بررسی اجمالی

پیوند ریه یک روش جراحی برای جایگزینی یک ریه بیمار یا نارسا با یک ریه سالم است که معمولاً از یک اهدا کننده فوت شده است. پیوند ریه مختص افرادی است که داروها یا درمان های دیگری را امتحان کرده اند، اما شرایط آنها به اندازه کافی بهبود نیافته است.

 

بسته به شرایط پزشکی، پیوند ریه ممکن است شامل جایگزینی یکی از ریه ها یا هر دوی آنها باشد. در برخی شرایط، ریه‌ها به همراه قلب اهداکننده پیوند می‌شوند.

 

در حالی که پیوند ریه یک عمل جراحی بزرگ است که می تواند عوارض زیادی را به همراه داشته باشد، اما می تواند سلامت و کیفیت زندگی را تا حد زیادی بهبود بخشد.

 

 

هنگامی که با تصمیمی در مورد پیوند ریه مواجه می شوید، بدانید که از فرآیند پیوند ریه، خود جراحی، خطرات احتمالی و مراقبت های بعدی چه انتظاری دارید.

 

 

چرا این کار انجام می‌شود

ریه‌های ناسالم یا آسیب‌دیده می‌توانند دریافت اکسیژن مورد نیاز برای زنده ماندن را برای بدن دشوار کنند. انواع بیماری ها و شرایط می توانند به ریه ها آسیب برسانند و مانع از عملکرد موثر آنها شوند. برخی از علل شایع تر عبارتند از:

 

 

بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، از جمله آمفیزم

 

اسکار ریه (فیبروز ریوی)

 

فشار خون بالا در ریه ها (فشار خون ریوی)

 

فیبروز سیستیک

 

 

آسیب ریه را اغلب می توان با دارو یا دستگاه های تنفسی خاص درمان کرد. اما هنگامی که این اقدامات دیگر کمکی نمی کند یا عملکرد ریه تهدید کننده زندگی می شود، پزشک ممکن است پیوند تک ریه یا پیوند دو ریه را پیشنهاد دهد.

 

 

 

برخی از افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر ممکن است علاوه بر پیوند ریه، به روشی برای بازگرداندن جریان خون به یک شریان مسدود یا باریک در قلب نیاز داشته باشند. در برخی موارد، افراد مبتلا به بیماری های قلبی و ریوی جدی ممکن است نیاز به پیوند ترکیبی قلب و ریه داشته باشند.

 

 

 

• عواملی که ممکن است بر واجد شرایط بودن برای پیوند ریه تأثیر بگذارد

• پیوند ریه درمان مناسبی برای همه نیست. برخی عوامل ممکن است به این معنی باشد که کاندید مناسبی برای پیوند ریه نیستید. در حالی که هر مورد به صورت جداگانه توسط یک مرکز پیوند در نظر گرفته می شود، پیوند ریه ممکن است مناسب نباشد اگر:

   

   

  عفونت فعال داشته باشید

   

  سابقه پزشکی شخصی اخیر سرطان داشته باشید

   

  بیماری های جدی مانند بیماری های کلیوی، کبدی یا قلبی داشته باشید

   

  یا مایل نیستید یا قادر به ایجاد تغییرات لازم در شیوه زندگی برای حفظ سلامت ریه اهداکننده خود نیستید، مانند عدم مصرف الکل یا سیگار نکشیدن

   

  شبکه حمایتی از خانواده و دوستان نداشته باشید

•  

خطرات

عوارض مرتبط با پیوند ریه می تواند جدی و گاهی کشنده باشد. خطرات عمده شامل پس زدن و عفونت است.

 

 

خطر پس زدن یا ردعضو

 

سیستم ایمنی بدن در برابر مواد خارجی از بدن دفاع می کند. حتی با بهترین تطابق ممکن بین شما و اهداکننده. سیستم ایمنی سعی می‌کند به ریه یا ریه‌های جدید حمله کرده و آن‌ها را پس بزند یا رد کند. خطر رد بلافاصله پس از پیوند ریه بالاتر است و با گذشت زمان کاهش می یابد.

 

 

 

رژیم دارویی پس از پیوند شامل داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی (داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی) در تلاش برای جلوگیری از رد عضو است. شما احتمالاً تا آخر عمر از این داروهای ضد رد استفاده خواهید کرد.

