• یک تاریخچه پزشکی کامل جمع آوری می کند. پزشک در مورد بیماری های گذشته فرزندتان خواهد پرسید. او همچنین احتمالاً در مورد رژیم غذایی و الگوهای فعالیت بدنی فرزندتان می پرسد.
• یک معاینه انجام می شود. معاینه کودک احتمالاً شامل قرار دادن دست در مقعد کودک برای بررسی ناهنجاری ها یا وجود مدفوع نهفته است. مدفوع یافت شده در رکتوم ممکن است برای آزمایش برداشته شود.

آزمایش‌های تخصصی تر معمولاً فقط برای شدیدترین موارد در نظر گرفته می‌شود. در صورت لزوم، این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• اشعه ایکس شکم. این تست استاندارد اشعه ایکس به پزشک کودک اجازه می دهد تا ببیند آیا انسدادی در شکم کودک وجود دارد یا خیر.
• مانومتری آنورکتال یا تست تحرک. در این آزمایش، یک لوله نازک به نام کاتتر در رکتوم قرار داده می‌شود تا هماهنگی ماهیچه هایی را که کودک برای دفع مدفوع استفاده می کند اندازه گیری کند.
• باریم تنقیه اشعه ایکس. در این آزمایش، پوشش روده با رنگ کنتراست (باریم) پوشانده می شود تا رکتوم، کولون و گاهی اوقات بخشی از روده کوچک به وضوح در عکس رادیوگرافی دیده شود.
• بیوپسی رکتوم در این آزمایش، نمونه کوچکی از بافت از پوشش راست روده گرفته می‌شود تا ببیند آیا سلول‌های عصبی طبیعی هستند یا خیر.
•  مطالعه نشانگر. در این آزمایش، کودک کپسولی حاوی نشانگرهایی را می بلعد که در اشعه ایکس چند روزه نشان داده می شود. پزشک نحوه حرکت نشانگرها در دستگاه گوارش کودک را تجزیه و تحلیل خواهد کرد.
• آزمایشات خون گاهی اوقات آزمایشات خون مانند پانل تیروئید انجام می شود.
•  

رفتار

بسته به شرایط، پزشک کودک ممکن است موارد زیر را توصیه کنید:

• مکمل های فیبر بدون نسخه یا نرم کننده های مدفوع. اگر کودک فیبر زیادی در رژیم غذایی خود دریافت نمی کند، یک فیبر مکمل بدون نسخه، مانند متاموسیل یا سیتروسل، ممکن است کمک کننده باشد. با این حال، کودک باید روزانه حداقل حدود 1 لیتر آب بنوشد تا این محصولات خوب عمل کنند. با پزشک کودک همکاری کنید تا دوز مناسب برای سن و وزن کودک خود را بیابید.

  شیاف گلیسیرین می تواند برای نرم کردن مدفوع در کودکانی که نمی تواند قرص ها را قورت دهند استفاده شود. با پزشک کودک در مورد روش صحیح استفاده از این محصولات صحبت کنید.

• ملین یا تنقیه. اگر تجمع مواد مدفوع باعث انسداد شود، پزشک کودک ممکن است یک ملین یا تنقیه را برای رفع انسداد پیشنهاد کند. به عنوان مثال می توان به پلی اتیلن گلیکول (GlycoLax، MiraLax، و غیره) و روغن معدنی اشاره کرد.

  هرگز بدون دستور پزشک و دستور دوز مناسب به کودک ملین یا تنقیه ندهید.

• تنقیه بیمارستانی. گاهی اوقات ممکن است کودک به قدری یبوست شدید داشته باشد که نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای مدت کوتاهی داشته باشد تا تنقیه قوی تری به او داده شود که روده را پاک کند.
•  

پزشکی جایگزین

افزون بر تغییر در رژیم غذایی و روتین، روش‌های جایگزین ممکن است به رفع مشکل در کودکان کمک کند:

 

• ماساژ دادن. ماساژ آرام شکم فرزندتان ممکن است عضلاتی را که از مثانه و روده حمایت می کنند شل کند و به تقویت فعالیت روده کمک کند.
• طب سوزنی. این طب سنتی چینی شامل وارد کردن و دستکاری سوزن های ظریف در قسمت های مختلف بدن است. اگر کودک درد شکمی مرتبط با یبوست داشته باشد، درمان ممکن است کمک کند.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر یبوست کودک بیش از دو هفته طول بکشد، احتمالاً ابتدا از پزشک کودک خود مراقبت های پزشکی بگیرید. در صورت لزوم، کودک ممکن است به یک متخصص گوارش ارجاع داده شود.

