بررسی اجمالی

سیاه زخم یک بیماری نادر اما جدی است که توسط یک باکتری تشکیل دهنده هاگ به نام باسیلوس آنتراسیس ایجاد می شود. سیاه زخم عمدتا دام و شکار وحشی را درگیر می کند. انسان می تواند از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با حیوانات بیمار آلوده شود.


هیچ مدرکی مبنی بر انتقال سیاه زخم از فردی به فرد دیگر وجود ندارد، اما این امکان وجود دارد که ضایعات پوستی سیاه زخم از طریق تماس مستقیم یا از طریق تماس با یک جسم آلوده مسری باشد. معمولاً باکتری سیاه زخم از طریق زخمی در پوست وارد بدن می شود. همچنین می توانید با خوردن گوشت آلوده یا استنشاق هاگ ها آلوده شوید.



علائم و نشانه ها، که به میزان آلودگی بستگی دارد، می تواند شامل زخم های پوستی، استفراغ و شوک باشد. درمان سریع با آنتی بیوتیک ها می تواند بیشتر عفونت های سیاه زخم را درمان کند. درمان سیاه زخم استنشاقی دشوارتر است و می تواند کشنده باشد.



علائم

چهار نوع متفاوت برای سیاه زخم وجود دارد که هر کدام علائم و نشانه های متفاوتی دارند. در موارد بیشتر، علائم در عرض شش روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری ایجاد می شود. با این حال، ممکن است علائم سیاه زخم استنشاقی بیش از شش هفته ظاهر شود.


سیاه زخم جلدی

سیاه زخم جلدی کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

عفونت سیاه زخم مرتبط با پوست (پوستی) از طریق پوست وارد بدن می شود، معمولاً از طریق بریدگی یا زخم های دیگر. این تا حد زیادی شایع ترین مسیر بیماری است. همچنین خفیف ترین است. با درمان مناسب، سیاه زخم پوستی به ندرت کشنده است.




 علائم و نشانه ها عبارتند از:


یک برآمدگی برجسته و خارش دار شبیه نیش حشره که به سرعت به یک زخم بدون درد با مرکز سیاه تبدیل می شود.

  • تورم در غدد لنفاوی زخمی و مجاور
  • گاهی اوقات، علائم شبیه آنفولانزا از جمله تب و سردرد

سیاه زخم گوارشی

عفونت سیاه زخم گوارشی ناشی از خوردن گوشت نیم پز حیوان آلوده که می تواند بر دستگاه گوارش از گلو تا روده بزرگ تأثیر بگذارد. علائم و نشانه ها عبارتند از:


حالت تهوع


  • استفراغ
  • درد شکم
  • سردرد
  • از دست دادن اشتها
  • تب
  • اسهال شدید و خونی در مراحل بعدی بیماری
  • گلو درد و مشکل در بلع
  • گردن متورم

سیاه زخم استنشاقی

سیاه زخم استنشاقی کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

سیاه زخم استنشاقی زمانی ایجاد می شود که در هاگ های سیاه زخم تنفس می کنید. این بیماری کشنده ترین شکل بیماری است و اغلب، حتی با درمان، کشنده است. 



علائم و نشانه های اولیه عبارتند از:


علائم شبه آنفولانزا برای چند ساعت یا چند روز، مانند گلودرد، تب خفیف، و دردهای عضلانی


ناراحتی خفیف قفسه سینه


نفس تنگی


  • حالت تهوع
  • سرفه خونی
  • بلع دردناک
  • تب شدید
  • مشکل در دید
  • شوک - یک وضعیت پزشکی حاد شامل فروپاشی سیستم گردش خون
  • مننژیت

سیاه زخم تزریقی

این مسیر اخیراً شناسایی شده از عفونت سیاه زخم تاکنون فقط در اروپا گزارش شده است. از طریق تزریق مواد مخدر غیرقانونی منتقل شده است. علائم و نشانه های اولیه عبارتند از:


قرمزی در منطقه (بدون ناحیه ای که به رنگ سیاه تغییر می کند)


  • تورم قابل توجه
  • شوکه شدن
  • نارسایی چند عضوی
  • مننژیت

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

بسیاری از بیماری های رایج با علائمی شبیه آنفولانزا شروع می شوند. احتمال اینکه گلودرد و درد به دلیل سیاه زخم باشد بسیار کم است.

اگر فکر کنید ممکن است در معرض قرار گرفته باشد - برای مثال، اگر در محیطی کار می کنید که احتمال وجود سیاه زخم وجود دارد - فوراً برای ارزیابی و مراقبت به پزشک مراجعه کنید. اگر پس از قرار گرفتن در معرض حیوانات یا محصولات حیوانی در نقاطی از جهان که سیاه‌ زخم شایع است، علائم و نشانه‌های این مشکل را مشاهده کردید، فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. تشخیص زودهنگام و درمان بسیار مهم است.



