تومور مغزی توده یا رشد سلول های غیر طبیعی در مغز است.

انواع مختلفی از تومورهای مغزی وجود دارد. برخی غیر سرطانی (خوش خیم) و برخی سرطانی (بدخیم) هستند. تومورهای مغزی می توانند از مغز شروع شوند (تومورهای مغزی اولیه)، یا سرطان می تواند در سایر قسمت های بدن شروع شود و به عنوان تومورهای مغزی ثانویه (متاستاتیک) به مغز سرایت کند.

سرعت رشد تومور مغزی می تواند بسیار متفاوت باشد. سرعت رشد و  محل تومور مغزی تعیین می کند که چگونه بر عملکرد سیستم عصبی تأثیر می گذارد.

گزینه های درمان تومور مغزی به نوع تومور و اندازه و محل آن بستگی دارد.

 

 

انواع

 

علائم

علائم و نشانه های تومور مغزی بسیار متفاوت است و به اندازه، محل و سرعت رشد آن بستگی دارد.

 

 

علائم و نشانه های عمومی ناشی از تومورهای مغزی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• شروع جدید یا تغییر در الگوی سردرد
• سردردهایی که به تدریج بیشتر و شدیدتر می شوند
• حالت تهوع یا استفراغ بی دلیل
• مشکلات بینایی، مانند تاری دید، دوبینی یا از دست دادن دید محیطی
• از دست دادن تدریجی حس یا حرکت در بازو یا پا
• مشکل در تعادل
• مشکلات گفتاری
• احساس خستگی زیاد
• سردرگمی در مسائل روزمره
• مشکل در تصمیم گیری
• ناتوانی در پیروی از دستورات ساده
• تغییر شخصیت یا رفتار 
• تشنج، به خصوص در افرادی که سابقه تشنج ندارند
• مشکلات شنوایی
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر علائم و نشانه‌های مداومی دارید که نگران کننده هستند، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

 

 

علل

 

تومورهایی که از مغز شروع می شوند

تومورهای اولیه از خود مغز یا در بافت های نزدیک به آن، مانند غشای پوشاننده مغز (مننژ)، اعصاب جمجمه، غده هیپوفیز یا غده صنوبری منشأ می گیرند.

 

تومورهای مغزی اولیه زمانی شروع می شوند که سلول های طبیعی تغییراتی (جهش) در DNA خود ایجاد می کنند. DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد. جهش ها به سلول ها می گویند که به سرعت رشد کرده و تقسیم شوند و زمانی که سلول های سالم می میرند به زندگی خود ادامه دهند. نتیجه توده ای از سلول های غیر طبیعی است که تومور را تشکیل می دهد.

 

در بزرگسالان، تومورهای مغزی اولیه بسیار کمتر از تومورهای ثانویه مغزی هستند که در آن سرطان از جای دیگری شروع شده و به مغز گسترش می یابد.

 

انواع مختلفی از تومورهای اولیه مغز وجود دارد. هر کدام نام خود را از نوع سلول های درگیر گرفته اند. مثالها عبارتند از:

 

• گلیوما. این تومورها از مغز یا نخاع شروع می شوند و شامل آستروسیتوما، اپاندیموم، گلیوبلاستوما، اولیگوآستروسیتوما و الیگودندروگلیوما می باشند.
• مننژیوم. مننژیوم توموری است که از غشاهایی که مغز و نخاع را احاطه کرده اند (مننژ) ایجاد می‌شود. بیشتر مننژیوم ها غیرسرطانی هستند.
• نوروم آکوستیک (شوانوما). اینها تومورهای خوش خیمی هستند که روی اعصاب کنترل کننده تعادل و شنوایی منتهی به گوش داخلی به مغز ایجاد می شوند.
• آدنوم هیپوفیز. اینها تومورهایی هستند که در غده هیپوفیز در پایه مغز ایجاد می شوند. این تومورها می‌توانند بر هورمون‌های هیپوفیز و در سراسر بدن تأثیر بگذارند.
• مدولوبلاستوما . این تومورهای سرطانی مغزی در کودکان شایع‌تر هستند، اگرچه ممکن است در هر سنی ایجاد شوند. مدولوبلاستوما از قسمت تحتانی پشت مغز شروع می شود و تمایل دارد از طریق مایع نخاعی پخش شود.
• تومورهای سلول زایا. تومورهای سلول زایا ممکن است در دوران کودکی ایجاد شوند، جایی که بیضه ها یا تخمدان ها تشکیل می شوند. اما گاهی اوقات تومورهای سلول زایا دیگر قسمت های بدن مانند مغز را تحت تاثیر قرار می دهند.
• کرانیوفارنژیوم. این تومورهای نادر در نزدیکی غده هیپوفیز مغز شروع می شوند که هورمون هایی ترشح می کند که بسیاری از عملکردهای بدن را کنترل می کنند. همانطور که کرانیوفارنژیوما به آرامی رشد می کند، می تواند غده هیپوفیز و سایر ساختارهای نزدیک مغز را تحت تاثیر قرار دهد.
•  

سرطانی که از جای دیگری شروع می شود و به مغز سرایت می کند

تومورهای مغزی ثانویه (متاستاتیک) تومورهایی هستند که در نتیجه سرطانی ایجاد می شوند که در جای دیگری از بدن شروع می شود و سپس به مغز گسترش می یابد (متاستاز).

تومورهای مغزی ثانویه اغلب در افرادی رخ می دهد که سابقه سرطان دارند. به ندرت، تومور متاستاتیک مغز ممکن است اولین علامت سرطان باشد که در جای دیگری از بدن شروع شده است.

 

در بزرگسالان، تومورهای ثانویه مغزی بسیار شایع تر از تومورهای مغزی اولیه هستند.

 

 

هر سرطانی می تواند به مغز سرایت کند، اما انواع رایج آن عبارتند از:

 

• سرطان پستان
• سرطان روده بزرگ
• سرطان کلیه
• سرطان ریه
• ملانوما
•  

عوامل خطر

در اکثر افراد مبتلا به تومورهای اولیه مغزی، علت تومور مشخص نیست. اما پزشکان عوامل را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر ابتلا به تومور مغزی را افزایش دهد.

 

 

عوامل خطر عبارتند از:

 

• قرار گرفتن در معرض تشعشع. در افرادی که در معرض نوعی تشعشع به نام پرتوهای یونیزان قرار گرفته اند، خطر ابتلا به تومور مغزی بیشتر است. نمونه هایی از پرتوهای یونیزان شامل پرتودرمانی است که برای درمان سرطان و قرار گرفتن در معرض تشعشعات ناشی از بمب های اتمی استفاده می شود.
• سابقه خانواده تومورهای مغزی. بخش کوچکی از تومورهای مغزی در افراد با سابقه خانوادگی تومورهای مغزی یا سابقه خانوادگی سندرم های ژنتیکی که خطر ابتلا به تومورهای مغز را افزایش می دهند، رخ می دهد.