 

 

 

عوارض جانبی داروهای ضد رد

 

داروهای ضد رد ممکن است عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد کنند، از جمله:

 

• افزایش وزن
• موی صورت
• مشکلات معده
•  

برخی از داروهای ضد رد نیز می توانند خطر ابتلا به شرایط جدید یا تشدید شرایط موجود را افزایش دهند، مانند:

 

 

دیابت

 

آسیب کلیه

 

پوکی استخوان

 

سرطان

 

 

فشار خون بالا 

 

خطر عفونت

داروهای ضد رد سیستم ایمنی را سرکوب و بدن را مستعد ابتلا به عفونت ها، به ویژه در ریه ها می کنند.

 

 

 

برای کمک به جلوگیری از عفونت، پزشک ممکن است توصیه کند:

 

 

دست های خود را مرتب بشویید

 

دندان ها و لثه های خود را مرتب مسواک بزنید

 

از پوست خود در برابر خراش و زخم محافظت کنید

 

از جمعیت و افرادی که بیمار هستند اجتناب کنید

 

 

واکسن های مناسب را دریافت کنید

 

روش انجام

 

آماده سازی پیوند ریه اغلب مدت ها قبل از عمل جراحی برای قرار دادن ریه پیوندی آغاز می شود. بسته به زمان انتظار برای پیوند، ممکن است هفته‌ها، ماه‌ها یا سال‌ها قبل از دریافت ریه اهداکننده، برای پیوند ریه آماده شوید.

 

 

 

برداشتن اولین قدم ها

 

 

اگر پزشک توصیه کند که پیوند ریه را در نظر بگیرید، احتمالاً برای ارزیابی به یک مرکز پیوند ارجاع خواهید شد. هنگام ارزیابی یک مرکز پیوند ریه:

 

 

با ارائه دهنده بیمه سلامت خود مشورت کنید تا ببینید کدام مراکز پیوند تحت پوشش طرح بیمه شما هستند.

 

تعداد پیوندهای ریه را که یک مرکز در هر سال انجام می دهد و نرخ بقای گیرندگان پیوند را با بررسی یک پایگاه داده در وب که توسط ثبت علمی دریافت کنندگان پیوند نگهداری می شود، در نظر بگیرید.

 

خدمات بیشتری را که ممکن است توسط یک مرکز پیوند ارائه شود، در نظر بگیرید، مانند گروه‌های حمایتی، کمک در ترتیبات سفر، کمک به یافتن مسکن برای دوره بهبودی یا اطلاعاتی در مورد سازمان‌هایی که می‌توانند به این نگرانی‌ها کمک کنند.

 

هنگامی که تصمیم گرفتید کجا می خواهید پیوند ریه خود را انجام دهید، باید ارزیابی کنید تا ببینید آیا واجد شرایط پیوند ریه هستید یا خیر. در طی یک ارزیابی، پزشکان و تیم پیوند ممکن است سابقه پزشکی شما را بررسی کنند، یک معاینه فیزیکی انجام دهند، چندین آزمایش را درخواست کنند و سلامت روانی و عاطفی تان را ارزیابی کنند.

 

 

تیم پیوند همچنین در مورد مزایا و خطرات پیوند و انتظارات قبل، حین و بعد از پیوند صحبت خواهد کرد.

 

 

در انتظار اهدا کننده

آماده سازی پیوند ریه اغلب مدت ها قبل از عمل جراحی برای قرار دادن ریه پیوندی آغاز می شود. بسته به زمان انتظار برای پیوند، ممکن است هفته‌ها، ماه‌ها یا سال‌ها قبل از دریافت ریه اهداکننده، برای پیوند ریه آماده شوید.

 

 

 

قبل از جراحی پیوند 

ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشد تا یک اهداکننده مناسب در دسترس قرار گیرد، اما باید آماده باشید که در صورت مهیا شدن شرایط، سریع اقدام کنید. اطمینان حاصل کنید که تیم پیوند همیشه می‌داند چگونه با شما تماس بگیرد.

 

ساک بیمارستان بسته بندی شده خود را در دسترس داشته باشید - از جمله یک منبع اضافی 24 ساعته از داروهای خود - و از قبل ترتیب انتقال به مرکز پیوند را بدهید. آمادگی داشته باشید که در عرض چند ساعت به بیمارستان برسید.

 

 

پس از رسیدن به بیمارستان، آزمایشاتی را انجام خواهید داد تا مطمئن شوید که ریه با هم هماهنگ است و به اندازه کافی سالم هستید تا جراحی را انجام دهید. ریه اهداکننده نیز باید سالم باشد، در غیر این صورت توسط تیم پیوند رد خواهد شد. اگر به نظر نرسد که عمل جراحی موفقیت آمیز باشد، پیوند لغو می شود.

