تست ها

سیفلیس را می توان با آزمایش نمونه های زیر تشخیص داد:

 

 

آزمایش خون. آزمایش خون می تواند وجود آنتی بادی هایی را که بدن برای مبارزه با عفونت تولید می‌کند تأیید کند. آنتی بادی های باکتری های عامل سیفلیس برای سال ها در بدن باقی می مانند، بنابراین می‌توان از این آزمایش برای تعیین عفونت فعلی یا گذشته استفاده کرد.

 

 

مایع مغزی نخاعی. اگر مشکوک به عوارض سیستم عصبی سیفلیس هستید، پزشک همچنین ممکن است توصیه کند نمونه ای از مایع مغزی نخاعی را از طریق روشی به نام پونکسیون کمری (تپ ستون فقرات) جمع آوری کنید.

 

 

رفتار

 

دارو

وقتی سیفلیس در مراحل اولیه تشخیص داده شود، به راحتی قابل درمان است. درمان ارجح در تمام مراحل پنی سیلین است، یک داروی آنتی بیوتیکی که می تواند ارگانیسمی را که باعث سیفلیس می شود، بکشد. اگر به پنی سیلین حساسیت دارید، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک دیگری را پیشنهاد کند یا حساسیت زدایی به پنی سیلین را توصیه کند.

 

 

اگر سیفلیس نهفته اولیه، ثانویه یا اولیه (طبق تعریف، کمتر از یک سال) تشخیص داده شود، درمان توصیه شده تزریق پنی سیلین است. اگر بیش از یک سال به سیفلیس مبتلا بوده اید، ممکن است به دوزهای اضافی نیاز داشته باشید.

 

 

پنی سیلین تنها درمان توصیه شده برای زنان باردار مبتلا به سیفلیس است. زنانی که به پنی سیلین حساسیت دارند می توانند تحت یک فرآیند حساسیت زدایی قرار گیرند که ممکن است به آنها اجازه مصرف پنی سیلین را بدهد. حتی اگر در دوران بارداری خود برای سیفلیس تحت درمان قرار می گیرید، کودک تازه متولد شده باید برای سیفلیس مادرزادی آزمایش شود و در صورت ابتلا، تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار گیرد.

 

 

اولین روزی که تحت درمان قرار می گیرید، ممکن است آنچه را که واکنش Jarisch-Herxheimer نامیده می شود، تجربه کنید. علائم و نشانه ها عبارتند از تب، لرز، حالت تهوع، درد زیاد و سردرد. این واکنش معمولا بیش از یک روز طول نمی کشد.

 

 

پیگیری درمان

پس از درمان سیفلیس، پزشک از شما می‌خواهد:

 

 

آزمایشات و معاینه های دوره ای خون را انجام دهید تا مطمئن شوید که به دوز معمول پنی سیلین پاسخ می دهید. پیگیری خاص به مرحله سیفلیسی که در آن تشخیص داده شده است بستگی دارد.

 

تا زمانی که درمان کامل نشده و آزمایش خون نشان دهد عفونت درمان شده است، از تماس جنسی خودداری کنید.

 

به شریک جنسی خود اطلاع دهید تا در صورت لزوم آزمایش شوند و تحت درمان قرار گیرند.

 

 

برای عفونت HIV آزمایش دهید.

 

مقابله و حمایت

فهمیدن ابتلا به سیفلیس می تواند بسیار ناراحت کننده باشد.

 

 

با این حال، از سرزنش خودداری کنید. تصور نکنید که شریک زندگیتان به شما خیانت کرده است.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اکثر مردم در به اشتراک گذاشتن جزئیات تجربیات جنسی خود احساس راحتی نمی کنند، اما مطب پزشک مکانی است که باید این اطلاعات را در اختیار قرار دهید تا بتوانید مراقبت مناسب را دریافت کنید.

 

 

آنچه شما می توانید انجام دهید

 

• از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید.

   

  هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.

   

  فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.

   

  سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید.

   

•  

برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

• اسم بیماری عفونی که دارم چیست؟

• دقیقاً چگونه منتقل می شود؟

   

  آیا من را از بچه دار شدن باز می دارد؟

   

  اگر باردار شوم، آیا می توانم آن را به نوزادم بدهم؟

   

  آیا امکان دارد دوباره این را بگیریم؟

  چه مدت است این بیماری را دارم؟

   

  من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

   

  آیا تا زمانی که تحت درمان هستم نباید از نظر جنسی فعال باشم؟

   

   

  آیا شریک زندگی من برای درمان باید به پزشک مراجعه کند؟

•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

ارائه گزارش کامل از علائم و سابقه جنسی به پزشک کمک می کند تا بهترین مراقبت را تعیین کند. در اینجا مواردی وجود دارد که ممکن است پزشک بپرسد:

 

 

چه علائمی باعث شد تصمیم بگیرید مراجعه کنید؟ چه مدت است که این علائم را دارید؟

 

آیا از نظر جنسی  فعال هستید؟

آیا تا به حال به خودتان مواد مخدر تزریق کرده اید؟

 

آیا تا به حال با کسی که مواد مخدر تزریق کرده است رابطه جنسی داشته اید؟

 

برای محافظت از خود در برابر عفونت های مقاربتی (STI) چه می کنید؟

 

برای جلوگیری از بارداری چه می کنید؟

 

آیا تا به حال پزشک یا پرستار به شما گفته است که کلامیدیا، تبخال، سوزاک، سیفلیس یا HIV دارید؟

 

آیا تا به حال برای ترشحات تناسلی، زخم های تناسلی، ادرار دردناک یا عفونت اندام های جنسی خود تحت درمان قرار گرفته اید؟

 

آخرین رابطه جنسی شما چه زمانی بوده است؟