از آنجایی که قرار ملاقات ها می توانند کوتاه باشند و از آنجا که اغلب زمینه های زیادی برای پوشش وجود دارد، ایده خوبی است که به خوبی آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری دارید.

 

 

آنچه شما می توانید انجام دهید

• از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمانی که قرار ملاقات می گذارید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی فرزندتان را محدود کنید.
• علائمی را که فرزندتان تجربه می کند، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید. تاریخ شروع یبوست فرزندتان و سایر رویدادهای همزمان را یادداشت کنید.
• یادداشت‌هایی در مورد دفعات مدفوع و ظاهر، و هر تغییری که در الگوی مدفوع (تکرار، حجم و محتوا) مشاهده کرده‌اید، و همچنین اینکه فرزندتان چه می‌خورد و چقدر می‌نوشد، بنویسید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که کودکتان مصرف می کند تهیه کنید. به پزشک کودک اطلاع دهید که چه اقداماتی را برای درمان یبوست انجام داده اید.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک بپرسید.
•  

در مورد یبوست در کودکان، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• محتمل ترین علت علائم کودک من چیست؟
• آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• فرزند من به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارد؟
• چه مدت ممکن است این شرایط ادامه داشته باشد؟
• چه درمان هایی را توصیه می کنید؟
• آیا باید تغییری در رژیم غذایی فرزندم ایجاد کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنیم؟
• آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
• آیا این مشکل بدون دارو قابل درمان است؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آن‌ها آماده باشید. پزشک ممکن است بپرسد:

 

• اولین بار چه زمانی کودک علائم یبوست را تجربه کرد؟
• آیا علائم کودک همیشه یا گاه به گاه بوده است؟
• علائم چقدر شدید است؟
• به نظر می رسد چه چیزی باعث بهبود علائم می شود؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم  را بدتر می کند؟
• آیا با حرکات روده فرزندتان، چه با مدفوع، چه در آب توالت یا روی دستمال توالت، خون می بینید؟
• آیا کودک لباس زیر خود را کثیف می کند؟
• آیا کودک با اجابت مزاج فشار می آورد؟
• آیا سابقه خانوادگی مشکلات گوارشی دارید؟
• آیا فرزند شما داروها را شروع کرده یا دوز داروهای فعلی را تغییر داده است؟
• آیا می‌توانید آموزش رفتن به توالت فرزندتان را توضیح دهید؟
•  

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

کارهایی  وجود دارد که می توانید انجام دهید که ممکن است به رفع مشکل کودک قبل از ملاقات با پزشک کمک کند، به عنوان مثال:

 

• به فرزندتان آب آلو بدهید. آب آلو را می توان با آب میوه های دیگر (مانند آب سیب) مخلوط کرد. همچنین مهم است که مطمئن شوید کودکان نوپا و بزرگترها آب کافی می نوشند.
• مصرف غذاهای یبوست آور را کاهش دهید. به کودکان نوپا و بزرگتر غذاهایی که ممکن است منجر به یبوست شود را کمتر بدهید، مانند شیر و پنیر.
• در صورت امکان فرزندتان را به پیاده روی یا دویدن ببرید. فعالیت بدنی منظم می تواند حرکات روده را کند کند.
• در آموزش توالت صبور باشید. اگر مشکوک هستید که آموزش توالت ممکن است در یبوست کودک نقش داشته باشد، کمی آموزش توالت رفتن را ادامه دهید تا ببینید آیا یبوست بهبود می یابد یا خیر.
•