تشخیص

پزشک در مورد علائم و نشانه ها می پرسد، یک معاینه انجام می دهد و سابقه پزشکی را می گیرد.

 

 

تست های آزمایشگاهی

آزمایش خون می تواند موارد  زیر را بررسی کند:

 

• نشانه‌های التهاب، مانند سطح بالای پروتئین واکنش‌گر C یا میزان رسوب گلبول‌های قرمز بالا – که معمولاً به آن نرخ sed می‌گویند.

   

  آنتی بادی های سیتوپلاسمی ضد نوتروفیل، که در خون اکثر افرادی که گرانولوماتوز فعال با پلی آنژیت دارند ظاهر می شود.

   

  کم خونی که در افراد مبتلا به این بیماری شایع است.

   

  علائمی که نشان می دهد کلیه ها به درستی مواد زائد را از خون فیلتر نمی کنند.

آزمایش‌های ادرار می‌تواند نشان دهد که آیا ادرار حاوی گلبول‌های قرمز است یا می‌تواند نشان دهد که ممکن است این بیماری در کلیه‌ها باشد.

 

 

تست های تصویربرداری

اشعه ایکس قفسه سینه، CT یا MRI می تواند به تعیین رگ ها و اندام های خونی کمک کند. آنها همچنین می توانند به پزشک کمک کنند که آیا به درمان پاسخ می دهید یا خیر.

 

 

بیوپسی

این یک روش جراحی است که در آن پزشک نمونه کوچکی از بافت را از آسیب دیدگی بدن برمی دارد. بیوپسی می تواند گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت را تایید کند.

 

رفتار

با تشخیص زودهنگام و مناسب، ممکن است ظرف چند ماه از گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت بهبود پیدا کنید. درمان ممکن است شامل طول مدت داروهای تجویزی برای جلوگیری از عود باشد. حتی اگر بتوانید درمان را انجام دهید، باید به طور منظم به پزشک خود و احتمالاً چند پزشک، ملاقات داشته باشید که مشخص شود کدام اندام تحت تأثیر قرار گرفته است تا وضعیت خود را کنترل کنید.

 

 

داروها

کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون به سرکوب سیستم ایمنی و کاهش التهاب رگ‌های خونی کمک می‌کنند. عوارض جانبی رایج عبارتند از افزایش وزن، خطر عفونت و پوکی استخوان.

سایر داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند عبارتند از: سیکلوفسفامید، آزاتیوپرین (Azasan، Imuran)، مایکوفنولات (CellCept) و متوترکسات (Trexall). ریتوکسیماب (Rituxan) گزینه دیگری برای درمان گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت است. این دارو به صورت تزریقی داده می شود و اغلب با کورتیکواستروئیدها ترکیب می شود.

هنگامی که وضعیت کنترل شد، ممکن است برای جلوگیری از عود، در طولانی مدت از برخی داروها استفاده کنید. اینها شامل ریتوکسیماب، متوترکسات، آزاتیوپرین و مایکوفنولات است.

عوارض جانبی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی شامل افزایش خطر عفونت است. سیکلوفسفامید می‌تواند باعث تهوع، اسهال و ریزش مو شود. پزشک ممکن است داروهای دیگری را برای جلوگیری از عوارض جانبی، تجویز کند.

 

 

تبادل پلاسما

این درمان که به عنوان پلاسمافرزیس نیز شناخته می شود، قسمت مایع خون (پلاسما) را که حاوی مواد تولید کننده بیماری است، حذف می کند. پلاسمای تازه یا پروتئین ساخته شده توسط کبد (آلبومین) دریافت می کنید که به بدن اجازه می دهد پلاسمای جدید تولید کند. در افرادی که گرانولوماتوز بسیار جدی همراه با پلی آنژیت دارند، پلاسمافرزیس می تواند به بهبود کلیه ها کمک کند.

 

مقابله و حمایت

با درمان احتمال دارد از گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت بهبود پیدا کنید. حتی در این صورت ممکن است در مورد عود احتمالی یا آسیبی که بیماری ایجاد می کند، استرس داشته باشید. در اینجا چند پیشنهاد برای مقابله وجود دارد:

 

• شرایط خود را درک کنید. یادگیری در مورد گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت ممکن است در مقابله با عوارض، عوارض جانبی دارو و عود کمک کند. علاوه بر صحبت با پزشک خود، ممکن است بخواهید با یک مشاور یا یک مددکار اجتماعی پزشکی مشورت کنید.
• یک سیستم پشتیبانی قوی حفظ کنید. خانواده و دوستان می توانند در مقابله با بیماری کمک کنند. و ممکن است صحبت با سایر افرادی که با این بیماری زندگی می کنند، آموزنده و آرامش بخش باشد.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه خود شروع کنید، که ممکن است شما را به یک متخصص ریه ارجاع دهد. متخصص گوش و حلق و بینی، متخصص کلیه ها (نفرولوژیست)، یا متخصص استخوان و مفاصل (روماتولوژیست) احتمالاً بیماری را تشخیص خواهد داد.

 

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه شما می توانید انجام دهید

از محدودیت های قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. وقتی قرار ملاقات گذاشتید، از قبل بپرسید که آیا لازم است کاری انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید.

اگر اخیراً آزمایش خون یا عکس‌برداری با اشعه ایکس قفسه سینه در مطب یا بیمارستان دیگری انجام داده‌اید، از کارکنان بخواهید نتایج آزمایش و عکس‌برداری را به دکتری که می‌بینید ارسال کنند. یا خودتان آن ها را بردارید تا مطمئن شوید به دست پزشکتان می رسد.

اگر شرکت بیمه برای بازدید از متخصصان به آن نیاز دارد، معرفی نامه دریافت کنید. مطمئن شوید که یک معرفی نامه برای پزشک ارسال شده است یا آن را با خود بیاورید.

 

 

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم و زمان شروع آنها
• اطلاعات کلیدی پزشکی شخصی، از جمله سایر مشکلات سلامتی اخیر و استرس های عمده ای که داشته اید
• داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می‌کنید، از جمله دوز
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

برای کمک به اطلاعاتی که دریافت می کنید، یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را با خود در قرار ملاقات همراه کنید.

 

 

برای گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت، سوالاتی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• چه چیزی ممکن است باعث علائم شود؟ 
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا وضعیت من موقتی است؟
• چه درمانی را توصیه می کنید؟
• جایگزین های درمان اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟
• درمان چقدر طول خواهد کشید؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم به بهترین شکل مدیریت کنم؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری دارید که به من بدهید؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک شما احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

 

• آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
• علائم چقدر شدید است؟
• آیا تب کرده اید؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بدتر می کند؟
• آیا سیگار می کشید؟
•  

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

اگر علائم بیماری دارید، به پزشک مراقبت های اولیه، وضعیت خود را اعلام کنید تا شما را به سرعت یک متخصص ارجاع دهد.