آنفولانزا یک عفونت ویروسی است که به سیستم تنفسی - بینی، گلو و ریه ها - حمله می کند. آنفولانزا با ویروس های «آنفولانزای معده» که باعث اسهال و استفراغ می شوند یکسان نیست.

 

برای اکثر افراد، خود به خود برطرف می شود. اما گاهی اوقات، آنفولانزا و عوارض آن می تواند کشنده باشد. افرادی که در معرض خطر بالاتر ابتلا به عوارض آنفولانزا هستند عبارتند از:

 

 

• کودکان خردسال زیر 5 سال، به ویژه کودکان زیر 6 ماه
• بزرگسالان بالای 65 سال
• ساکنان خانه های سالمندان و سایر مراکز مراقبت طولانی مدت
• زنان باردار و زنان تا دو هفته پس از زایمان
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند
• آمریکایی های اصیل

• افرادی که دارای بیماری های مزمن مانند آسم، بیماری قلبی، بیماری کلیوی، بیماری کبد و دیابت هستند

   

  افرادی که بسیار چاق هستند، با شاخص توده بدنی (BMI) 40 یا بالاتر

درست است تاثیر واکسن سالانه آنفولانزا 100% نیست، اما همیشه بهترین دفاع در برابر آنفولانزا است.

 

علائم

در ابتدا، آنفولانزا ممکن است مانند یک سرماخوردگی معمولی با آبریزش بینی، عطسه و گلو درد به نظر برسد. اما سرماخوردگی معمولاً به کندی ایجاد می‌شود، در حالی که آنفولانزا می‌تواند یکباره ایجاد شود. سرماخوردگی می‌تواند آزاردهنده باشد، اما معمولاً با آنفولانزا احساس بدتری دارید.

 

 

علائم و نشانه های رایج آنفولانزا عبارتند از:

 

• تب
• ماهیچه های دردناک
• لرز و عرق کردن
• سردرد
• سرفه خشک و مداوم
• نفس تنگی
• خستگی و ضعف
• آبریزش یا گرفتگی بینی
• گلو درد
• چشم درد
• استفراغ و اسهال، اما این در کودکان بیشتر از بزرگسالان است
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اکثر افرادی که به آنفولانزا مبتلا می شوند می توانند خود را در خانه درمان کنند و نیازی به مراجعه به پزشک ندارند.

اگر علائم آنفولانزا دارید و در معرض خطر عوارض هستید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. مصرف داروهای ضد ویروسی ممکن است طول بیماری را کاهش دهد و به جلوگیری از مشکلات جدی تر کمک کند.

 

اگر علائم و نشانه های اورژانسی آنفولانزا را دارید، فورا به مراقبت های پزشکی مراجعه کنید. برای بزرگسالان، علائم و نشانه های اورژانسی می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

• مشکل در تنفس یا تنگی نفس
• درد قفسه سینه
• سرگیجه مداوم
• تشنج
• بدتر شدن شرایط پزشکی موجود
• ضعف شدید یا درد عضلانی

علائم و نشانه های اورژانسی در کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

• دشواری در تنفس
• لب کبود
• درد قفسه سینه
• کم آبی بدن
• درد شدید عضلانی
• تشنج
• بدتر شدن شرایط پزشکی موجود
•  

علل

زمانی که فرد مبتلا به ویروس آنفولانزا  سرفه، عطسه یا صحبت می کند، عفونت به صورت قطرات در هوا حرکت می کند. می‌توانید قطرات را مستقیماً استنشاق کنید یا می‌توانید میکروب‌ها را از یک شی (مانند صفحه کلید تلفن یا رایانه) بگیرید و سپس آنها را به چشم، بینی یا دهان خود منتقل کنید.

 

افراد مبتلا به این ویروس احتمالاً از یک روز قبل از ظاهر شدن علائم تا حدود پنج روز پس از شروع، مسری هستند. کودکان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است برای مدت کمی بیشتر مسری باشند.

 

ویروس های آنفولانزا به طور مداوم در حال تغییر هستند و گونه های جدید به طور مرتب ظاهر می شوند. اگر در گذشته به آنفولانزا مبتلا بوده اید، بدن شما قبلاً آنتی بادی هایی برای مبارزه با آن سویه خاص ویروس ساخته است. اگر ویروس‌های آنفلوانزای آینده شبیه به ویروس‌هایی باشند که قبلاً با آن‌ها مواجه شده‌اید، چه با ابتلا به این بیماری یا با واکسن زدن، آن آنتی‌بادی‌ها ممکن است از عفونت جلوگیری کرده یا از شدت آن بکاهند. اما سطح آنتی بادی ممکن است در طول زمان کاهش یابد.

 

همچنین، آنتی بادی‌های ضد ویروس آنفولانزا که در گذشته با آن‌ها مواجه شده‌اید، ممکن است در برابر سویه‌های جدید آنفلوآنزا که می‌توانند ویروس‌هایی بسیار متفاوت از ویروس‌های قبلی باشند، محافظت نکنند.

