بررسی اجمالی

لوسمی میلوژن مزمن (CML) یک نوع غیر معمول سرطان مغز استخوان است - بافت اسفنجی داخل استخوان ها که در آن سلول های خونی ساخته می شوند. CML باعث افزایش تعداد گلبول های سفید در خون می شود.

اصطلاح "مزمن" در لوسمی میلوژن مزمن نشان می دهد که این سرطان نسبت به انواع حاد لوسمی کندتر پیشرفت می کند و اصطلاح "میلوژن" (my-uh-LOHJ-uh-nus) به نوع سلول های تحت تاثیر این سرطان اشاره دارد.

تبلیغات

 

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. درآمد تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی

لوسمی میلوژن مزمن را می توان لوسمی میلوئیدی مزمن و لوسمی گرانولوسیتی مزمن نیز نامید. معمولاً افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهد و به ندرت در کودکان رخ می دهد، اگرچه ممکن است در هر سنی رخ دهد.

پیشرفت در درمان به بهبود پیش آگهی برای افراد مبتلا به لوسمی میلوژن مزمن کمک کرده است. اکثر افراد پس از تشخیص به بهبودی می‌رسند و سال‌ها زنده می‌مانند.

 

 

علائم

لوسمی میلوژن مزمن اغلب علائم و نشانه هایی ایجاد نمی کند. ممکن است در طول آزمایش خون تشخیص داده شود.

 

هنگامی که رخ می دهد، علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

  • ·         درد استخوان

    ·         خونریزی آسان

    ·         احساس سیری بعد از خوردن مقدار کمی غذا

    ·         احساس فرسودگی یا خستگی

    ·         تب

    ·         کاهش وزن بدون تلاش

    ·         از دست دادن اشتها

    ·         درد یا پر بودن زیر دنده ها در سمت چپ

    ·         تعریق بیش از حد در خواب (تعریق شبانه)

     

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت داشتن هر گونه علائم و نشانه های مداوم که شما را نگران می کند، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

 

 

 

علل

نحوه تشکیل کروموزوم فیلادلفیا

کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

لوسمی میلوژن مزمن زمانی اتفاق می‌افتد که چیزی در ژن‌های سلول‌های مغز استخوان خراب شود. مشخص نیست که چه چیزی در ابتدا این روند را آغاز می کند، اما پزشکان کشف کرده اند که چگونه به لوسمی میلوژن مزمن تبدیل می شود.

 

 

یک کروموزوم غیر طبیعی ایجاد می شود

سلول های انسان به طور معمول حاوی 23 جفت کروموزوم هستند. این کروموزوم ها DNA حاوی دستورالعمل ها (ژن هایی) که سلول های بدن را کنترل می کنند، هستند. در افراد مبتلا به لوسمی میلوژن مزمن، کروموزوم های سلول های خونی بخش هایی را با یکدیگر عوض می کنند. بخشی از کروموزوم 9 مکان هایی را با بخشی از کروموزوم 22 تغییر می دهد و یک کروموزوم فوق العاده کوتاه 22 و یک کروموزوم فوق العاده بلند 9 ایجاد می کند.

کروموزوم 22 بسیار کوتاه، کروموزوم فیلادلفیا نامیده می شود که به خاطر شهری که در آن کشف شد نامگذاری شده است. کروموزوم فیلادلفیا در سلول های خونی 90 درصد افراد مبتلا به لوسمی میلوژن مزمن وجود دارد.

 

کروموزوم غیر طبیعی یک ژن جدید ایجاد می کند

کروموزوم فیلادلفیا یک ژن جدید ایجاد می کند. ژن‌های کروموزوم ۹ با ژن‌های کروموزوم ۲۲ ترکیب می‌شوند و ژن جدیدی به نام BCR-ABL ایجاد می‌کنند. ژن BCR-ABL حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول های خونی غیرطبیعی می گوید که پروتئینی به نام تیروزین کیناز بیش از حد تولید کند. تیروزین کیناز با اجازه دادن به سلول‌های خاص خونی که بدون کنترل رشد می‌کنند، سرطان را تقویت می‌کند.

 

 

ژن جدید به سلول های خونی بیمار بیش از حد اجازه رشد می دهد

سلول های خونی از مغز استخوان، یک ماده اسفنجی داخل استخوان ها منشا می گیرند. وقتی مغز استخوان به طور طبیعی کار می کند، سلول های نابالغ (سلول های بنیادی خون) را به روشی کنترل شده تولید می کند. سپس این سلول‌ها بالغ می‌شوند و در انواع مختلف سلول‌های خونی که در بدن گردش می‌کنند - گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها، تخصیص می‌یابند.

در لوسمی میلوژن مزمن، این فرآیند به درستی کار نمی کند. تیروزین کیناز ناشی از ژن BCR-ABL باعث رشد بیش از حد گلبول های سفید خون می شود. اکثر یا همه این سلول ها حاوی کروموزوم غیر طبیعی فیلادلفیا هستند. گلبول های سفید بیمار مانند سلول های طبیعی رشد نمی کنند و می میرند. گلبول های سفید بیمار در تعداد زیادی ساخته می شوند و سلول های خونی سالم را از بین می برند و به مغز استخوان آسیب می رسانند.

 

 

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به لوسمی میلوژن مزمن را افزایش می دهند:

 

  • سن بالا
  • مرد بودن
  • قرار گرفتن در معرض پرتو، مانند پرتودرمانی برای انواع خاصی از سرطان
  •  

سابقه خانوادگی یک عامل خطر نیست

جهشی که منجر به لوسمی میلوژن مزمن می شود از والدین به فرزندان منتقل نمی شود. اعتقاد بر این است که این جهش اکتسابی است، به این معنی که پس از تولد ایجاد می شود.