 

 

 

 

آنچه را می توان انتظار داشت

در طول پیوند ریه 

این عمل با بیهوشی عمومی انجام می شود، بنابراین هیچ دردی احساس نمی کنید. لوله‌ای خواهید داشت که از طریق دهان و داخل نای هدایت می‌شود تا بتوانید نفس بکشید.

 

 

 

جراح برشی در قفسه سینه ایجاد می کند تا ریه بیمار را خارج کند. سپس راه هوایی اصلی به آن ریه و رگ های خونی بین آن ریه و قلب به ریه اهدا کننده متصل می شود. برای برخی از پیوندهای ریه، ممکن است به یک دستگاه بای پس قلب-ریه متصل باشید که خون را در طول عمل به گردش در می آورد.

 

 

 

بعد از پیوند ریه 

بلافاصله پس از جراحی، چندین روز را در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان (ICU) سپری خواهید کرد. یک ونتیلاتور مکانیکی کمک می‌کند تا چند روز نفس بکشید و لوله‌های سینه مایعات را از اطراف ریه‌ها و قلب تخلیه می‌کند.

 

 

یک لوله در ورید داروهای قوی را برای کنترل درد و جلوگیری از پس زدن ریه جدید ارائه می دهد. با بهبود وضعیت، دیگر نیازی به ونتیلاتور مکانیکی نخواهید داشت و از ICU خارج خواهید شد. بهبودی اغلب شامل یک تا سه هفته بستری شدن در بیمارستان است. مدت زمانی که در ICU و در بیمارستان می‌گذرانید می تواند متفاوت باشد.

 

 

پس از خروج از بیمارستان، برای پیشگیری، تشخیص و درمان عوارض و ارزیابی عملکرد ریه، به حدود سه ماه نظارت مکرر توسط تیم پیوند ریه نیاز دارید. در طول این مدت، معمولاً باید نزدیک مرکز پیوند بمانید. پس از آن، بازدیدهای بعدی معمولا کمتر انجام می شود، و رفت و آمد برای بازدیدهای بعدی راحت تر است.

 

 

 

ویزیت‌های بعدی ممکن است شامل آزمایش‌های آزمایشگاهی، عکس‌برداری با اشعه ایکس قفسه سینه، نوار قلب (ECG)، آزمایش‌های عملکرد ریه، بیوپسی ریه و معاینات با متخصص باشد.

 

 

در بیوپسی ریه، پزشکان نمونه های بسیار کوچکی از بافت ریه را برای بررسی علائم پس زدن و عفونت برمی دارند. این آزمایش ممکن است در حین برونکوسکوپی انجام شود که در آن پزشک یک لوله کوچک و انعطاف پذیر را از طریق دهان یا بینی وارد ریه می کند. یک دوربین سبک و کوچک متصل به برونکوسکوپ به پزشک اجازه می دهد تا داخل راه های هوایی ریه ها را بررسی کند. پزشک همچنین ممکن است از ابزارهای ویژه ای برای برداشتن نمونه های کوچک از بافت ریه برای آزمایش در آزمایشگاه استفاده کند.

 

 

تیم پیوند شما را از نزدیک زیر نظر خواهد داشت و در مدیریت عوارض جانبی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی کمک می کند. تیم پیوند همچنین ممکن است عفونت ها را کنترل و درمان کند. پزشک ممکن است داروهای آنتی بیوتیک، ضد ویروسی یا ضد قارچی را برای کمک به پیشگیری از عفونت تجویز کند. تیم پیوند همچنین ممکن است در مورد روش‌هایی که می‌توانید در خانه از عفونت‌ها جلوگیری کنید، راهنمایی کنند.

 

 

همچنین برای هر گونه علائم یا علائم رد، مانند تنگی نفس، تب، سرفه یا احتقان قفسه سینه تحت نظر خواهید بود. مهم است که در صورت مشاهده علائم یا علائم رد، به تیم پیوند خود اطلاع دهید.

 

 

 

 

معمولاً پس از پیوند ریه باید چندین کار طولانی مدت انجام دهید، از جمله:

 

 

• مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی برای سرکوب سیستم ایمنی و جلوگیری از رد ریه، باید تا آخر عمر از داروهای سرکوب کننده استفاده کنید.

• مدیریت داروها، درمان ها و برنامه مراقبت مادام العمر. پزشک ممکن است دستورالعمل هایی را بدهد که باید بعد از پیوند دنبال کنید. مهم است که تمام داروهای خود را طبق دستور پزشک مصرف کنید، عملکرد ریه را طبق دستور پزشک بررسی کنید، در قرار ملاقات های بعدی شرکت کنید و یک برنامه مراقبت مادام العمر را دنبال کنید.