 

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آنفولانزا یا عوارض آن را افزایش دهند عبارتند از:

 

• سن. آنفولانزای فصلی کودکان ۶ ماهه تا ۵ ساله و بزرگسالان ۶۵ ساله یا بالاتر را هدف قرار می‌دهد.
• شرایط زندگی یا کار. احتمال ابتلا به آنفولانزا در افرادی که با بسیاری از ساکنان دیگر مانند خانه های سالمندان یا پادگان های نظامی در مراکزی زندگی یا کار می کنند، بیشتر است. افرادی که در بیمارستان بستری هستند نیز در معرض خطر بیشتری هستند.
• سیستم ایمنی ضعیف شده. درمان های سرطان، داروهای ضد درد، استفاده طولانی مدت از استروئیدها، پیوند اعضا، سرطان خون یا HIV/AIDS می توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کنند. این می تواند ابتلا به آنفولانزا را آسان تر کند و همچنین ممکن است خطر ابتلا به عوارض را افزایش دهد.
• بیماری های مزمن. شرایط مزمن، از جمله بیماری‌های ریوی مانند آسم، دیابت، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های سیستم عصبی، اختلالات متابولیک، ناهنجاری‌های راه هوایی، و بیماری‌های کلیوی، کبدی یا خونی ممکن است خطر عوارض آنفولانزا را افزایش دهند.
• مصرف آسپرین زیر 19 سال . افرادی که کمتر از 19 سال سن دارند و آسپرین درمانی طولانی مدت دریافت می کنند در صورت آلوده شدن به آنفولانزا در معرض خطر ابتلا به سندرم ری هستند.
• بارداری. زنان باردار بیشتر در معرض عوارض آنفولانزا هستند، به ویژه در سه ماهه دوم و سوم. احتمال بروز عوارض مرتبط با آنفولانزا تا دو هفته پس از زایمان در زنان بیشتر است.
• چاقی. افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) 40 یا بیشتر دارند، در معرض خطر افزایش عوارض آنفولانزا هستند.
•  

عوارض

اگر جوان و سالم هستید، آنفولانزا معمولا جدی نیست. اگرچه ممکن است در حین ابتلا به آن احساس بدی داشته باشید، اما آنفولانزا معمولاً در عرض یک یا دو هفته از بین می‌رود و هیچ اثر ماندگاری ندارد. اما کودکان و بزرگسالان در معرض خطر ممکن است دچار عوارضی شوند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• ذات الریه
• برونشیت
• شعله ور شدن آسم
• مشکلات قلبی
• عفونت های گوش
• سندرم دیسترس حاد تنفسی 

پنومونی (ذات الریه) یکی از جدی ترین عوارض است. برای افراد مسن و افراد مبتلا به یک بیماری مزمن، ذات الریه می تواند کشنده باشد.

 

 

جلوگیری

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) واکسیناسیون سالانه آنفولانزا را برای همه افراد بالای 6 ماه توصیه می کند. واکسن آنفولانزا می تواند خطر ابتلا به آنفولانزا و شدت آن را کاهش دهد و خطر ابتلا به بیماری جدی ناشی از آنفولانزا و نیاز به ماندن در بیمارستان را کاهش دهد.

واکسیناسیون آنفولانزا از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا بیماری آنفولانزا و کروناویروس 2019 (COVID-19) علائم مشابهی ایجاد می کنند. واکسیناسیون آنفولانزا می تواند علائمی را کاهش دهد که ممکن است با علائم ناشی از COVID-19 اشتباه گرفته شود . پیشگیری از آنفولانزا و کاهش شدت بیماری آنفولانزا و بستری شدن در بیمارستان نیز می‌تواند تعداد افرادی را که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند کاهش دهد.

واکسن آنفولانزای فصلی هر سال از سه یا چهار ویروس آنفلوآنزا که انتظار می‌رود شایع‌ترین آنها در فصل آنفولانزای آن سال باشد، محافظت می‌کند. این واکسن به صورت تزریقی و اسپری بینی عرضه می شود.

 

اگر به تخم مرغ حساسیت دارید، همچنان می توانید واکسن آنفولانزا دریافت کنید.

 

 

کنترل گسترش عفونت

 

واکسن آنفولانزا 100% موثر نیست، بنابراین انجام اقدامات متعددی برای کاهش شیوع عفونت نیز مهم است، از جمله:

• دست هایتان را بشویید. شستن مکرر دست ها با آب و صابون به مدت حداقل 20 ثانیه یک راه موثر برای جلوگیری از بسیاری از عفونت های رایج است. یا اگر آب و صابون در دسترس نیست از ضدعفونی‌کننده‌های الکلی دست استفاده کنید.
• از دست زدن به صورت خود اجتناب کنید. از دست زدن به چشم، بینی و دهان خودداری کنید.
• سرفه و عطسه خود را بپوشانید. در دستمال کاغذی یا آرنج خود سرفه یا عطسه کنید. سپس دستان خود را بشویید.
• سطوح را تمیز کنید. سطوحی که اغلب لمس می شوند را به طور مرتب تمیز کنید تا از تماس عفونت با سطحی که ویروس روی آن و سپس صورت وجود دارد جلوگیری شود.

• از شلوغی پرهیز کنید. آنفولانزا به راحتی در هر کجا که مردم جمع می شوند - در مراکز نگهداری از کودکان، مدارس، ساختمان های اداری، سالن های نمایش و حمل و نقل عمومی گسترش می یابد. با اجتناب از شلوغی در فصل اوج آنفولانزا، احتمال عفونت خود را کاهش می دهید.

  همچنین از هر کسی که بیمار است اجتناب کنید. و اگر بیمار هستید، حداقل 24 ساعت پس از رفع تب در خانه بمانید تا احتمال ابتلای دیگران را کاهش دهید.

• ممکن است لازم باشد فاصله اجتماعی را تمرین کنید و حداقل 2 متر از دیگران خارج از خانه خود فاصله بگیرید. همچنین ممکن است لازم باشد زمانی که اطراف افراد خارج از خانه خود هستید از ماسک پارچه ای استفاده کنید. هر دو (کرونا و آنفولانزا) ممکن است همزمان در حال گسترش باشد.