تشخیص

برای تعیین اینکه آیا آمفیزم دارید یا خیر، پزشک در مورد آزمایشات پزشکی سوال می کند و معاینه انجام می دهد. پزشک ممکن است آزمایش‌های مورد نیاز را توصیه کند.

 

 

تست های تصویربرداری

اشعه ایکس قفسه سینه می تواند به تشخیص آمفیزم پیشرفته کمک کند و سایر علل تنگی نفس را رد کند. اما در صورت ابتلا به آمفیزم، اشعه ایکس قفسه سینه می تواند یافته های طبیعی را نشان دهد.

 

 

اسکن های توموگرافی کامپیوتری (CT) تصاویر اشعه ایکس گرفته شده از جهات مختلف را برای ایجاد نماهای مقطعی از اندام های داخلی ترکیب می کند. سی تی اسکن می تواند برای تشخیص آمفیزم مفید باشد. همچنین اگر کاندید جراحی ریه هستید، ممکن است سی تی اسکن انجام دهید.

 

 

 

تست های آزمایشگاهی

خون گرفته شده از شریان مچ دست را می توان آزمایش کرد تا مشخص شود که ریه ها چقدر اکسیژن را به جریان خون منتقل می کنند و دی اکسید کربن را از آن خارج می کنند.

 

 

تست های عملکرد ریه

 

این آزمایش‌های غیرتهاجمی اندازه‌گیری می‌کنند که ریه‌ها چقدر هوا را می‌توانند نگه دارند و جریان هوا در داخل و خارج از ریه‌ها چقدر خوب است. آنها همچنین می توانند اندازه گیری کنند که ریه ها چقدر اکسیژن را به جریان خون می رساند. یکی از رایج‌ترین آزمایش‌ها از ابزار ساده‌ای به نام اسپیرومتر استفاده می‌کند که بیمار آن را باد می‌کند.

 

 

رفتار

• آمفیزم و COPD قابل درمان است، اما درمان‌ها می‌توانند به تسکین علائم و کاهش سرعت پیشرفت کمک کنند.

 

داروها

بسته به شدت علائم، پزشک ممکن است پیشنهاد دهد:

 

• برونکودیلاتورها این داروها می توانند با شل کردن مجاری هوایی منقبض به تسکین سرفه، تنگی نفس و مشکلات تنفسی کمک کنند.

   

• استروئیدهای استنشاقی داروهای کورتیکواستروئیدی که به عنوان اسپری های آئروسل استنشاق می شوند، التهاب را کاهش می دهند و ممکن است به تسکین تنگی نفس کمک کنند.

   

• آنتی بیوتیک ها. اگر عفونت باکتریایی مانند برونشیت حاد یا ذات الریه دارید، آنتی بیوتیک مناسب است.
•  

درمان

• توانبخشی ریوی. یک برنامه توانبخشی ریوی می تواند تمرینات تکنیکی را آموزش دهد که ممکن است به کاهش نفس و بهبود برای ورزش کمک کند.
• تغذیه درمانی. همچنین میتوان در مورد تغذیه مناسب مشاوره دریافت کرد. در مراحل اولیه آمفیزم، بسیاری از افراد نیاز به کاهش وزن دارند، در حالی که افراد مبتلا به آمفیزم در مرحله بعدی نیاز به افزایش وزن دارند.
• اکسیژن مکمل اگر آمفیزم شدید با سطوح پایین اکسیژن خون دارید، استفاده منظم از اکسیژن در خانه و هنگام ورزش ممکن است کمی تسکین دهد. بسیاری از مردم 24 ساعت در روز از اکسیژن استفاده می کنند. معمولاً از طریق لوله های باریکی که در سوراخ های بینی قرار می گیرد، تجویز می‌شود.

   

عمل جراحی

بسته به شدت آمفیزم، پزشک ممکن است یک یا چند نوع عمل مختلف را پیشنهاد دهد، از جمله:

 

• جراحی کاهش حجم ریه در این روش، جراح برش‌های کوچک از قسمت آسیب دیده ریه را برمی‌دارد. برداشتن بافت بیمار به بافت ریه باقی مانده کمک می کند تا منبسط شده و کارآمدتر کار کند.
• پیوند ریه. در صورت آسیب شدید ریه و شکست سایر گزینه ها ، پیوند ریه یک گزینه است.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر مبتلا به آمفیزم هستید، می‌توانید برای جلوگیری از پیشرفت آن و محافظت از خود در برابر عوارض اقداماتی را انجام دهید:

 