   

  بهتر است یک برنامه روزانه برای مصرف داروهای خود تنظیم کنید تا فراموش نکنید. در صورت نیاز به مراقبت های پزشکی اورژانسی، لیستی از تمام داروهای خود را همیشه همراه خود داشته باشید و هر بار که داروی جدیدی برای شما تجویز می شود به همه پزشکان خود بگویید که چه چیزی مصرف می کنید.

   

• داشتن یک سبک زندگی سالم. داشتن یک سبک زندگی سالم کلید حفظ ریه جدید شماست. پزشک ممکن است توصیه کند که از محصولات تنباکو استفاده نکنید و از مصرف الکل را خودداری کنید. پیروی از یک رژیم غذایی مغذی نیز می تواند کمک کند سالم بمانید.

   

  ورزش بخش بسیار مهمی از توانبخشی پس از پیوند ریه است و طی چند روز پس از عمل جراحی آغاز خواهد شد. تیم مراقبت های بهداشتی احتمالاً برای طراحی یک برنامه ورزشی مناسب با شما همکاری خواهد کرد. پزشک ممکن است بازتوانی ریوی را توصیه کند - برنامه‌ای از ورزش و آموزش که ممکن است به بهبود تنفس و عملکرد روزانه پس از پیوند کمک کند .

• حمایت عاطفی. درمان‌های پزشکی جدید و استرس ناشی از پیوند ریه ممکن است باعث شود احساس خستگی کنید. بسیاری از افرادی که پیوند ریه داشته اند این احساس را دارند.

   

  اگر احساس استرس دارید با پزشک خود صحبت کنید. مراکز پیوند اغلب دارای گروه‌های پشتیبانی و منابع دیگری هستند تا به شما در مدیریت بیماری کمک کنند.

   

•  

نتایج

پیوند ریه می تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی را بهبود بخشد. اولین سال پس از پیوند - زمانی که عوارض جراحی، رد و عفونت بزرگترین تهدید را ایجاد می کند - بحرانی ترین دوره است.

 

 

 

اگرچه برخی از افراد 10 سال یا بیشتر پس از پیوند ریه زندگی کرده‌اند، تنها حدود نیمی از افرادی که تحت این عمل قرار می‌گیرند پس از پنج سال هنوز زنده هستند.

 

 

مقابله و حمایت

این طبیعی است که در هنگام انتظار برای پیوند احساس اضطراب یا غرق شدن داشته باشید یا در مورد طرد شدن، بازگشت به کار یا سایر مسائل پس از پیوند ترس داشته باشید. حمایت دوستان و اعضای خانواده می تواند کمک کند با این دوران استرس زا کنار بیایید.

 

 

تیم پیوند همچنین می تواند با سایر منابع مفید و استراتژی های مقابله ای در طول فرآیند پیوند به شما کمک کند، مانند:

 

 

پیوستن به یک گروه حمایتی برای گیرندگان پیوند. صحبت با دیگرانی که تجربه شما را به اشتراک گذاشته‌اند می تواند ترس و اضطراب را کاهش دهد.

 

دریافت درمان اضافی اگر افسرده هستید، با پزشک خود صحبت کنید. او ممکن است داروها را توصیه کند یا شما را به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهد.

 

یافتن خدمات توانبخشی اگر در حال بازگشت به کار هستید، مددکار اجتماعی ممکن است بتواند شما را با خدمات توانبخشی ارائه شده توسط خدمات توانبخشی  مرتبط کند.

 

تعیین اهداف و انتظارات واقع بینانه. توجه داشته باشید که زندگی پس از پیوند ممکن است دقیقاً مانند زندگی قبل از پیوند نباشد. داشتن انتظارات واقع بینانه در مورد نتایج و زمان بهبودی می تواند به کاهش استرس کمک کند.

 

 

آموزش دادن به خود تا آنجا که می توانید در مورد روش خود بخوانید و در مورد چیزهایی که نمی فهمید سؤال کنید. دانش توانمند است.

 

گزینه های دارویی جدید

پس از پیوند ریه، برای جلوگیری از رد شدن، باید تا آخر عمر از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده کنید. این داروها ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کنند و ممکن است باعث شوند که مستعد ابتلا به عفونت شوید. تیم درمانی درباره داروها و عوارض جانبی احتمالی توضیح خواهد داد. پزشکان کمک خواهند کرد تا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی خود را بر اساس عوارض جانبی و هرگونه نشانه رد شدن مدیریت کنید.

 

 

در گذشته، افراد مبتلا به پیوند ریه معمولاً کورتیکواستروئیدها (پردنیزون و...) و سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی را مادام العمر برای جلوگیری از پس زدن مصرف می کردند. با این حال، کورتیکواستروئیدها ممکن است باعث افزایش وزن، فشار خون بالا، پوکی استخوان و سایر عوارض جانبی شوند.