علل

هاگ سیاه زخم توسط باکتری سیاه زخم که به طور طبیعی در خاک در اکثر نقاط جهان وجود دارد تشکیل می شود. هاگ ها می توانند برای سال ها خاموش بمانند تا زمانی که راه خود را به میزبان پیدا کنند. میزبان های رایج سیاه زخم شامل دام های وحشی یا اهلی مانند گوسفند، گاو، اسب و بز است.


اگر چه در برخی از نقاط دنیا نادر است، سیاه زخم هنوز در سراسر جهان در حال توسعه رایج است، در مکان هایی مانند آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی، جنوب صحرای آفریقا، آسیای مرکزی و آسیای جنوب غربی، اروپای جنوبی و اروپای شرقی، و دریای کارائیب.


بیشتر موارد ابتلا به سیاه زخم در انسان در اثر قرار گرفتن در معرض حیوانات آلوده یا گوشت یا پوست آنها رخ می دهد.تعداد کمی از مردم هنگام ساخت طبل های سنتی آفریقایی از پوست حیوانات آلوده به سیاه زخم مبتلا شده اند.


یکی از معدود موارد شناخته شده انتقال غیرحیوانی، حمله بیوتروریستی بود که در سال 2001 در ایالات متحده آمریکا رخ داد. 22 نفر پس از قرار گرفتن در معرض هاگ های ارسال شده از طریق پست، به سیاه زخم مبتلا شدند و پنج نفر از مبتلایان جان باختند.


اخیراً، در دو شیوع جداگانه، مصرف کنندگان هروئین در اروپا از طریق تزریق مواد مخدر غیرقانونی به سیاه زخم مبتلا شدند. در مجموع 40 نفر جان باختند. هروئینی که در اروپا فروخته می شود احتمالاً از مناطقی می آید که سیاه زخم طبیعی در آنها شایع تر است.



عوامل خطر

برای داشتن سیاه زخم لازم است مستقیماً با هاگ های سیاه زخم در تماس باشید. این احتمال بیشتر است اگر :


  • در ارتش هستید و در منطقه ای مستقر شده اید که خطر ابتلا به سیاه زخم زیاد است
  • کار با سیاه زخم در یک محیط آزمایشگاهی
  • پوست، خز یا پشم حیوانات را از مناطقی که سیاه زخم زیاد است، لمس کنید
  • در دامپزشکی کار کنید، به خصوص اگر با دام سروکار دارید
  • تزریق مواد مخدر غیرقانونی مانند هروئین

عوارض

جدی ترین عوارض سیاه زخم عبارتند از:


  • بدن نمی تواند به طور معمول به عفونت پاسخ دهد، که منجر به آسیب سیستم های چندگانه (سپسیس) می شود.
  • غشاها و مایعات پوشاننده مغز و نخاع که باعث آسیب شدید (مننژیک هموراژیک) و مرگ می شود.

پیشگیری

برای پیشگیری از قرار گرفتن در معرض خطر هاگ سیاه، مرکز کنترل و جلوگیری از بیماری توصیه می کند:


  • درمان 60 روزه با آنتی بیوتیک - سیپروفلوکساسین، داکسی سایکلین و لووفلوکساسین برای بزرگسالان و کودکان تایید شده است.
  • دریافت سه دوز واکسن سیاه زخم
  • در مواردی، درمان با آنتی بادی های خاص

واکسن سیاه زخم

واکسن سیاه زخم برای گروه های خاصی از افراد در دسترس است. این واکسن حاوی باکتری زنده نیست و نمی تواند منجر به عفونت شود. با این حال، می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، از درد در محل تزریق گرفته تا واکنش های آلرژیک جدی تر.

این واکسن برای عموم مردم در نظر گرفته نشده است. در عوض، برای پرسنل نظامی، تحقیقاتی که با بیماری سیاه زخم کار می کنند و افرادی که در سایر حرفه های مرتبط فعالیت می کنند، در نظر گرفته شده است.



از حیوانات آلوده

اگر در کشوری زندگی می کنید یا به جایی سفر می کنید که سیاه زخم شایع است و حیوانات گله به طور معمول واکسینه نمی شوند، تا حد امکان از تماس با دام و پوست حیوانات و همچنین از خوردن گوشتی که به درستی پخته نشده است خودداری کنید.

حتی در کشورهای توسعه‌یافته، مهم است که با هر حیوانی که مرده با دقت رفتار کنید و هنگام کار یا پردازش پوست، خز یا پشم مراقبت های لازم را انجام دهید.