تشخیص

پزشک در مورد علائم مشخص و سابقه پزشکی شما یا فرزندتان خواهد پرسید. یک معاینه اولیه و گاهی اوقات مشاهده رفتار، روش تشخیص سندرم نشخوار است.

گاهی اوقات از مانومتری مری با مشاهده بالا و اندازه گیری امپدانس برای تایید استفاده می شود. این آزمایش نشان می دهد که آیا افزایش فشار در شکم وجود دارد یا خیر. همچنین می تواند تصویری از عملکرد اختلال برای استفاده در رفتار درمانی ارائه دهد.

 

 

نتایج دیگری که ممکن است برای سایر موارد احتمالی علائم استفاده شود،  عبارتند از:

 

• ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپی. این آزمایش به پزشک اجازه می دهد تا مری، معده و قسمت بالای روده کوچک (اثنی عشر) را بررسی کند تا هرگونه انسداد را رد کند. پزشک ممکن است یک نمونه بافت کوچک (بیوپسی) را برای مطالعه بیشتر بردارد.
• تخلیه معده. این روش به پزشک این امکان را می دهد که بفهمد چقدر طول می کشد تا غذا از معده عبور کند. نسخه دیگری از این آزمایش همچنین می تواند اندازه گیری کند که چقدر طول می‌کشد تا غذا از روده کوچک و روده بزرگ عبور کند.
•  

رفتار

درمان به حذف سایر اختلالات و همچنین به سن و توانایی شناختی بستگی دارد.

 

 

رفتار درمانی

درمان رفتار معکوس عادت برای درمان افراد بدون ناتوانی رشدی که دارای سندرم نشخوار هستند استفاده می شود. افراد یاد می‌گیرند تشخیص دهند که چه زمانی نشخوار می‌شود و با استفاده از عضلات شکم (تنفس دیافراگمی) در آن زمان‌ها نفس بکشند. تنفس دیافراگمی از انقباضات شکمی و نارسایی جلوگیری می کند.

بیوفیدبک بخشی از رفتار درمانی برای سندرم نشخوار است. در طی بیوفیدبک، تصویربرداری می تواند کمک کند تا مهارت های دیافراگمی را برای مقابله با نارسایی یاد بگیرید.

برای نوزادان، درمان معمولاً بر کار با والدین یا مراقبان برای تغییر محیط و رفتار نوزادان تاکید دارد.

 

دارو

اگر نشخوار مکرر به مری آسیب می‌رسند، ممکن است تزریق‌های پمپ پروتون مانند اسموپرازول (Nexium) یا امپرازول (Prilosec) تجویز شود. این داروها می توانند از پوشش مری محافظت کنند تا زمانی که درمان تعداد دفعات و شدت نارسایی را کاهش دهد.

برخی از افراد مبتلا به سندرم نشخوار ممکن است از درمان با داروهایی که به آرامش معده در دوره بعد از خوردن کمک می کند، سود ببرند.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

می توانید با مراجعه به پزشک خانواده شروع کنید. یا ممکن است به یک پزشک متخصص در اختلالات گوارشی ارجاع داده شوید.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

آنچه شما می توانید انجام دهید

زمانی که وقت ملاقات می‌گیرید، بپرسید آیا کاری وجود دارد که باید انجام شود، مانند ناشتا بودن قبل از یک آزمایش خاص. فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل ملاقات ربطی ندارد.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده، تغییرات اخیر زندگی و سابقه پزشکی خانوادگی
• تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که  مصرف می کنید، از جمله دوزها
•  

• سوالاتی که باید از دکتر بپرسید

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان را همراه داشته باشید تا به شما کمک کند اطلاعاتی را که  داده می‌شود به خاطر بسپارید.

 

 

برای سندرم نشخوار، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• محتمل ترین علت این علائم چیست؟
• آیا احتمال دیگری وجود دارد؟
• آیا آزمایشی لازم است؟
• آیا این مشکل احتمالاً موقتی است یا طولانی مدت؟
• چه درمانی را توصیه می کنید؟
• آیا محدودیت های غذایی توصیه می شود؟
• بروشور یا مطالب چاپی دیگری در مورد این بیماری دارید؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سوالاتی می پرسد، مانند:

 

• علائم از چه زمانی شروع شد؟
• آیا علائم با هر وعده غذایی بروز می کند؟
• شدت علائم چقدر است؟
• آیا چیزی شما یا فرزندتان را بهتر می کند؟
• آیا به نظر می رسد چیزی شما یا فرزندتان  را بدتر کند؟
•  

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

جویدن آدامس ممکن است به کاهش برخی از علائم سندرم نشخوار برای برخی افراد کمک کند.