 

 

در برخی مواقع، ممکن است پس از پیوند ریه، مصرف کورتیکواستروئیدها را کاهش داده یا متوقف کنید، که ممکن است عوارض جانبی را کاهش دهد. اما همچنان نیاز به مصرف سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی دارید.

 

 

سایر گزینه های دارویی سرکوب کننده سیستم ایمنی که ممکن است برای افراد دارای پیوند ریه مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از باسیلیکسیماب (Simulect)، مایکوفنولات موفتیل (CellCept) و آزاتیوپرین (Imuran).

 

 

پزشکان ممکن است گاهی داروهایی به نام سیرولیموس (راپامیون) یا اورولیموس (آفینیتور) را حدود 3 ماه پس از پیوند ریه تجویز کنند. این داروها ممکن است برای افرادی در نظر گرفته شود که نمی توانند مایکوفنولات موفتیل و آزاتیوپرین را تحمل کنند. این داروها تنها پس از بهبودی کافی راه هوایی پس از پیوند استفاده خواهند شد.

 

 

پزشکان همچنین ممکن است سیرولیموس یا اورولیموس را برای افرادی که مشکلات کلیوی ناشی از مهارکننده‌های کلسینورین را تجربه می‌کنند تجویز کنند. در برخی موارد، افراد مبتلا به مشکلات کلیوی پس از پیوند ممکن است بتوانند در صورت مصرف سیرولیموس یا اورولیموس، مصرف مهارکننده های کلسینورین را کاهش داده یا قطع کنند و مشکلات کلیوی آنها بهبود یابد.

 

 

 

محققان به مطالعه استفاده بالقوه از سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی برای افراد دارای پیوند ریه ادامه می دهند.

 

 

 

رژیم و تغذیه

پس از پیوند ریه، ممکن است لازم باشد رژیم غذایی خود را تنظیم کنید تا سالم بمانید. حفظ وزن مناسب از طریق رژیم غذایی و ورزش می تواند در جلوگیری از عوارضی مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی و دیابت کمک کند.

تیم پیوند شامل یک متخصص تغذیه  است که می تواند در مورد نیازهای تغذیه و رژیم غذایی صحبت کند و به سوالات پس از پیوند پاسخ دهد. متخصص تغذیه اطلاع می‌دهد که آیا غذایی ممکن است بر داروهای شما تأثیر بگذارد و می‌تواند نحوه تهیه غذای ایمن برای کاهش خطر عفونت ناشی از غذا را توضیح دهد.

 

ورزش

پس از پیوند ریه، پزشک و تیم درمانی ممکن است توصیه کنند که ورزش و فعالیت بدنی را بخشی منظم از زندگی خود قرار دهید تا به بهبود سلامت کلی جسمی و روانی خود ادامه دهید.

ورزش منظم کمک می کند فشار خون خود را کنترل کنید، استرس را کنترل کنید، وزن سالم را حفظ کنید، استخوان ها را تقویت کنید و عملکرد فیزیکی خود را افزایش دهید. با تناسب اندام ، بدن می تواند به طور موثرتری از اکسیژن استفاده کند.

تیم درمانی یک برنامه ورزشی برای رفع نیازهایتان ایجاد خواهد کرد. احتمالاً در توانبخشی ریوی شرکت خواهید کرد - برنامه ای از ورزش و آموزش که ممکن است به بهبود تنفس و عملکرد روزانه کمک کند. تیم شما ممکن است در بسیاری از زمینه ها، از جمله ورزش، تغذیه و استراتژی های تنفس، آموزش خدمات ارائه دهد.

برنامه ورزشی ممکن است شامل تمرینات گرم کردنی مانند کشش یا پیاده روی آهسته باشد. تیم درمانی ممکن است فعالیت های بدنی مانند پیاده روی، دوچرخه سواری یا تمرینات قدرتی را به عنوان بخشی از برنامه ورزشی پیشنهاد کند. متخصصان تیم درمان احتمالاً توصیه می کنند که پس از ورزش، شاید با راه رفتن آهسته، خنک شوید. با تیم درمانی خود بحث کنید که چه فعالیت هایی ممکن است برای شما مناسب باشد.

اگر احساس خستگی می کنید پس از ورزش استراحت کنید. اگر علائمی مانند تنگی نفس یا سرگیجه را احساس کردید، ورزش را متوقف کنید. اگر علائم از بین نرفت، با پزشک خود تماس بگیرید.