پنوموتوراکس به طور کلی با استفاده از اشعه ایکس قفسه سینه تشخیص داده می شود. در برخی موارد، برای ارائه تصاویر با جزئیات بیشتر، ممکن است به اس توموگرافی کامپیوتری (CT) نیاز باشد. تصویربرداری اولتراسوند ممکن است برای شناسایی پنوموراکس استفاده شود.

 

رفتار

هدف در درمان پنوموتوراکس کاهش فشار روی ریه است که به آن اجازه می‌دهد دوباره منبسط شود. بسته به علت پنوموتوراکس، هدف دوم ممکن است جلوگیری از عود باشد. روش های دستیابی به این اهداف به شدت فروپاشی ریه و گاهی اوقات به سلامت کلی بستگی دارد.

گزینه های درمانی ممکن است شامل مشاهده، آسپیراسیون با سوزن، قرار دادن لوله قفسه در سینه، ترمیم غیر جراحی یا جراحی باشد. ممکن است برای تسریع بازجذب هوا و انبساط ریه، اکسیژن درمانی مکمل دریافت کنید.

 

 

مشاهده

اگر تنها بخش کوچکی از ریه جمع شده باشد، پزشک ممکن است به سادگی وضعیت را با یک سری عکس برداری از قفسه سینه بررسی کند تا زمانی که هوای اضافی کاملا جذب شود و ریه دوباره منبسط شود. این ممکن است چند هفته طول بکشد.

 

 

آسپیراسیون با سوزن یا قرار دادن لوله در قفسه سینه

اگر ناحیه بزرگتری از ریه جمع شده باشد، احتمالاً از یک سوزن یا لوله سینه برای خارج کردن هوای اضافی استفاده می شود.

• آسپیراسیون سوزنی. یک سوزن توخالی با یک لوله انعطاف پذیر کوچک (کاتتر) بین دنده ها به فضای پر از هوا وارد می شود که بر روی ریه فرو ریخته فشار می آورد. سپس پزشک سوزن را برمی‌دارد، سرنگی را به کاتتر وصل می کند و هوای اضافی را بیرون می کشد. کاتتر ممکن است برای چند ساعت در داخل بماند تا اطمینان حاصل شود که ریه دوباره منبسط شده و پنوموتوراکس عود نمی کند.
• قرار دادن لوله در سینه. یک لوله سینه انعطاف پذیر در فضای پر از هوا وارد می شود و ممکن است به یک دستگاه دریچه یک طرفه متصل شود که به طور مداوم هوا را از حفره قفسه سینه خارج می‌کند تا زمانی که ریه دوباره منبسط و بهبود یابد.
•  

ترمیم غیر جراحی

اگر لوله قفسه سینه ریه را دوباره باز نکند، گزینه های غیرجراحی برای بستن نشت هوا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• استفاده از ماده ای برای تحریک بافت های اطراف ریه به طوری که به هم بچسبند و هرگونه نشتی را ببندند. این را می توان از طریق لوله قفسه سینه انجام داد، اما ممکن است در طول جراحی انجام شود.
• از بازو خون بگیرند و آن را در لوله قفسه سینه قرار دهند. خون یک لکه فیبرینی روی ریه ایجاد می‌کند (پچ خون اتولوگ) که نشت هوا را مسدود می کند.
• یک لوله نازک (برونکوسکوپی) را از گلو و داخل ریه ها خود عبور می‌دهند تا به ریه ها و مجرای هوا نگاه کنند و یک دریچه یک طرفه قرار می‌دهند. این دریچه به ریه اجازه می دهد تا دوباره منبسط شود و نشت هوا بهبود یابد.
•  

عمل جراحی

گاهی اوقات ممکن است جراحی برای بستن نشت هوا ضروری باشد. در موارد بیشتر، جراحی را می توان از طریق برش های کوچک، با استفاده از یک دوربین فیبر نوری کوچک و ابزارهای جراحی باریک و دسته بلند انجام داد. جراح محل نشت یا تاول هوای پاره شده را جستجو می کند و آن را می بندد.

به ندرت، جراح مجبور است برای دسترسی بهتر به نشت های هوای متعدد یا بزرگتر، برش بزرگتری بین دنده ها ایجاد کند.

 

 

مراقبت مداوم

ممکن است لازم باشد تا مدتی پس از بهبودی پنوموتوراکس از فعالیت های خاصی که فشار اضافی بر ریه ها وارد می کند اجتناب کنید. به عنوان مثال می توان به پرواز، غواصی یا نواختن ساز بادی اشاره کرد. در مورد نوع و مدت محدودیت های فعالیت خود با پزشک صحبت کنید. برای نظارت بر بهبودی، قرار ملاقات های بعدی را با پزشک داشته باشید.