پزشک با سوال در مورد سوابق پزشکی و انجام یک معاینه فیزیکی، از جمله معاینه قفسه سینه با گوشی پزشکی شروع می کند.

 

برای تعیین اینکه به پلوریت مبتلا هستید و علت آن ، پزشک ممکن است توصیه کند:

 

• آزمایشات خون آزمایش خون ممکن است به پزشک بگوید که آیا عفونت دارید. سایر آزمایش‌های خون نیز ممکن است یک اختلال خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس را که در آن علامت اولیه می‌تواند پلوریت باشد، تشخیص دهد.

  اشعه ایکس قفسه سینه. رادیوگرافی قفسه سینه می‌تواند نشان دهد که ریه‌ها کاملاً باد می‌کنند یا هوا یا مایعی بین ریه‌ها و دنده‌ها وجود دارد یا خیر.

   

• توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن. سی تی اسکن مجموعه ای از تصاویر اشعه ایکس گرفته شده از زوایای مختلف در اطراف بدن را ترکیب می کند و از پردازش کامپیوتری برای ایجاد تصاویر مقطعی که شبیه برش هایی از قفسه سینه هستند استفاده می کند. این تصاویر دقیق می‌توانند وضعیت پلور و وجود دلایل دیگری مانند لخته شدن خون در ریه را نشان دهند.
• سونوگرافی. این روش تصویربرداری از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر دقیق از ساختارهای درون بدن استفاده می کند. پزشک ممکن است از سونوگرافی برای تعیین اینکه آیا پلورال افیوژن دارید یا خیر استفاده کند.
• الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG). پزشک ممکن است این آزمایش پایش قلب را برای رد برخی مشکلات قلبی به عنوان علت درد قفسه سینه توصیه کند.
•  

روش های تشخیصی

در برخی موارد، پزشک ممکن است مایع و بافت را برای آزمایش از فضای پلور خارج کند. روش ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• توراسنتز. در این روش، پزشک یک بی‌حسی موضعی را بین دنده‌ها به مناطقی که در مطالعات تصویربرداری دیده می‌شود، تزریق می‌کند. سپس پزشک سوزن را از دیواره قفسه سینه بین دنده ها وارد می کند تا مایع را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی خارج کند و کمک کند بهتر نفس بکشید. پزشک ممکن است سوزن را با کمک راهنمایی اولتراسون وارد کند.
• توراکوسکوپی. اگر سل یا سرطان علت مشکوک بیماری باشد، پزشک ممکن است یک توراکوسکوپی - که پلوروسکوپی نیز نامیده می شود - انجام دهد که در آن یک دوربین کوچک (توراکوسکوپ) از طریق یک برش کوچک در دیواره قفسه سینه وارد می شود. این روش امکان مشاهده مستقیم داخل قفسه سینه را برای بررسی هر گونه ناهنجاری یا گرفتن نمونه بافت (بیوپسی) می دهد.

رفتار

درمان پلوریت در درجه اول بر علت اصلی تمرکز دارد. به عنوان مثال، اگر پنومونی باکتریایی علت آن باشد، یک آنتی بیوتیک برای مدیریت عفونت تجویز می شود. اگر علت ویروسی باشد، پلوریت ممکن است خود به خود برطرف شود.

درد و التهاب مرتبط با پلوریت معمولاً با داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین IB) درمان می‌شود. گاهی اوقات، پزشک ممکن است داروهای استروئیدی را تجویز کند.

نتیجه درمان پلوریت به شدت بیماری زمینه ای بستگی دارد. اگر بیماری که باعث پلوریت شده است به موقع تشخیص داده و درمان شود، بهبودی کامل معمول است.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اقدامات زیر ممکن است به تسکین علائم مربوط به پلوریت کمک کند:

 

• دارو مصرف کنید. برای تسکین درد و التهاب طبق توصیه پزشک دارو مصرف کنید.
• استراحت کافی داشته باشید. موقعیتی را پیدا کنید که در هنگام استراحت کمترین ناراحتی را برای شما ایجاد کند. حتی زمانی که احساس بهتری پیدا می کنید، مراقب باشید که زیاده روی نکنید.
• سیگار نکشید. سیگار کشیدن می تواند باعث تحریک بیشتر ریه ها شود. اگر سیگار می کشید و به تنهایی نمی توانید آن را ترک کنید، از پزشک خود کمک بخواهید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع کنید. با این حال، هنگامی که برای تعیین قرار ملاقات خود تماس می گیرید، ممکن است از شما خواسته شود که اگر درد قفسه سینه شدید و غیرقابل توضیحی را تجربه می کنید، به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید.

ممکن است بخواهید در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه خود بیاورید تا کمک کند سوالاتی که باید بپرسید و گفته های پزشکتان را به خاطر بسپارید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و چه چیزی از پزشک خود انتظار داشته باشید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

شما می توانید لیستی را تهیه کنید، شامل:

• علائم، از جمله درد قفسه سینه از کجا شروع می شود و تا چه اندازه افزایش می یابد و همچنین سایر علائم و نشانه ها، مانند تب، تنگی نفس یا کاهش وزن.
• اطلاعات کلیدی پزشکی، از جمله بستری شدن اخیر در بیمارستان و هر گونه شرایط پزشکی که دارید. همچنین توجه داشته باشید که آیا اعضای خانواده - به ویژه کودکان - یا دوستان نزدیک اخیراً بیمار بوده اند یا خیر.
• داروهایی که مصرف می‌کنید، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین‌ها، گیاهان دارویی یا سایر مکمل‌ها و دوزهای مصرفی.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله سفر اخیر به خارج از کشور و تغییرات عمده زندگی. پزشک همچنین ممکن است به سابقه کاری، از جمله قرار گرفتن در معرض احتمالی محیطی با آزبست  بپردازد.
• سوالات برای پرسیدن از پزشک 
•  

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

سوالات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• به نظر شما علت اصلی مشکل من چیست؟
• در صورت وجود، به چه نوع آزمایشی یا روشهای تشخیصی نیاز دارم؟
• چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟
• چقدر بعد از شروع درمان می توانم انتظار داشته باشم که احساس بهتری داشته باشم؟
• آیا اقدامات خودمراقبتی وجود دارد که بتوانم برای بهبود ناراحتی خود انجام دهم؟
• آیا توصیه می کنید که از محل کار یا مدرسه  دور باشم و در خانه بمانم؟ برای چه مدت؟
• آیا اگر سیگار را ترک کنم کمکی می کند؟
• آیا من در معرض خطر عوارض طولانی مدت این بیماری هستم؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

از سؤالات دیگر در طول قرار خود دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

آماده پاسخگویی به سوالاتی که ممکن است پزشک بپرسد باشید:

 

• علائم خود را چگونه توصیف می کنید؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بهبود می بخشد یا بدتر می کند؟
• آیا بیماری دیگری برای شما تشخیص داده شده یا تحت درمان قرار گرفته اید؟
• آیا اخیرا سفر کرده اید؟
• آیا در طول سال ها درگیر کار، پروژه یا سرگرمی ای هستید که ممکن است شما را در معرض خطر قرار دهد؟
• سیگار می کشید؟ اگر بله چقدر و برای چه مدت؟
• آیا  متوجه مفاصل متورم و حساس یا بثورات شده اید؟

پزشک بر اساس پاسخ‌ها، علائم و نیازهای شما بیشتر می‌پرسد. آماده سازی و پیش بینی سوالات کمک می کند از زمان خود با پزشک  بهترین استفاده را کنید.