بررسی اجمالی

سرخجه یک بیماری مسری است که بیشتر با بثورات قرمز متمایز آن را می شناسد. به آن سرخک آلمانی یا سرخک سه روزه نیز می‌گویند. در حالی که این بیماری در اکثر افراد ممکن است علائم خفیف ایجاد کند یا حتی علامتی نباشد، اما اگر مادران در دوران بارداری، مبتلا به این بیماری شوند، برای نوزادی که متولد می‌شود، مشکلات جدی ایجاد می کند.

سرخجه، سرخک نیست، اما این دو بیماری دارای علائم مشترک هستند، از جمله بثورات قرمز. سرخجه توسط ویروسی متفاوت از سرخک ایجاد می شود و به اندازه سرخک عفونی یا شدید نیست.

واکسن سرخک - اوریون - سرخجه (MMR) در پیشگیری از سرخجه بسیار موثر است.

در بیشتر موارد، بیماری سرخجه نادر است یا حتی وجود ندارد. با این حال، از آنجایی که این واکسن در همه جا استفاده نمی شود، این ویروس هنوز هم برای نوزادانی که مادرانشان در دوران بارداری مبتلا به این بیماری می شوند، می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند.

 

علائم

علائم و نشانه های سرخجه به سختی قابل مشاهده است، به ویژه در کودکان. علائم و نشانه ها معمولا بین دو تا سه هفته پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شوند. معمولاً حدود یک تا پنج روز طول می کشد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• تب خفیف 38.9 درجه سانتیگراد یا کمتر
• سردرد
• گرفتگی یا آبریزش بینی
• چشم های ملتهب و قرمز
• غدد لنفاوی حساس و بزرگ شده در پایه جمجمه، پشت گردن و پشت گوش
• بثورات ظریفی که از صورت شروع می‌شوند و به سرعت زیاد شده و سپس بازوها و پاها درگیر می‌شوند.
• درد مفاصل، به ویژه در زنان جوان
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر فکر کنید ممکن است شما یا فرزندتان در معرض خطر علائم و نشانه های ذکر شده در بالا هستید،  با پزشک خود قرار ملاقات  بگذارید.

سوابق واکسیناسیون خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که واکسن MMR خود را دریافت کرده اید. اگر باردار هستید و به سرخجه مبتلا می شوید، به ویژه در سه ماه اول بارداری، این می تواند باعث مرگ یا بیماری های مادرزادی جدی در جنین در حال رشد شود. سرخجه در دوران بارداری شایع ترین علت ناشنوایی مادرزادی است. بهتر است در بارداری از سرخجه محافظت کنید.

اگر باردار هستید، احتمالاً تحت یک غربالگری روتین از نظر ایمنی در برابر سرخجه قرار دارید. اما اگر هرگز واکسن را دریافت نکرده اید و فکر می کنید ممکن است در معرض سرخجه قرار بگیرید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

 

 

علل

 

سرخجه توسط عاملی ایجاد می شود که از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. زمانی که فرد مبتلا سرفه یا عطسه می کند، می تواند سرایت کند. همچنین می تواند توسط مخاط فرد آلوده گسترش یابد. همچنین می تواند از طریق جریان خون از زنان باردار به فرزندان متولد نشده منتقل شود.

فردی که به عامل بیماری سرخجه آلوده شده است، یک تا دو هفته قبل از شروع بثورات تا حدود یک یا دو هفته پس از ناپدید شدن بثورات، مسری است. یک فرد می تواند قبل از اینکه متوجه شود که به آن مبتلا شده، بیماری را گسترش می دهد.

سرخجه در بسیاری از افراد نادر است زیرا اکثر کودکان در سنین پایین واکسیناسیون علیه سرخجه دریافت می کنند. در برخی از نقاط جهان، ویروس هنوز فعال است. این چیزی است که قبل از رفتن به خارج از کشور باید در نظر بگیرید، به خصوص اگر باردار هستید.

 

 

عوارض

سرخجه یک عفونت خفیف است. زمانی که به این بیماری مبتلا شدید، معمولاً به طور دائم ایمن هستید. برخی از زنانی که سرخجه داشته اند، آرتریت را در انگشتان، مچ دست و زانو تجربه می کنند که معمولاً حدود یک ماه طول می کشد. در موارد نادر سرخجه می تواند باعث آسیب به گوش یا مغز شود.

