فسفر بررسی می کند. در ابتدا، این آزمایشات احتمالاً هفتگی تا ماهانه خواهد بود. در نهایت، فقط دو بار در سال به آزمایش خون نیاز خواهید داشت.

از آنجایی که کم کاری پاراتیروئید معمولا یک اختلال طولانی مدت است، درمان به طور کلی مادام العمر است، همانطور که آزمایش خون منظم برای تعیین اینکه آیا کلسیم در سطح طبیعی است یا خیر، در صورت افزایش یا کاهش سطح کلسیم خون، پزشک دوز مکمل کلسیم را تنظیم می کند.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه شروع خواهید کرد. سپس ممکن است به یک پزشک آموزش دیده در درمان اختلالات هورمونی (متخصص غدد) ارجاع داده شوید.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

وقتی قرار ملاقات گذاشتید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مانند ناشتایی برای یک آزمایش خاص. 

 

 

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم، از جمله علائمی که به نظر می رسد بی ارتباط با دلیلی که قرار ملاقات را تعیین کرده اید و زمان شروع آنها باشد
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های شدید یا تغییرات اخیر زندگی و سابقه پزشکی شما و خانواده تان
• تمام داروها، ویتامین ها و سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان را با خود همراه داشته باشید تا کمک کند اطلاعاتی را که داده می‌شود به خاطر بسپارید.

 

 

برای کم کاری پاراتیروئید، سوالاتی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• چه چیزی احتمالاً باعث علائم می شود؟
• علل احتمالی دیگر چیست؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا وضعیت احتمالا موقتی است یا مزمن؟
• چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟
• جایگزین های درمان اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟
• چگونه می توانم این وضعیت را با سایر شرایط سلامتی خود به بهترین شکل مدیریت کنم؟
• آیا باید رژیم غذایی خود را تغییر دهم؟
• آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

 

• آیا اخیراً گردن خود را جراحی کرده اید؟
• آیا پرتودرمانی سر یا گردن دریافت کرده اید؟
• آیا کسی در خانواده شما علائم مشابهی داشته است؟
• آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
• علائم چقدر شدید است؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟
•  

مطالب مرتبط