• سیگار نکشید. این مهمترین اقدامی است که می توانید برای سلامت کلی خود انجام دهید و تنها اقدامی است که ممکن است پیشرفت آمفیزم را کنترل کند. تا حد امکان از دود دست دوم سیگار خودداری کنید.
• از سایر محرک های تنفسی خودداری کنید. اینها شامل بخارات ناشی از رنگ و اگزوز خودرو، برخی از بوهای آشپزی، عطرهای خاص، حتی سوزاندن شمع و بخور است. فیلترهای تهویه مطبوع را مرتباً تعویض کنید تا آلاینده ها را محدود کنید.
• به طور منظم ورزش کنید. سعی کنید اجازه ندهید مشکلات تنفسی، شما را از ورزش منظم بازدارد، که می تواند ظرفیت ریه را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

   

• از خود در برابر هوای سرد محافظت کنید. هوای سرد می تواند باعث اسپاسم مجاری برونش شده و تنفس را حتی دشوارتر کند. در طول هوای سرد، یک ماسک هوای سرد - که در داروخانه موجود است -  قبل از بیرون رفتن روی دهان و بینی خود بپوشید تا هوای ورودی به ریه‌ها گرم شود.

   

   

• واکسن های توصیه شده را دریافت کنید. حتما واکسن سالانه آنفولانزا و ذات الریه را طبق توصیه پزشک دریافت کنید.
• جلوگيري از خطرات  تمام تلاش خود را بکنید تا از تماس مستقیم با افرادی که سرماخوردگی یا آنفولانزا دارند خودداری کنید. اگر در فصل سرماخوردگی و آنفولانزا مجبور به معاشرت با گروه های زیادی از مردم هستید، از ماسک صورت استفاده کنید، دست های خود را مرتب بشویید و یک بطری کوچک ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل همراه داشته باشید تا در صورت نیاز از آن استفاده کنید.

   

مقابله و حمایت

تنگی نفس مرتبط با آمفیزم می تواند شرکت در فعالیت های روزانه را محدود کند. خیلی از مردم گوشه گیر و افسرده می شوند.

 

 

برای کمک به مقابله با تغییراتی که آمفیزم در زندگی ایجاد کرده است، ممکن است بخواهید:

 

• احساسات خود را بیان کنید. آمفیزم ممکن است برخی از فعالیت‌ها را محدود کند و بر روی برنامه‌ها و  روال‌ خانواده‌ها تأثیر بگذارد، به گونه‌ای که همیشه نمی‌توانید پیش‌بینی کنید. بهتر است. با این بیماری مقابله کنید. نسبت به تغییرات خلق و خو و روابط خود با دیگران هوشیار باشید و از مشاوره نترسید.
• یک گروه پشتیبانی را در نظر بگیرید. همچنین ممکن است به یک گروه حمایتی برای افراد مبتلا به آمفیزم ملحق شوید. گروه های حمایتی برای همه مناسب نیستند، اما می توانند منبع خوبی برای اطلاعات و راهکارهای مقابله با آن باشند. گذراندن وقت با افراد دیگر در شرایط مشابه می تواند دلگرم کننده باشد. اگر به یک گروه حمایتی علاقه دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اولین قرار ملاقات برای بررسی آمفیزم ممکن است با پزشک اصلی یا متخصص بیماری های ریوی باشد.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، ممکن است بخواهید فهرستی بنویسید که به سوالات زیر پاسخ دهد:

 

 

• آیا سیگار می کشید؟ اگر بله، از چه زمانی شروع کردید؟
• • آیا در معرض دود سیگاری های دیگر هستید؟
  • آیا کاری شما را در معرض دودهای شیمیایی یا گرد و غبار صنعتی قرار داده است؟
  • آیا فرد دیگری در خانواده‌تان مشکلات ریوی دارد؟
  • چه داروها و مکمل هایی را به طور منظم مصرف کنید؟
  •  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک ممکن است برخی از سوالات زیر را بپرسد:

 

• آیا هر روز سرفه می کنید؟ اگر چنین است، چه زمانی شروع شد؟
• اگر سیگار می کشید، آیا سعی کرده اید آن را ترک کنید؟
• اولین بار چه زمانی متوجه تنگی نفس شدید؟
• آیا کسی در خانواده ‌تان آمفیزم یا COPD دارد؟
• آیا تنگی نفس شما را از انجام کارهای روزانه باز می کند؟
• آیا تا به حال متوجه کبودی ناخن ها یا لب های خود شده اید؟
• آیا اواخر وزن کم یا اضافه کرده اید؟
•