با این حال، اگر هنگام ابتلا به سرخجه باردار باشید، عواقب آن برای فرزند متولد نشده ممکن است شدید و در برخی موارد کشنده باشد. بیش از 80 درصد نوزادان متولد شده از مادرانی که در 12 هفته اول بارداری به سرخجه مبتلا بودند، به سندرم سرخجه مادرزادی مبتلا می شوند. این سندرم می تواند یک یا چند مشکل ایجاد کند، از جمله:

 

تاخیر در رشد

 

• آب مروارید
• ناشنویی
• نقایص مادرزادی قلب
• نقص در سایر اندام ها
• ناتوانی های ذهنی

بیشترین خطر برای جنین در سه ماه اول است، اما قرار گرفتن در معرض خطر آن در اواخر بارداری نیز خطرناک است.

 

 

جلوگیری

واکسن سرخجه معمولاً به صورت واکسن ترکیبی سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) تزریق می شود. پزشکان توصیه می کنند که کودکان واکسن MMR را بین 12 تا 15 ماهگی و دوباره بین 4 تا 6 سال - قبل از ورود به مدرسه - دریافت کنند. دریافت واکسن برای خانم‌ها برای جلوگیری از سرخجه در بارداری های بعدی بسیار مهم است.

نوزادان متولد شده از زنانی که واکسن دریافت کرده اند یا از قبل مصون هستند، معمولاً شش تا هشت ماه پس از تولد در برابر سرخجه محافظت می شوند. اگر کودکی قبل از 12 ماهگی نیاز به محافظت در برابر سرخجه داشته باشد - به عنوان مثال، برای سفرهای خارجی خاص - واکسن را می توان در سن 6 ماهگی تزریق کرد.

اخبار مهم در رابطه احتمالی بین واکسنMMR و اوتیسم مطرح شده است. با این حال، گزارش های ناشی از آکادمی اطفال آمریکا، آکادمی ملی پزشکی و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها به این نتیجه رسیده اند که هیچ ارتباط علمی ثابت شده ای بین واکسن MMR  و اوتیسم وجود ندارد. همچنین هیچ فایده علمی برای جداسازی واکسن ها وجود ندارد.

 

این سازمان‌ها خاطرنشان می‌کنند که اوتیسم اغلب در کودکان نوپا بین 18 تا 30 ماهگی شناسایی می‌شود که تقریباً زمانی است که کودکان اولین واکسن MMR خود را تزریق می‌کنند. 

 

 

آیا به واکسن  MMR نیاز دارید ؟

 

شما نیازی به واکسن دارید اگر:

 

• پس از 12 ماهگی دوز واکسنMMR  دریافت کردید.

   

• آزمایش های خونی انجام دهید که نشان می دهد نسبت به سرخک، اوریون و سرخجه مصون نیستید.
•  

اگر با معیارهای ذکر شده در بالا مطابقت ندارید، معمولاً باید واکسن بزنید :

 

 

• یک زن غیرباردار در سنین باروری هستند
• به مدرسه و دبیرستان می روید
• در بیمارستان، مرکز پزشکی، مرکز مراقبت از کودک یا مدرسه کار می کنید
• برای سفر به خارج از کشور یا سفر دریایی برنامه ریزی می کنید
•  

واکسن برای موارد زیر توصیه نمی شود :

 

• زنان باردار یا زنانی که قصد دارند در چهار هفته آینده باردار شوند
• واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی به ژلاتین، آنتی بیوتیک نئوماسین یا دوز قبلی واکسن MMR داشته اند.

   

اگر سرطان، اختلال خونی یا بیماری دیگری دارید، یا از داروهایی استفاده می کنید که بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارد، قبل از دریافت واکسن MMR با پزشک خود صحبت کنید.

 

 

 

اگر در معرض ویروسی قرار گرفته‌اید که باعث سرخجه می‌شود، می‌توانید با اطلاع‌رسانی درباره تشخیص خود به حفظ امنیت دوستان، خانواده و همکاران کمک کنید. اگر فرزند شما سرخجه دارد، به مدرسه یا مراقب کودک اطلاع دهید.

 

 

 

عوارض جانبی واکسن

اکثر مردم هیچ عارضه جانبی از واکسن را تجربه نمی کنند. حدود 15 درصد از افراد بین 7 تا 12 روز پس از واکسیناسیون دچار تب می شوند و حدود 5 درصد از افراد دچار بثورات خفیف می شوند. برخی از نوجوانان و زنان بزرگسال پس از دریافت واکسن دچار درد یا سفتی موقت مفاصل می شوند. کمتر از 1 از 1 میلیون دوز باعث واکنش آلرژیک جدی می شود.